Η Νεσλά Καμούζ, η νεαρή μητέρα που έμεινε κάτω από τα συντρίμμια μετά το φονικό σεισμό στην Τουρκία, για τέσσερις ολόκληρες ημέρες μαζί με το νεογέννητο γιο της τον οποίο κατάφερε να κρατήσει στη ζωή με το θηλασμό, περιγράφει τις δραματικές στιγμές που έζησε όλες αυτές τις ημέρες αλλά και τις σκέψεις που έκανε ενώ περίμενε τα σωστικά συνεργεία να την εντοπίσουν.
Η Νεσλά έφερε στον κόσμο τον δεύτερο γιο της στις 27 Ιανουαρίου και τον ονόμασε Yagiz, που σημαίνει «γενναίος». Μόλις 10 ημέρες αργότερα, στις 04:17 τοπική ώρα, η Νεσλά ήταν ξύπνια και τάιζε τον γιο της στο σπίτι τους στην επαρχία Χατάι της νότιας Τουρκίας. Ξαφνικά άρχισε να κουνάει και από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκε θαμμένη κάτω από τα ερείπια της σύγχρονης πενταόροφης πολυκατοικίας που ζούσε με την οικογένειά της.
Ήταν ένα «ωραίο κτίριο», λέει η ίδια στο BBC και τόνισε ότι ένιωθε ασφαλής στο δεύτερο όροφο του νέου της σπιτιού.
«Όταν ξεκίνησε ο σεισμός, ήθελα να πάω στον σύζυγό μου που ήταν στο άλλο δωμάτιο και εκείνος ήθελε να κάνει το ίδιο», λέει. «Όμως καθώς προσπαθούσε να έρθει κοντά μου με τον άλλο γιο μας, η ντουλάπα έπεσε πάνω τους και ήταν αδύνατο να μετακινηθούν».
«Καθώς ο σεισμός μεγάλωνε, ο τοίχος έπεσε, το δωμάτιο έτρεμε και το κτίριο άλλαζε θέση. Όταν σταμάτησε, δεν κατάλαβα ότι είχα πέσει έναν όροφο κάτω. Φώναξα τα ονόματά τους αλλά δεν υπήρχε απάντηση» είπε.
Η 33χρονη βρέθηκε ξαπλωμένη με το μωρό της στο στήθος, το οποίο και συνέχιζε να κρατάει στην αγκαλιά της. Μια πεσμένη ντουλάπα δίπλα της, τους έσωσε τη ζωή εμποδίζοντας μια μεγάλη πλάκα από μπετόν να τους συνθλίψει.
Για σχεδόν τέσσερις ημέρες έμειναν στην ίδια θέση, κάτω από τα συντρίμμια περιμένοντας κάποιος να τους βρει και να τους διασώσει.
Πρώτη μέρα
Ξαπλωμένη με τις πιτζάμες της κάτω από τα ερείπια, η Νεσλά δεν μπορούσε να δει τίποτα άλλο παρά μόνο ένα πυκνό σκοτάδι. Έπρεπε να βασιστεί στις άλλες αισθήσεις της για να καταλάβει τι συνέβαινε. Αυτό που κατάλαβε αμέσως είναι ότι ο μικρός Γιαγκίζ ήταν ζωντανός.
Εξαιτίας της σκόνης, στην αρχή πάλεψε να αναπνεύσει, αλλά είπε ότι σύντομα τακτοποιήθηκε. Ήταν ζεστή στα ερείπια. Ένιωθε σαν να υπήρχαν παιδικά παιχνίδια από κάτω της, αλλά δεν μπορούσε να μετακινηθεί ώστε να νιώσει λίγο πιο άνετα.
Από μακριά άκουγε φωνές. Προσπάθησε να φωνάξει για βοήθεια και να χτυπήσει την ντουλάπα. «Είναι κανείς εκεί; Μπορεί κανείς να με ακούσει;» φώναξε αλλά κανείς δεν την άκουσε. Μάζεψε τα μικρά κομμάτια των ερειπίων που είχαν πέσει δίπλα της. Τα χτύπησε στην ντουλάπα, ελπίζοντας ότι θα έκανε περισσότερο θόρυβο. Φοβόταν να χτυπήσει την επιφάνεια από πάνω της μήπως κατέρρεε. Ωστόσο, κανείς δεν απάντησε και πάλι.
Η Νεσλά συνειδητοποίησε ότι υπήρχε πιθανότητα να μην την ακούσει ποτέ κανείς. «Ήμουν τρομοκρατημένη», λέει.
Υπόγεια ζωή
Στο σκοτάδι κάτω από τα ερείπια, η Νεσλά έχασε κάθε αίσθηση του χρόνου. «Κάνεις πολλά σχέδια όταν φέρνεις στη ζωή ένα μωρό και μετά... ξαφνικά βρίσκεστε κάτω από τα ερείπια», λέει η ίδια. Ωστόσο, ήξερε ότι έπρεπε να προσέχει τον Γιαγκίζ και μπορούσε να τον θηλάσει στον περιορισμένο χώρο που είχε.
Δεν υπήρχε πηγή νερού ή τροφής που να μπορούσε να έχει πρόσβαση. Σε απόγνωση, όπως ήταν προσπάθησε ανεπιτυχώς να πιει το δικό της μητρικό γάλα.
Η Νεσλά ένιωθε το βουητό των τρυπανιών από πάνω. Άκουγε βήματα και φωνές, αλλά οι ήχοι ερχόντουσαν από πολύ μακριά. Αποφάσισε να εξοικονομήσει την ενέργειά της και να παραμείνει σιωπηλή εκτός κι αν πλησίαζαν οι θόρυβοι. Σκεφτόταν συνεχώς την οικογένειά της. Ανησυχούσε επίσης για το αν τα υπόλοιπα αγαπημένα της πρόσωπα ήταν καλά στην υγεία τους. Δεν πίστευε ότι θα τα κατάφερνε να επιβιώσει από τα ερείπια, αλλά η παρουσία του Γιαγκίζ της έδωσε έναν λόγο να παραμείνει αισιόδοξη. Το βρέφος κοιμόταν πολύ και όταν ξυπνούσε έκλαιγε. Τότε εκείνη τον τάιζε σιωπηλά μέχρι να ηρεμήσει.
Η διάσωση
Αφότου συμπλήρωσε 90 ώρες μέσα στα ερείπια, η Νεσλά άκουσε τον ήχο των σκύλων που γάβγιζαν. Αναρωτήθηκε αν ονειρευόταν. Τότε άκουσε: «Είσαι καλά; Χτύπα μια για ναι», φώναξε ένας στα ερείπια. «Σε ποιο διαμέρισμα μένεις;»
Την είχαν εντοπίσει οι διασώστες. Το σκοτάδι διαδέχτηκε ένα μικρό φως από έναν αναμμένο πυρσό.
Όταν η ομάδα διάσωσης από την Πυροσβεστική Υπηρεσία του Δήμου Κωνσταντινούπολης ρώτησε πόσο χρονών ήταν ο Γιαγκίζ, η Νεσλά δεν μπορούσε να είναι σίγουρη. Ήξερε μόνο ότι ήταν 10 ημερών όταν «χτύπησε» ο εγκέλαδος.
Αφού παρέδωσε τον Γιαγκίζ στους διασώστες, η Νεσλά ξάπλωσε σε ένα φορείο που την μετέφεραν μπροστά από ένα μεγάλο πλήθος. Δεν μπορούσε να αναγνωρίσει κανένα πρόσωπο. Καθώς την μετέφεραν στο ασθενοφόρο ρώτησε αν και ο άλλος της γιος είχε σωθεί.
Μετά τα ερείπια
Όταν έφτασε στο νοσοκομείο, τη Νεσλά υποδέχτηκαν μέλη της οικογένειας που της είπαν ότι ο σύζυγός της Ιρφάν και ο τρίχρονος γιος της, είχαν επίσης σωθεί, αλλά είχαν μεταφερθεί σε νοσοκομείο στην επαρχία των Αδάνων, έχοντας υποστεί σοβαρά τραύματα στα πόδια τους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η Νεσλά και ο Γιαγκίζ δεν είχαν υποστεί σοβαρούς σωματικούς τραυματισμούς. Κρατήθηκαν στο νοσοκομείο για 24 ώρες για παρακολούθηση και στη συνέχεια πήραν εξιτήριο.
Πλέον η Νεσλά και η υπόλοιπη οικογένεια μένει σε μια αυτοσχέδια μπλε σκηνή φτιαγμένη από ξύλο και μουσαμά. Μένουν 13 άτομα - όλοι έχουν χάσει τα σπίτια τους.
Στη σκηνή, η οικογένεια υποστηρίζει η μία την άλλη, φτιάχνουν καφέ σε αυτοσχέδιες καφετιέρες πάνω από μια μικρή εστία, παίζουν σκάκι και μοιράζονται ιστορίες.
Η Νεσλά «προσπαθεί» να συμβιβαστεί με αυτό που της συνέβη. Λέει ότι τα χρωστάει όλα στο Γιαγκίζ που της έσωσε τη ζωή. «Νομίζω ότι αν το μωρό μου δεν ήταν αρκετά δυνατό για να το χειριστεί αυτό, δεν θα ήμουν ούτε εγώ», εξηγεί.
Το μόνο όνειρό της για τον γιο της είναι να μην ξαναζήσει ποτέ κάτι τέτοιο. «Είμαι πολύ χαρούμενη που είναι νεογέννητο και δεν θα θυμάται τίποτα», λέει.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
