Κλείσιμο

Η Ρωσία του Πούτιν «αιμορραγεί»: Εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι εγκαταλείπουν τη χώρα τους λόγω του ουκρανικού

Την ώρα που η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μαίνεται, στοιχίζοντας τη ζωή σε χιλιάδες Ουκρανούς αμάχους και υπερασπιστές της χώρας, η Ρωσία του Πούτιν «αιμορραγεί», όχι μόνο στο πεδίο των μαχών, αλλά και στην ίδια τη χώρα του σε επίπεδο μόρφωσης και τεχνογνωσίας. Πρόκειται για τη λεγόμενη «διαρροή εγκεφάλων», που αναμένεται να στοιχίσει ακριβά στη Ρωσία, τουλάχιστον όσο οι κυρώσεις. 

Σύμφωνα με εκτίμηση ενός Ρώσου οικονομολόγου, έως και 200.000 Ρώσοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. 

Πολλοί από τους νέους μετανάστες είναι επαγγελματίες του κλάδου της τεχνολογίας που μπορούν να εργαστούν εξ αποστάσεως. Ένας προγραμματιστής βιντεοπαιχνιδιών στην Τιφλίδα είπε στο BBC ότι αυτός και οι περισσότεροι άνθρωποι που γνώριζε διαφωνούσαν με τη ρωσική πολιτική και γνώριζαν τώρα ότι οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα καταστείλει βίαια. «Ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε είναι να φύγουμε από τη χώρα, να πάρουμε μαζί μας τις δεξιότητες και τα χρήματά μας. Σχεδόν όλοι στον κύκλο μας έχουν πάρει παρόμοια απόφαση», είπε ο Ιγκόρ (δεν είναι το πραγματικό του όνομα). Σχεδιάζει να φύγει από την πρωτεύουσα της Γεωργίας, γιατί δεν νιώθει ευπρόσδεκτος εδώ.

Έξω από το κοινοβούλιο της Γεωργίας, ο Γεβγένι Λιάμιν φέρνει κουτιά με ρούχα και δέματα τροφίμων σε ένα φορτηγό που αναμένει με προορισμό την Ουκρανία. Είναι ένας από τους περισσότερους από 25.000 Ρώσους που έχουν φτάσει στη Γεωργία μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι Ρώσοι αγωνίζονται να βρουν οικονομικά καταλύματα σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Πολλοί περιφέρονται στην πρωτεύουσα, την Τιφλίδα, με τις βαλίτσες τους και συχνά ακόμη και τα κατοικίδιά τους. 

Μια μπλε-κίτρινη κορδέλα είναι προσαρτημένη στο πέτο της καμπαρντίνας του Γεβγένι - στα χρώματα της ουκρανικής σημαίας. Αυτές οι κορδέλες ήταν που τον οδήγησαν στη σύλληψή του σε μια αντιπολεμική διαδήλωση στη Ρωσία, μια μέρα μετά την έναρξη του πολέμου κατά της Ουκρανίας. 

«Καταλάβαινα ότι ο καλύτερος τρόπος να ενεργήσω κατά του καθεστώτος του Πούτιν θα ήταν η μετανάστευση μου από τη Ρωσία», λέει ο 23χρονη πτυχιούχος πολιτικών επιστημών.

«Είναι δική μου ευθύνη να κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθήσω τους Ουκρανούς». Η φυγή των Ρώσων πολιτών δεν σταματά στη Γεωργία. Η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς έχουν κλείσει τον εναέριο χώρο τους για τις ρωσικές πτήσεις, επομένως κατευθύνονται προς χώρες όπου οι πτήσεις εξακολουθούν να επιτρέπονται και όπου δεν απαιτείται βίζα, όπως η Τουρκία, η Κεντρική Ασία και ο Νότιος Καύκασος. Πολλοί έχουν καταφύγει στην Αρμενία. 

Ο Λιάμιν μαθαίνει ήδη γεωργιανά, μαθαίνοντας το αλφάβητο της χώρας. «Είμαι κατά του Πούτιν, είμαι κατά του πολέμου. Δεν μπορώ ακόμα να κάνω ανάληψη χρημάτων από τον ρωσικό τραπεζικό λογαριασμό μου, αλλά αυτό δεν συγκρίνεται καθόλου με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ουκρανοί».

Κάποιοι φοβούνται ότι ο πρόεδρος Πούτιν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι Ρώσοι πολίτες στο εξωτερικό χρειάζονται προστασία, γιατί αυτή ήταν η δικαιολογία του για την αποστολή στρατευμάτων στην αποσχισθείσα γεωργιανή περιοχή της Νότιας Οσετίας το 2008. Μέχρι σήμερα, το 20% του γεωργιανού εδάφους παραμένει υπό ρωσική κατοχή. Ωστόσο, ο επιχειρηματίας τεχνολογίας Λεβ Καλάσνικοφ πιστεύει ότι η Γεωργία θα επωφεληθεί από αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι η μεγαλύτερη διαρροή εγκεφάλων στη σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας. Άνοιξε μια ομάδα για ομογενείς στην εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων Telegram ενώ στεκόταν σε μια ουρά. «Ήταν 50 άτομα μπροστά μου και 50 άτομα πίσω μου. Έγιναν οι πρώτοι συνδρομητές μου και τώρα έχουμε σχεδόν 4.000 μέλη» τονίζει. Τα μέλη συζητούν πού θα βρουν κατάλυμα, πώς να ανοίξουν τραπεζικούς λογαριασμούς και αν είναι ασφαλές ή όχι να μιλάς ρωσικά δημόσια.

«Μια πτήση χωρίς επιστροφή προς την Κωνσταντινούπολη κόστισε σε εμένα και τον σύζυγό μου περισσότερο από το συνολικό μηνιαίο εισόδημά μας», είπε η Άνια, η οποία δεν ήθελε να δώσει το επώνυμό της. Για αυτήν η στιγμή της απόφασης ήρθε με έναν νέο νόμο για την «κρατική προδοσία» που τέθηκε σε ισχύ στη Ρωσία. Όποιος εκφράζει την υποστήριξή του στην Ουκρανία μπορεί να αντιμετωπίσει ποινές φυλάκισης έως και 20 ετών και η Άνια πίστευε ότι θα μπορούσε να γίνει στόχος. «Ο φόβος για τα κλειστά σύνορα, την πολιτική καταστολή και την αναγκαστική στρατιωτική θητεία είναι στο DNA μας. Θυμάμαι τη γιαγιά μου να μου λέει ιστορίες για την κατάσταση φόβου που ζούσαν επί Στάλιν και τώρα το βιώνουμε», είπε. 

Οι Λευκορώσοι επίσης εγκαταλείπουν τη χώρα τους, αποφεύγοντας την καταστολή και τις δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση του αυταρχικού ηγέτη Αλεξάντερ Λουκασένκο για συνεργασία με τον Ρώσο Βλαντίμιρ Πούτιν. 
 

Πηγή: bbc.com