Της Αθηνάς Παπακώστα
Η πρώτη συνέντευξη του αρχηγού της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, Αμπού Μοχάμεντ αλ-Γκολάνι σε δυτικό Μέσο Ενημέρωσης - έπειτα από την ιστορική πτώση του καθεστώτος Άσαντ - πρόκειται να μελετηθεί προσεκτικά από τη Δύση.
To πρόσωπο της μετά-Άσαντ εποχής, μιλώντας στο βρετανικό Sky News, επέλεξε να στείλει ένα καθησυχαστικό μήνυμα στους δυτικούς, εξηγώντας ότι πλέον δεν υπάρχει λόγος να φοβούνται.
«Η χώρα προχωρά προς την ανάπτυξη και τη σταθερότητα», τόνισε, προσθέτοντας πως πηγή του φόβου ήταν «το καθεστώς Άσαντ, οι ιρανικές πολιτοφυλακές και η Χεζμπολάχ». Συμπλήρωσε δε ότι, «η νέα κατάσταση» στη Συρία «δεν θα επιτρέψει την επιστροφή στον πανικό» και έκανε λόγο για την ανάγκη επανοικοδόμησής της.
Η Συρία γεωγραφικά βρίσκεται στην καρδιά της Μέσης Ανατολής και συνεπώς η θέση της στην περιοχή είναι στρατηγική. H κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ άλλαξε τις ισορροπίες και για τους εξωτερικούς παίκτες που έχουν ήδη πάρει θέση μάχης εντός της συριακής επικράτειας η επιρροή τους σε αυτή είναι ζωτική σημασίας.
Το Ισραήλ εντείνει τις επιδρομές από αέρος κατά στρατιωτικών στόχων διαλύοντας τις κυριότερες εγκαταστάσεις των συριακών ενόπλων δυνάμεων καθώς και ένα μέρος του ναυτικού στόλου της χώρας. Την ίδια στιγμή, οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (IDF) έχουν προωθηθεί πέρα από την ουδέτερη ζώνη στα Υψίπεδα του Γκολάν με αναφορές να κάνουν λόγο πως τα ισραηλινά άρματα μάχης βρίσκονται πλέον 25 χιλιόμετρα μακριά από τη συριακή πρωτεύουσα, Δαμασκό.
Το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών δικαιολογεί την ισραηλινή επιχείρηση ως προσπάθεια να μην πέσουν στα λάθος χέρια τα χημικά όπλα του καθεστώτος Άσαντ, τα οποία, βέβαια, μέχρι στιγμής, δεν έχουν βρεθεί.
Την ίδια στιγμή, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου ξεκαθάρισε πως η προώθηση των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων στη Συρία δεν είναι προσωρινή διευκρινίζοντας ότι τα κατεχόμενα Yψίπεδα του Γκολάν θα παραμείνουν υπό τον έλεγχο του Ισραήλ για την αιωνιότητα.
Από την πλευρά της, η Τουρκία κατηγορεί το Ισραήλ πως επιδεικνύει κατοχική νοοτροπία και καταδικάζει «την παραβίαση (από το Ισραήλ) της Συμφωνίας Απεμπλοκής του 1974».
Ωστόσο, ούτε η Άγκυρα έχει μείνει με σταυρωμένα τα χέρια στη Συρία. Από τη μία, πρόκειται για έναν από τους παίκτες με ισχυρή πρόσβαση αλλά και επιρροή στις ομάδες ανταρτών που ανέτρεψαν το καθεστώς Άσαντ και από την άλλη διατηρεί στη χώρα στρατιωτική δράση στοχοθετώντας θέσεις των Κούρδων, που θεωρεί απειλή για την ασφάλεια της.
Τις εύθραυστες ισορροπίες στην περιοχή δοκιμάζει και η Ουάσιγκτον.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες που στηρίζουν τους Κούρδους στρατιώτες της Συρίας κατέληξαν σε συμφωνία με την Τουρκία για την αποχώρηση των συμμάχων τους από την πόλη Μανμπίτζ που πλέον βρίσκεται στο έλεγχο των υποστηριζόμενων από την Άγκυρα ανταρτών.
Παράλληλα, έχοντας ήδη πλήξει 75 στόχους του Ισλαμικού Κράτους πριν από μερικά 24ωρα, ο Λευκός Οίκος έκανε γνωστό ότι ανώτεροι αξιωματούχοι της διακυβέρνησης Μπάιντεν βρίσκονται σε στενή επαφή με τους ισλαμιστές αντάρτες στη Συρία ενώ, νωρίτερα ο υπουργός Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν τόνισε ότι η Ουάσιγκτον θα αναγνωρίσει τη μελλοντική κυβέρνηση της Συρίας που θα προκύψει με "διαφάνεια", δίχως οποιαδήποτε εξωτερική παρέμβαση.
Στους ηττημένους είναι η Ρωσία και το Ιράν.
Η Τεχεράνη έχει ήδη επαναπατρίσει 4.000 υπηκόους της από τη Συρία και βλέπει το δίκτυο που είχε απλώσει στη χώρα, για την ανάπτυξη – όπως έγραφαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης ενός «Αξονα Αντίστασης» μέχρι τη Μεσόγειο – να διαλύεται.
Η Ρωσία δε βλέπει την επιρροή της στη Συρία να αποδυναμώνεται και πλέον η μοίρα της σε αυτή εξαρτάται από εκείνους τους οποίους πολεμούσε.
Μεγάλο της μέλημα παραμένει η ναυτική της βάση στην Ταρτούς, το μοναδικό λιμάνι μέσω του οποίου ο ρωσικός ναυτικός στόλος έχει πρόσβαση στην ανατολική Μεσόγειο και συνεπώς στη Μαύρη Θάλασσα.
Σύμφωνα με τον Economist, θα μπορούσε να επιτύχει μία συμφωνία με τη νέα υπο διαμόρφωση ηγεσία στη χώρα, εάν, όμως, χάσει την Ταρτούς οι ναυτικές της επιχειρήσεις σε αυτό το σημείο στον χάρτη θα γίνονται σποραδικά και θα κοστίζουν ακριβότερα. Τα πιο ελκυστικά υποκατάστατα θα μπορούσαν να είναι η Αλγερία και η Αίγυπτος. Ωστόσο, υπό τον φόβο των γεωπολιτικών συνεπειών, δύσκολα αυτές οι δύο χώρες θα καλωσόριζαν τις ρωσικές δυνάμεις. Επομένως, η Μόσχα θα μπορούσε να στρέψει το βλέμμα της προς το Σουδάν, ωστόσο οι απαραίτητες υποδομές απουσιάζουν από την πόλη-λιμάνι στα ανατολικά της χώρας, Πορτ Σουδάν.
Άλλη εναλλακτική είναι το Τομπρούκ στη Λιβύη που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ ο οποίος έχει συσφίξει τους δεσμούς του με το Κρεμλίνο και φέτος το καλοκαίρι επέτρεψε τον ελλιμενισμό ομάδας ρωσικών πολεμικών πλοίων. Όμως, δίχως την ουσιαστική αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων, και αυτή η λύση φαντάζει μετριότερη της Ταρτούς.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
