Η Moran Stella Yanai ανακαλεί τη βαρβαρότητα της απαγωγής της στη Γάζα από τρομοκράτες της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου κατά τη διάρκεια του Nova Music Festival σε μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε το Σάββατο στην Washington Post.
Η Moran είχε πάει στο φεστιβάλ για να πουλήσει τα χειροποίητα κοσμήματά της, στο μεγαλύτερο χώρο πώλησης που είχε έως τώρα. Ήλπιζε ότι αυτό θα έδινε ώθηση στην καριέρα της.
Το πρωί της 7ης Οκτωβρίου, καθώς οι τρομοκράτες εισέβαλαν στην περιοχή όπου γινόταν το rave πάρτι, η Moran επιχείρησε να δραπετεύσει και για πέντε ώρες έτρεχε ή περπατούσε σε ένα έρημο τοπίο και μέσα από χωράφια, είπε στην Jerusalem Post, ενώ έστελνε ηχογραφημένα μηνύματα στο τους γονείς της καθώς ήταν σίγουρη ότι θα πέθαινε.
Τελικά, έπεσε πάνω σε μια ομάδα τρομοκρατών, τους οποίους έπεισε ότι ήταν αραβικής καταγωγής, χρησιμοποιώντας τις περιορισμένες γνώσεις της στα αραβικά και δείχνοντας το κολιέ που φορούσε. Το κολιέ είχε το μεσαίο της όνομα με αραβικά γράμματα, καθώς ήταν δώρο ενός φίλου από την Αίγυπτο.
Η ομάδα τρομοκρατών μετέδωσε σε ζωντανή σύνδεση ένα βίντεο της Moran να εκλιπαρεί για τη ζωή της σε ένα χαντάκι. Ένας άντρας τη χαρακτήρισε σαν «ένα από τα εβραϊκά σκυλιά».
Αφού την άφησαν να φύγει, έπεσε σε μια άλλη ομάδα ενόπλων και χρησιμοποίησε την ίδια τακτική για να διαπραγματευτεί την απελευθέρωσή της.
Μετά από αυτό, σκαρφάλωσε σε ένα δέντρο για να βρει ένα μέρος για να κρυφτεί, αλλά έπεσε και έσπασε τον αστράγαλό της σε δύο σημεία. Ενώ χώλαινε, είπε στην Washington Post ότι συνάντησε μια μεγαλύτερη και πιο οργανωμένη ομάδα τρομοκρατών, 13 συνολικά, οι οποίοι τη συνέλαβαν.
Η Moran είπε ότι της άρπαξαν τα περισσότερα κοσμήματα και την έβαλαν σε ένα κλεμμένο ισραηλινό αυτοκίνητο.
Δήλωσε στην Post ότι έκτοτε, και σε όλη τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, «γνώριζε πολύ καλά το σώμα της και τα τρωτά του σημεία».
Ενόσω ήταν στο αυτοκίνητο, οι τρομοκράτες έβαλαν το σώμα της στα γόνατά τους, όπως όταν έχουν πιάσει ένα κυνηγημένο ζώο, σκέφθηκε.
Σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής με το αυτοκίνητο τη χτυπούσαν. Όταν προσπάθησε να κλείσει τα μάτια της, ο αρχηγός της ομάδας της τράβηξε τα μαλλιά, και την ανάγκασε να κρατήσει τα μάτια της ανοιχτά, για να παρακολουθήσει τους ένοπλους καθώς την κοιτούσαν και να δει κατοίκους της Γάζας να βγαίνουν στους δρόμους να πανηγυρίζουν κατά την είσοδό της στην περιοχή.
Κάποιος προσπάθησε να τη χτυπήσει στο κεφάλι καθώς οι απαγωγείς της τη μετέφεραν από το αυτοκίνητο σε ένα νοσοκομείο, είπε.
«Καλώς ήρθες στη Γάζα», της είπε ο αρχηγός της ομάδας.
«Ένιωθαν σαν να είχαν κερδίσει ένα τρόπαιο», θυμάται ο Moran, ανέφερε η Washington Post. «Ήταν το μεγαλύτερο πάρτι που έχω δει ποτέ».
Στο νοσοκομείο, άνδρες την περικύκλωσαν και της έσκισαν τα παπούτσια, της άδειασαν τις τσέπες και της πήραν τα υπόλοιπα κοσμήματα. Ο γιατρός που είδε την κατάσταση της υγείας της μιλούσε εβραϊκά, ωστόσο «απλώς μου χαμογέλασε. Είναι σαν ταινία τρόμου», είπε μέσα της. «Αυτή ήταν η στιγμή που άλλαξα διακόπτη στο κεφάλι μου και κατάλαβα ότι είμαι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Από τότε, ήταν ώρα για επιβίωση».
Ο γιατρός την εξέτασε, και της έβαλε γύψο στον αστράγαλο μέσα σε λίγα λεπτά.
Αιχμαλωσία
Κατά τη διάρκεια μιας μεταφοράς μεταξύ κρησφύγετων, οι φρουροί της έσκισαν το γύψο και την ανάγκασαν να κατέβει έξι σκαλοπάτια με ψηλά τακούνια πολύ μεγάλα για τα πόδια της. Παρόλο που τους ανέφερε ότι πονούσε, της είπαν να συνεχίσει. Δεν επιτρεπόταν να κουτσαίνει. Είπε στην Washington Post ότι έσφιξε τα δόντια της παρά τον πόνο, και υπενθύμισε στον εαυτό της ότι πρέπει «να επιλέξει τις μάχες της» προσεκτικά στην κατάσταση που βρισκόταν.
Μεταφέρθηκε αρκετές φορές από σπίτι σε σπίτι κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, ενώ οι φρουροί της άλλαζαν κάθε φορά. Βασιζόταν σε αυτούς για την επιβίωσή της και τους φοβόταν.
«Δεν με βίασαν, δεν με άγγιξαν», είπε στην Washington Post. Ωστόσο, άλλοι όμηροι που συνάντησε στην αιχμαλωσία, της είπαν εμπιστευτικά για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστησαν.
«Οι ιστορίες τους μού έσπασαν λίγο το ηθικό», είπε. «Αλλά μου έδωσαν επίσης τη δύναμη να παλέψω ακόμα πιο σκληρά για τα αδέρφια και τις αδερφές μου, για να τους φέρω σπίτι».
Σχετικά με την εμπειρία της με τους φρουρούς της, η Moran είπε ότι οι απαγωγείς της ήταν πάντα κοντά της και κοιμόντουσαν δίπλα της και δίπλα σε άλλους ομήρους. Ήταν παρόντες ακόμη και όταν πήγαινε στο μπάνιο.
Οι φρουροί της είπαν ότι η οικογένειά της την είχε ξεχάσει και ότι «δεν υπήρχε χώρα στην οποία θα μπορούσε να επιστρέψει». Της είπαν ότι οι γείτονες θα τη σκότωναν αν έκανε πολύ θόρυβο και ότι η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία «την ήθελε νεκρή».
Τη δεύτερη μέρα της αιχμαλωσίας της, ένας πύραυλος εξερράγη και έσπασε ένα παράθυρο στο δωμάτιο όπου κρατούνταν.
Η Moran είπε ότι προσπάθησε να προετοιμαστεί για το θάνατο ή τη σεξουαλική βία, για την οποία γινόταν όλο πιο ανήσυχη κάθε φορά που μετακόμιζε σε ένα νέο κρησφύγετο.
Οι φρουροί επιθεωρούσαν τα σώματα των ομήρων για «ραδιοτσιπ των IDF». Όταν της ζήτησαν να βγάλει το παντελόνι της, η Moran αρνήθηκε, λέγοντάς τους ότι απαγορεύεται από το Ισλάμ. Παρότι επέμειναν, δεν υπαναχώρησε και κατόρθωσε να μην την αγγίξουν.
Στο πρώτο σπίτι που έμεινε, επισκέπτες, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, έρχονταν να τη δουν, και να ακούσουν ιστορίες που δημιουργούσαν οι ένοπλοι για εκείνη. Αργότερα θα της διηγούνταν τις ιστορίες σε σπασμένα αγγλικά. Τους είπαν ότι ήταν «μια Αραβίδα που είχε προδώσει τη χώρα της και είχε στρατολογηθεί στους IDF».
Καθόλη τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, της απαγορευόταν να εκλιπαρεί, να μιλάει δυνατά, να κλαίει ή να εκφράζει οποιοδήποτε συναίσθημα εκτός και αν της το ζητούσαν.
Σε μια τοποθεσία όπου την κρατούσαν, οι φρουροί την ανάγκασαν να ακουμπήσει το πρόσωπό της ανάμεσα στα χέρια της, να έχει έκφραση σαν «χαμένο κοριτσάκι» και να χρησιμοποιεί μια λεπτή φωνή όταν ζητούσε φαγητό ή νερό σαν σε μια χορογραφημένη παράσταση. Θυμήθηκε ότι οι φρουροί γέλασαν. «Μας χρησιμοποιούσαν σαν παιχνίδι», πρόσθεσε.
Η απελευθέρωση του Moran
Όταν η Moran απελευθερώθηκε από την αιχμαλωσία τον Νοέμβριο, ανακάλυψε ότι ήταν αλλεργική στις ψείρες που είχαν μολύνει το τριχωτό της κεφαλής της. Είχε χάσει πάνω από 7,7 κιλά και λόγω των εκρήξεων έχει πλέον χάσει μέρος της ακοής της.
Ξεκίνησε επίσης φυσικοθεραπεία για τον αστράγαλο της, με το ισραηλινό νοσοκομείο που την περιθάλπει να την πληροφορεί ότι η γρήγορη θεραπεία στη Γάζα είχε περιπλέξει την ανάρρωσή της.
Στα μέσα Ιανουαρίου, η Moran συναντήθηκε με 150 ανώτερους διευθύνοντες συμβούλους επιχειρήσεων στο Νταβός της Ελβετίας. Είπε στους ακροατές της ότι «δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι η απαγωγή από ένα μουσικό φεστιβάλ είναι κανονικότητα... Γιατί αν δεν επιστρέψουν όλοι οι όμηροι, κάθε πολίτης θα πρέπει τώρα να φοβάται να χορεύει στα φεστιβάλ!»
Η Moran είπε στην Washington Post ότι μιλάει ανοιχτά, επειδή αισθάνεται ότι είναι καθήκον της να μιλήσει για εκείνους που κρατούνται ακόμη όμηροι.
«Δεν μπορούν να αμυνθούν εκεί μέσα», είπε. «Θέλω τις αδερφές και τα αδέρφια μου να ξεφυγούν από αυτή την κόλαση».
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
