Η εκπληκτική προέλαση της αντιπολίτευσης της Συρίας σε μια εβδομάδα είναι η ακούσια συνέπεια δύο άλλων συγκρούσεων, μιας κοντινής και μιας μακρινής., αναφέρει σε ανάλυσή του το CNN.
Παράλληλα, αφήνει αρκετούς βασικούς συμμάχους των ΗΠΑ με μια νέα και σε μεγάλο βαθμό άγνωστη δύναμη υπό την ηγεσία των Ισλαμιστών, που κυβερνά τμήματα του στρατηγικού γείτονά τους – αν όχι το μεγαλύτερο μέρος, δεδομένου του ρυθμού των γεγονότων.
Από την εισβολή στο Ιράκ, οι ΗΠΑ αγωνίστηκαν να βρουν μια πολιτική λύση για τη Συρία που θα μπορούσε να καλύψει τις πολύ διαφορετικές ανάγκες των συμμάχων τους Ισραήλ, Ιορδανίας, Τουρκίας και των ενίοτε εταίρων τους Ιράκ και Λιβάνου.
Η Συρία ήταν πάντα μία κομβική περιοχή: συνέδεε το πετρέλαιο του Ιράκ με τη Μεσόγειο, τους Σιίτες του Ιράκ και του Ιράν με τον Λίβανο και το νότιο τμήμα του ΝΑΤΟ, την Τουρκία με τις ερήμους της Ιορδανίας. Ο Τζορτζ Μπους την είχε συμπεριλάβει στον Άξονα του Κακού. Ο Μπαράκ Ομπάμα δεν ήθελε να την ακουμπήσει, ο Ντόναλντ Τραμπ τη βομβάρδισε μια φορά.
Η Συρία βρισκόταν υπό τον έλεγχο μιας βίαιης δικτατορίας για δεκαετίες. Αυτό που εικαζόταν ήταν ότι κανείς δεν μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα στη Συρία, μέχρι που αυτή η εβδομάδα ήρθε η απελευθέρωση από το καθεστώς, με, μέχρι στιγμής, άγνωστο κόστος και με τεράστιες επιφυλάξεις.
Η μοίρα του Μπασάρ αλ Άσαντ δεν καθορίστηκε στην πραγματικότητα στη Συρία, αλλά στη νότια Βηρυτό και στο Ντόνετσκ. Χωρίς τα φυσικά δεκανίκια της ρωσικής αεροπορίας και της Χεζμπολάχ του Ιράν, ανατράπηκε όταν τελικά πιέστηκε.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
