Η Βρετανία έχει καταβάλει 240 εκ. λίρες στη Ρουάντα χωρίς να έχει τεθεί σε ισχύ η συμφωνία για τους μετανάστες

Το ποσό, που αποκαλύφθηκε από το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών προς τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών επιτροπών, έχει καταβληθεί χωρίς η βρετανική κυβέρνηση να έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει έστω μία πτήση με αιτούντες άσυλο προς την αφρικανική χώρα

Λονδίνο, Θανάσης Γκαβός

Η βρετανική κυβέρνηση έχει καταβάλει κατά το τρέχον οικονομικό έτος 100 εκ. λίρες στη Ρουάντα στο πλαίσιο της συμφωνίας για την αποστολή εκεί παράτυπων μεταναστών, επιπλέον των 140 εκ. λιρών που είχαν ήδη δοθεί προηγουμένως.

Το ποσό, που αποκαλύφθηκε από το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών προς τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών επιτροπών, έχει καταβληθεί χωρίς η βρετανική κυβέρνηση να έχει καταφέρει να πραγματοποιήσει έστω μία πτήση με αιτούντες άσυλο προς την αφρικανική χώρα.

Η αποκάλυψη εντείνει την πίεση επί του πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ, ο οποίος προσπαθεί να πείσει τους βουλευτές του Συντηρητικού Κόμματός του να υπερψηφίσουν την επόμενη εβδομάδα το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο που ορίζει πως η Ρουάντα είναι «ασφαλής χώρα».

Οι Εργατικοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκαναν λόγο για «φάρσα», με τη σκιώδη Υπουργό Εσωτερικών Υβέτ Κούπερ να σχολιάζει σκωπτικά πως στην ουσία η κυβέρνηση έχει πληρώσει 100 εκ. λίρες για καθεμία από τις τρεις επισκέψεις Υπουργών Εσωτερικών στο Κιγκάλι τα τελευταία χρόνια.

Το σχέδιο περί αποστολής των παράτυπων μεταναστών και προσφύγων στη Ρουάντα συναντά αντιδράσεις στο εσωτερικό των Τόρις. Η κεντρώα πτέρυγα εξετάζει την πιθανότητα καταψήφισης στη βάση του ότι ίσως παραβιάζει τις διεθνείς υποχρεώσεις της Βρετανίας, όπως π.χ. στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Η πιο δεξιά πτέρυγα εμφανίζεται ακόμα πιο αρνητική θεωρώντας πως το νομοσχέδιο που παρουσιάστηκε είναι ανεπαρκές και ότι θα έπρεπε να αίρει την ισχύ της ΕΣΔΑ.

Το μέγεθος της δυνητικής κρίσης για τον κ. Σούνακ κατέστη σαφές με τη δήλωση του προέδρου του Συντηρητικού Κόμματος Ρίτσαρντ Χόλντεν ότι θα ήταν «παράνοια» το κόμμα να αλλάξει ηγέτη και πρωθυπουργό πριν από τις εκλογές, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά την αναστάτωση και τις παρασκηνιακές διεργασίες στο κόμμα.