Μαρκ Ρούτε: Οι 5 προκλήσεις για τον επόμενο γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ

Ο Μαρκ Ρούτε θα έχει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες μιας πιθανής επιστροφής του Τραμπ, τον Πούτιν στην Ουκρανία, την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και τις «ενστάσεις» των ανατολικών στο πρόσωπό του

Ο απερχόμενος πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Μαρκ Ρούτε, ο οποίος εξασφάλισε την Πέμπτη την υποστήριξη και των 32 συμμάχων του ΝΑΤΟ μετά την αποχώρηση του Κλάους Γιοχάνις, θα αναλάβει την ηγεσία της Συμμαχίας σε μια κομβική στιγμή και ως εκ τούτου «ο μήνας του μέλιτος» θα είναι σύντομος.

Ο νυν γενικός Γραμματέας, Γενς Στόλτενμπεργκ, πρόκειται να παραιτηθεί την 1η Οκτωβρίου.

Ο Ρούτε, ο οποίος ηγείται της  πέμπτης μεγαλύτερης οικονομίας της ΕΕ εδώ και 14 χρόνια, θεωρείται ευρέως ως ένας πολιτικός αποτελεσματικός στο να επιτυγχάνει συναινέσεις, ενώ επίσης δείχνει αποφασιστικότητα στη στήριξη της Ουκρανίας.

Αλλά ακόμη και για έναν έμπειρο πολιτικό, το επόμενο κεφάλαιο της πολιτικής καριέρας του Ρούτε δεν θα είναι «περίπατος». Πέντε κορυφαίες προκλήσεις πρόκειται να δοκιμάσουν την ηγεσία του, αναφέρει το Politico.

1. Η πιθανή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ

Τέσσερις εβδομάδες αφότου ο Ρούτε αναλάβει την ηγεσία του ΝΑΤΟ, Θα διεξαχθούν οι αμερικανικές εκλογές με τον Ντόναλντ Τραμπ να έχει σοβαρές πιθανότητες να επανεκλεγεί.

Στην προεκλογική εκστρατεία, ο Τραμπ απείλησε να μειώσει την αμερικανική βοήθεια προς την Ουκρανία εάν επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. Εάν επιμείνει, θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία των συμμάχων του ΝΑΤΟ αναφορικά με την υποστήριξη της Ουκρανίας, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είναι ο κύριος προμηθευτής στρατιωτικής βοήθειας του Κιέβου.

Η επανεκλογή του Τραμπ αναμένεται επίσης να εκτροχιάσει το σχέδιο του ΝΑΤΟ για μελλοντική ένταξη της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών για την αναβάθμιση του σοβιετικού τύπου στρατού της.

Πέρυσι, οι χώρες του ΝΑΤΟ κατέληξαν στην απόφαση να προσκληθεί η Ουκρανία για ένταξη στη συμμαχία όταν συμφωνήσουν οι σύμμαχοι και εκπληρωθούν οι όροι. Κρίνοντας από τον πρόσφατο χαρακτηρισμό του Τραμπ για τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολιντίμιρ Ζελένκσι, αυτή η δέσμευση δεν θεωρείται βέβαιη.

Ο Ζελένσκι «μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος πωλητής στην ιστορία» είπε ο Τραμπ σε εκδήλωση την περασμένη εβδομάδα. «Μόλις έφυγε πριν από τέσσερις ημέρες με 60 δισεκατομμύρια δολάρια και επιστρέφει στη χώρα του  και ανακοινώνει ότι χρειάζεται άλλα 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Ποτέ δεν τελειώνει."

2. Η χειμερινή επίθεση του Πούτιν στην Ουκρανία

Μόλις ο Ρούτε αναλάβει τα καθήκοντά του, η Ουκρανία θα στραφεί στο ΝΑΤΟ για βοήθεια καθώς πλησιάζει ο χειμώνας. Τους τελευταίους μήνες, η Ρωσία έχει εντείνει τις επιθέσεις κατά των θερμοηλεκτρικών σταθμών και των φραγμάτων της Ουκρανίας, υποδομές που χρειάζονται μήνες, αν όχι χρόνια για να επισκευαστούν πλήρως.

Η τακτική του Κρεμλίνου δεν είναι καινούργια καθώς κατά τον πρώτο χειμώνα του πολέμου, μεταξύ 2022 και 2023, το ηλεκτρικό δίκτυο της Ουκρανίας δέχτηκε σοβαρή επίθεση.

Το κλειδί, λέει ο απερχόμενος αρχηγός του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ, βρίσκεται σε περισσότερα συστήματα αεράμυνας που θα μπορούσαν να προστατεύσουν τις υποδομές ενέργειας, καθώς και το προσωπικό συντήρησης που εργάζεται για την επισκευή κατεστραμμένων εγκαταστάσεων.

Οι χώρες του ΝΑΤΟ μάχονται επίσης να στείλουν ή, στην περίπτωση της χώρας του Ρούτε, να κατασκευάσουν, συστήματα αεράμυνας. Αλλά η Ευρώπη δεν έχει τόσο απόθεμα αμυντικού εξοπλισμού, η βοήθεια από τις ΗΠΑ καθυστέρησε στο Κογκρέσο και οι χώρες κοντά στη Ρωσία δεν είναι πρόθυμες να εγκαταλείψουν τις αεροπορικές τους ασπίδες εν μέσω του κλιμακούμενου ρωσικού κινδύνου.

3. Να κάνουμε τα μέλη του ΝΑΤΟ να πληρώσουν

Πάνω από 20 κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ –αριθμός ρεκόρ– πέτυχαν τους στόχους των αμυντικών δαπανών της Συμμαχίας, του 2% του ΑΕΠ τους, εν μέσω των έντονων ανησυχιών για την τρέχουσα γεωπολιτική κατάσταση και ιδιαίτερα λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. Μεταξύ αυτών και η χώρα του Μαρκ Ρούτε.

Ωστόσο, το ένα τρίτο της συμμαχίας απέτυχε να ανταποκριθεί, παρά το γεγονός ότι είχαν δεσμευτεί υπέρ του στόχου πριν από 10 χρόνια.

Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο μεταξύ των χωρών της Νότιας Ευρώπης. Στην Ιταλία, οι εκτιμήσεις για το 2024 προβλέπουν μια μικρή πτώση από το ήδη χαμηλό 1,5% πέρυσι. Η Ισπανία θα δαπανήσει μόνο 1,28% ενώ η γειτονική της Πορτογαλία δεσμεύτηκε για ποσοστό 1,55%.

«Η φτωχή ανταπόκριση των μεσογειακών φίλων μας είναι το τέλειο όπλο για τον Τραμπ», επισημαίνει ανώτερος διπλωμάτης από τη Βαλτική, περιοχή που υποστήριξε σθεναρά μια πιο σκληρή προσέγγιση απέναντι στη Ρωσία.

Εξίσου άσχημα ωστόσο είναι τα πράγματα και για τον Καναδά, ο οποίος αν και μέλος του ΝΑΤΟ από το 1949, δεσμεύει μόνο το 1,37%  του ΑΕΠ.

4. Τα παράπονα των ανατολικών χωρών

Οι χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία δεν περιλαμβάνονται στους μεγαλύτερους θαυμαστές του Ρούτε. Η διαφωνία τους έγκειται στις χαμηλές αμυντικές δαπάνες της Ολλανδίας και στο γεγονός ότι ο κορυφαίος ρόλος στο ΝΑΤΟ ανήκε πάντα σε έναν Δυτικό ή Βορειοευρωπαίο, παρόλο που οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης είναι μέλη της συμμαχίας εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα.

Η πρωθυπουργός της Εσθονίας Κάγια Κάλλας δεν μπήκε στην κούρσα για την ηγεσία του ΝΑΤΟ, αφού ενημερώθηκε ότι δεν θα λάβει την υποστήριξη χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία. Ο διορισμός της ενίσχυσε τους φόβους ότι θα ερμηνευόταν από τη Μόσχα ως κλιμάκωση των εχθροπραξιών. Ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις, ο οποίος έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση, υποστηρίχθηκε μόνο από την Ουγγαρία.
 
Οι χώρες της ανατολικής πλευράς πιθανότατα θα ζητήσουν τώρα καλύτερη εκπροσώπηση στο δευτεροβάθμιο επίπεδο του ΝΑΤΟ: τη θέση του αναπληρωτή γενικού γραμματέα (DSG) και τις διάφορες θέσεις βοηθού γενικού γραμματέα (ASG).

5. Οι ηγέτες της Ευρώπης που αγαπούν τον Πούτιν

Δεν είναι μόνο ο Τραμπ τον οποίο  θα πρέπει να πείσει ο Ρούτε για να κρατήσει το ΝΑΤΟ ζωντανό. Σε όλη την Ευρώπη, τα ακροδεξιά κόμματα που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ΝΑΤΟ και είναι φιλορωσικά ενισχύουν τις δυνάμεις τους.

Η Γαλλία, για παράδειγμα, βρίσκεται στο κατώφλι των κοινοβουλευτικών εκλογών από τις οποίες υπάρχει το ενδεχόμενο να ενισχυθεί σημαντικά η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση.

Ο Ρούτε ωστόσο έχει εμπειρία στο συγκεκριμένο ζήτημα από την πολιτική σκηνή της χώρας του, καθώς εξέφρασε το ενδιαφέρον του για την ηγεσία του ΝΑΤΟ όταν έγινε σαφές ότι το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία θα έχανε τις ολλανδικές εκλογές από το ακροδεξιό Κόμμα για την Ελευθερία του Γκεερτ Βίλντερς.

Ο Βίλντερς, που ρωτήθηκε πέρυσι για τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν, είπε στο ρωσικό προπαγανδιστικό RT: «Τον επικροτώ όπως επικροτώ τον κ. Τραμπ που είναι ηγέτες, που στέκονται εκεί για λογαριασμό του ρωσικού και του αμερικανικού λαού».
 

Πηγή: skai.gr