«Ας χαμογελάσουμε για να βγούμε καλύτεροι στις φωτογραφίες», αστειεύεται ο Marwan, ο επικεφαλής σερβιτόρος σε ένα ξενοδοχείο στη Βηρυτό.
Εκείνος και ένας συνάδελφός του χαζεύουν τον ουρανό, προσπαθώντας να εντοπίσουν τα ισραηλινά drone παρακολούθησης, που πετούν πάνω από τα κεφάλια τους.
Ούτε η μουσική που παίζει στο παρασκήνιο ούτε το τραγούδι πουλιών μπορούν να κρύψουν το διαπεραστικό θόρυβο των drone.
Είναι σαν κάποιος να έχει αφήσει ανοιχτό το πιστολάκι μαλλιών ή το μηχανάκι του και ο ήχος από αυτό να κάνει γύρους πάνω από τα σύννεφα.
Το ξενοδοχείο του Marwan δεν βρίσκεται σε περιοχή με έντονη παρουσία της Χεζμπολάχ.
Βρίσκεται στο Achrafieh (Αχραφιέ), μια πλούσια χριστιανική συνοικία που δεν έχει γίνει στόχος του Ισραήλ σε προηγούμενους πολέμους.
Όπως αφηγείται η δημοσιογράφος του BBC, Nafiseh Kohnavard:
«Μέρες αργότερα, δύο ισραηλινοί πύραυλοι βρυχώνται πάνω από το Αχραφιέ.
Ακούω παιδιά και μεγάλους στη γειτονιά να ουρλιάζουν. Οι άνθρωποι τρέχουν στα μπαλκόνια τους ή ανοίγουν τα παράθυρά τους προσπαθώντας να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβη.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μια ισχυρή έκρηξη ταράζει τους δεντρόφυτους δρόμους.
Όλοι στο κτήριο μου κοιτάζουν προς το Dahieh, το νότιο προάστιο της Βηρυτού στο οποίο κυριαρχεί η Χεζμπολάχ, το οποίο είναι εν μέρει ορατό από το Achrafieh.
Αλλά σύντομα γίνεται αντιληπτό έχει χτυπήσει μια περιοχή μόλις πέντε λεπτά με το αυτοκίνητο μακριά μας».
Τοπικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι στόχος είναι ο Wafiq Safa, υψηλόβαθμος αξιωματούχος ασφαλείας της Χεζμπολάχ, ο οποίος είναι, επίσης, γαμπρός του πρόσφατα σκοτωμένου ηγέτη Χασάν Νασράλα. Σύμφωνα με πληροφορίες επιζεί.
Το κτίριο που χτυπήθηκε ήταν γεμάτο από ανθρώπους που είχαν πρόσφατα καταφύγει στη Βηρυτό. Καμία προειδοποίηση δεν εκδόθηκε από τον ισραηλινό στρατό και τουλάχιστον 22 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Ήταν η πιο πολύνεκρη επίθεση μέχρι σήμερα.
«Ω Θεέ μου. Και αν περνούσαμε από αυτόν τον δρόμο;» αναφωνεί ένας γείτονας. «Περνάω αυτόν τον δρόμο για να πάω στη δουλειά».
«Ποια είναι η εγγύηση ότι την επόμενη φορά δεν θα χτυπήσουν ένα κτίριο στον δρόμο μας;» ρωτάει άλλος.
«Δεν ήθελα να το πιστέψω, αλλά είμαστε σε πόλεμο»
Η πρόσφατη αναταραχή στον Λίβανο ξεκίνησε στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου, όταν κύματα εκρήξεων τηλεειδοποίησης σκότωσαν τουλάχιστον 32 και άφησαν πάνω από 5.000 τραυματίες, τόσο μαχητές της Χεζμπολάχ όσο και πολίτες. Πολλοί έχασαν τα μάτια ή τα χέρια τους ή και τα δύο.
Οι αεροπορικές επιδρομές εντάθηκαν στα νότια, και στα νότια προάστια της Βηρυτού, σκοτώνοντας υψηλόβαθμους διοικητές της Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένου του Νασράλα. Στις 30 Σεπτεμβρίου, το Ισραήλ εισέβαλε στο νότιο Λίβανο.
Οι αξιωματούχοι λένε ότι περισσότεροι από 1.600 άνθρωποι σκοτώθηκαν στους βομβαρδισμούς του Ισραήλ τις τελευταίες εβδομάδες.
Έχω δει πολλά χτυπήματα από το δικό μου μπαλκόνι.
Οι τελευταίες τρεις βδομάδες αισθάνθηκα σαν «ταχυδακτυλουργός», μου λέει ο Marwan ο σερβιτόρος. «Δεν έχουμε χωνέψει τι ακριβώς συνέβη».
Του έχω μιλήσει πολλές φορές τους τελευταίους 12 μήνες από τότε που ξέσπασαν εντάσεις μεταξύ της Χεζμπολάχ και του Ισραήλ.
Έχει ζήσει εδώ όλη του τη ζωή και έχει δει όλους τους πολέμους μεταξύ των δύο πλευρών. Αλλά ήταν πάντα αισιόδοξος και ποτέ δεν πίστευε ότι αυτός ο γύρος μαχών θα κλιμακωθεί σε πόλεμο.
«Αποσύρω αυτό που σου έλεγα», μου λέει τώρα. «Δεν ήθελα να το πιστέψω, αλλά είμαστε σε πόλεμο».
Το πρόσωπο της Βηρυτού έχει αλλάξει τελείως
Οι δρόμοι είναι γεμάτοι αυτοκίνητα, μερικά παρκαρισμένα στη μέση των λεωφόρων. Εκατοντάδες που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους μετά τις ισραηλινές επιχειρήσεις στα νότια της χώρας και έχουν καταφύγει στα προάστια της πρωτεύουσας, σε σχολεία, σε «ασφαλέστερες» γειτονιές. Πολλοί έχουν βρεθεί να κοιμούνται στους δρόμους.
Στον αυτοκινητόδρομο προς το αεροδρόμιο και το νότο, οι διαφημιστικές πινακίδες δείχνουν το πρόσωπο του Χασάν Νασράλα. Και οι άνθρωποι που είναι υπέρ και κατά της Χεζμπολάχ μου λένε ότι αυτά τα αισθάνονται σουρεαλιστικά.
Σε άλλες περιοχές, αφίσες που προηγουμένως έγραφαν «Ο Λίβανος δεν θέλει πόλεμο» γράφουν τώρα «Προσευχήσου για τον Λίβανο».
Η εμβληματική Πλατεία Μαρτύρων της πόλης -που συνήθως φιλοξενεί διαδηλώσεις και τεράστιες χριστουγεννιάτικες γιορτές- έχει μετατραπεί σε πόλη σκηνών.
Οικογένειες αγκαλιάζονται σφιχτά κάτω από τον σκελετό ενός σιδερένιου χριστουγεννιάτικου δέντρου. Γύρω από μια σφιγμένη γροθιά που τοποθετήθηκε πάνω από την πλατεία μετά τις διαδηλώσεις των νέων το 2019, υπάρχουν κουβέρτες, στρώματα και σκηνές από ό,τι άλλο μπορούσε να βρει ο κόσμος.
Τα αυτοσχέδια σπίτια εκτείνονται από την πλατεία μέχρι τη θάλασσα.
Οι περισσότερες από τις οικογένειες εδώ είναι Σύροι πρόσφυγες, οι οποίοι βρέθηκαν εκτοπισμένοι ξανά και έχουν αποκλειστεί από καταφύγια που περιορίζονται σε Λιβανέζους υπηκόους.
Αλλά πολλές λιβανέζικες οικογένειες έχουν βρεθεί επίσης άστεγες.
Λίγο περισσότερο από ένα χιλιόμετρο μακριά, η 26χρονη Nadine προσπαθεί να μη σκέφτεται τίποτα για λίγες ώρες.
Είναι ένας από τους ελάχιστους πελάτες στο Aaliya's Books, ένα βιβλιοπωλείο-μπαρ στη γειτονιά Gemmayze της Βηρυτού.
«Δεν νιώθω πια ασφαλής», μου λέει. «Συνεχίζουμε να ακούμε εκρήξεις όλη τη νύχτα.
Αναρωτιέμαι συνέχεια: τι θα γίνει αν βομβαρδίσουν εδώ; Και αν στοχοποιήσουν ένα αυτοκίνητο μπροστά μας;»
Για πολύ καιρό, η Βηρυτός πίστευε ότι οι εντάσεις θα παρέμεναν περιορισμένες στα συνοριακά χωριά που διοικούνται από τη Χεζμπολάχ στο νότιο Λίβανο.
Ο Νασράλα, ο οποίος ηγήθηκε της ισχυρής σιιτικής πολιτικής και στρατιωτικής οργάνωσης, είπε ότι δεν ήθελε να οδηγήσει τη χώρα σε πόλεμο και ότι το μέτωπο κατά του Ισραήλ ήταν αποκλειστικά για να στηρίξει τους Παλαιστίνιους στη Γάζα.
Όλα άλλαξαν.
Στη Βηρυτό, αν και τα χτυπήματα προσανατολίζονται ως επί το πλείστον στα νότια προάστια, όπου κυριαρχεί η Χεζμπολάχ, προκαλούν σοκ σε όλη την πόλη, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να έχουν χάσει τον ύπνο τους.
Οι επιχειρήσεις στο έλεος του πολέμου
Επηρεάζονται οι επιχειρήσεις. Το Aaliya's Books ήταν συνήθως ένα ζωντανό μέρος, που φιλοξενεί τοπικά συγκροτήματα, podcast και βραδιές γευσιγνωσίας κρασιού.
Όπως αφηγείται η δημοσιογράφος του BBC, Nafiseh Kohnavard:
«Γυρίζαμε εδώ για ένα ρεπορτάζ αμέσως μετά το πρώτο αεροπορικό χτύπημα στο Νταχιέ, στις 30 Ιουλίου, το οποίο σκότωσε τον δεύτερο στη διοίκηση της Χεζμπολάχ, Φουάντ Σουκρ.
Έντονες ηχητικές εκρήξεις ακούγονταν από πάνω καθώς ισραηλινά αεροσκάφη έσπασαν το φράγμα του ήχου.
Αλλά ένα τζαζ συγκρότημα έπαιζε όλη τη νύχτα, με θαμώνες που χορεύουν να συνωστίζονται στο μπαρ. Τώρα ο χώρος είναι άδειος, χωρίς μουσική και χορό.»
«Είναι λυπηρό και απογοητευτικό», λέει ο διευθυντής του μπαρ Charlie Haber. «Έρχεσαι εδώ για να αλλάξεις διάθεση, αλλά πάλι θα καταλήξεις να μιλάς για την κατάσταση. Όλοι ρωτούν, τι ακολουθεί;».
Η θέση του έκλεισε για δύο εβδομάδες μετά τη δολοφονία του Νασράλα. Τώρα άνοιξαν ξανά, αλλά κλείνουν στις 20:00 αντί για τα μεσάνυχτα.
Μέρα με τη μέρα, η ψυχολογική πίεση στο προσωπικό και στους πελάτες επιδεινώνεται, λέει ο Charlie. Ακόμη και μια ανάρτηση στο Instagram χρειάζεται μισή μέρα για να γραφτεί, προσθέτει, γιατί «δεν θέλεις να φαίνεσαι σαν «ρε, έλα να απολαύσεις και θα σου κάνουμε έκπτωση στα ποτά» σε αυτή την κατάσταση».
Είναι δύσκολο να βρεις τίποτα ανοιχτό αργά πια σε αυτήν την περιοχή.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.