Η Γαλλία έχασε έναν «εθνικό θησαυρό» με το θάνατο του κινηματογραφικού σκηνοθέτη Ζαν-Λικ Γκοντάρ, του «νονού» της «νουβέλ βαγκ», του «νέου κύματος» στον γαλλικό κινηματογράφο, δήλωσε σήμερα ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, σχολιάζοντας την είδηση του θανάτου του διάσημου Γάλλου κινηματογραφιστή.
«Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ ήταν ο πιο εικονοκλάστης από τους κινηματογραφιστές του Νέου Κύματος (...). Χάσαμε έναν εθνικό θησαυρό (...)», έγραψε ο Μακρόν στο Twitter.
Ο κινηματογραφικός σκηνοθέτης Ζαν-Λικ Γκοντάρ, ο "νονός" της γαλλικής "νουβέλ βαγκ" πέθανε σήμερα σε ηλικία 91 ετών.
«Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ πέθανε ήσυχα στην κατοικία του ανάμεσα στους στενούς του ανθρώπους. Θα αποτεφρωθεί», αναφέρει η σύντομη ανακοίνωση της οικογένειάς του, που διαβιβάστηκε στο AFP.
Ο Γκοντάρ ήταν ανάμεσα στους πιο καταξιωμένους σκηνοθέτες στον κόσμο, γνωστός για ταινίες κλασικές όπως οι "Με κομμένη την ανάσα" και "Περιφρόνηση", που έσπρωξαν πιο πέρα τα κινηματογραφικά όρια και ενέπνευσαν εικονοκλάστες σκηνοθέτες μετά την κορύφωση της καριέρας του στα χρόνια του 1960. Οι ταινίες του ήρθαν σε ρήξη με τις καθιερωμένες συμβάσεις του γαλλικού σινεμά στα χρόνια του 1960 και βοήθησαν να δοθεί ώθηση σε έναν νέο τρόπο κινηματογράφησης, με την κάμερα στο χέρι, τη χρήση της τεχνικής jump cut και υπαρξιακούς διαλόγους.
Ο Γκοντάρ γεννήθηκε σε μια πλούσια γαλλοελβετική οικογένεια στις 3 Δεκεμβρίου 1930 στο πολυτελές έβδομο διαμέρισμα του Παρισιού. Ο πατέρας του ήταν γιατρός, η μητέρα του η κόρη του Ελβετού που ίδρυσε την τράπεζα Paribas, που ήταν τότε μια επιφανής επενδυτική τράπεζα.
Ο Γκοντάρ ήταν ένας εκ των πιο παραγωγικών συναδέλφων του, γυρίζοντας δεκάδες μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες για πάνω από μισόν αιώνα από τα τέλη των χρόνων του 1950. «Μερικές φορές η πραγματικότητα είναι πολύ περίπλοκη. Οι ιστορίες της δίνουν μορφή», έλεγε.
Οι περισσότερες επιδραστικές και εμπορικά επιτυχείς ταινίες ήρθαν στα χρόνια του 1960 περιλαμβανομένων των «Ζούσε τη ζωή της», «Ο τρελός Πιερό», «Δύο ή τρία πράγματα που ξέρω γι΄αυτήν» και «Γουίκεντ».
Στράφηκε στη σκηνοθεσία πιο πολιτικών ταινιών στα χρόνια του 1970 προτού επιστρέψει σε ένα πιο εμπορικό κυρίαρχο ρεύμα. Πρόσφατες ταινίες του ωστόσο -ανάμεσά τους το "Αποχαιρετισμός στη γλώσσα" το 2014 και "Το βιβλίο της εικόνας" το 2018- ήταν πιο πειραματικά.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
