«Κλαίγαμε μαζί, γελούσαμε μαζί»
Αυτός ήταν μεταξύ άλλων ο στόχος κοινής επίσκεψης 25 νέων, Μουσουλμάνων προσφύγων από τη Συρία και το Ιράκ, και Εβραίων από τη Γερμανία, πρόσφατα στο Άουσβιτς. Η κραυγή του ανθρώπινου πόνου που «ακούγεται» ακόμη και μέχρι σήμερα από τους θαλάμους αερίων, από τη στοίβα παπουτσιών των κρατουμένων, από τα μαλλιά τους, τις στενές μπαράκες φρίκης, συγκλόνισε τους νέους. «Σαν μια φάμπρικα» σχολίασε ο Χαλίντ Ναέμ, ένας από τους Μουσουλμάνους της ομάδας. Άλλοι δεν μπορούσαν να αρθρώσουν τα συναισθήματά τους, έκλαιγαν σιωπηλά και χρειάζονταν χρόνο για να επεξεργαστούν. Πολλοί από αυτούς τους νέους είχαν την ευκαιρία να συνυπάρξουν για πρώτη φορά με Εβραίους.
«Το πρόβλημα είναι ότι στη Συρία δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου Εβραίοι, για μένα ήταν η πρώτη φορά που συνάντησα Εβραίους» λέει η Μάσα Αλιμάν, προσφυγοπούλα από τη Συρία. «Η ομάδα μου είχε ενδιαφέροντες ανθρώπους. Κλαίγαμε μαζί, γελούσαμε μαζί, ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία». Η ιδέα αυτής της ιστορικής αναδρομής στο γερμανικό παρελθόν και της ενασχόλησης με την ευθύνη των Γερμανών είχε το Κεντρικό Συμβούλιο των Μουσουλμάνων στη Γερμανία και η Ένωση Προοδευτικών Εβραίων.
Στήριξη και από την πολιτική
«Πρόκειται για ένα πιλοτικό πρόγραμμα, που θα πρέπει να βρει μιμητές» λέει ο πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου των Μουσουλμάνων Αλμάν Μαζιέκ, που και στο παρελθόν έχει συνοδεύσει νέους Μουσουλμάνους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μπούχενβαλντ. «Αξίζει ο κόπος» συμπληρώνει ο Ραβίνος Βάλτερ Χομόλκα. «Η συνύπαρξη Εβραίων και Μουσουλμάνων πρέπει να επιτύχει». Στήριξη πήραν και από την πολιτική. Την ημέρα της επίσκεψης στο Άουσβιτς παρόντες ήταν οι πρωθυπουργοί των κρατιδίων Σλέσβιχ - Χολστάιν και Θουριγγίας. Στόχος τους να κάνουν με την παρουσία τους πιο γνωστό το πιλοτικό πρόγραμμα. Και οι δύο άφησαν θετικές εντυπώσεις στους νέους.
«Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να πω ότι οι πολιτικοί έκαναν την επίσκεψή μας στο Άουσβιτς κάτι σαν event» λέει η Γιούντιθ Μπάρτνεκ, Εβραία φοιτήτρια από το Μπίλεφελντ. «Μας είναι απολύτως σαφές περί τίνος πρόκειται, βιώνουμε ένα κομμάτι γερμανικής ιστορίας». Ο Χαλίντ Ναέμ συμπληρώνει: «Όποιος μπορεί, θα πρέπει να επισκέπτεται τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, αλλά αυτό δεν θα πρέπει να γίνει υποχρεωτικό», συμπληρώνει. Οι 25 νέοι συνάντησαν και έναν επιζώντα από το κολαστήριο του Άουσβιτς, τον Βάκλαβ Ντλουγκομπόρκσι, 92 ετών. Οι νέοι κάρφωσαν το βλέμμα τους σε έναν αριθμό, χαραγμένο στο δεξί του μπράτσο, 138817.
Πηγή: Πηγή: DW - Φόλκερ Βίτινγκ/Ειρήνη Αναστασοπούλου
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
