Ο Τραμπ είναι πολιτικά πανίσχυρος, αλλά δεν είναι παντοδύναμος - Τι είναι η «διακυβέρνηση trifecta»

Τόσο ο Ντόναλντ Τραμπ όσο και ο Τζο Μπάιντεν απόλαυσαν τη «διακυβέρνηση trifecta» στα δύο πρώτα τους χρόνια στον Λευκό Οίκο - Τι είναι η «διακυβέρνηση trifecta»

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πολιτικά πανίσχυρος, αλλά δεν είναι παντοδύναμος, επισημαίνει σε ανάλυσή του το BBC.

Το βράδυ των εκλογών, ο Ντόναλντ Τραμπ επανέλαβε τη φράση: «Υποσχέσεις δίνονται, υποσχέσεις τηρούνται». Τώρα, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν επίσημα τον έλεγχο του Κογκρέσου και οι «υποσχέσεις» του είναι πολύ πιο εύκολο να τηρηθούν.

Στην πολιτική «γλώσσα» της Ουάσιγκτον, αποκαλείται «διακυβέρνηση trifecta» (διακυβέρνηση της τριάδας), όταν το κόμμα του προέδρου ελέγχει επίσης και τα δύο σώματα του Κογκρέσου - τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Γερουσία. Αυτόν τον έλεγχο διαθέτει τώρα το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Ντόναλντ Τραμπ.

Ο μονοκομματικός έλεγχος ήταν κάποτε συνηθισμένος, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες έγινε πιο σπάνιος και πιο σύντομος. Συχνά, το κόμμα στην εξουσία χάνει έδρες όταν διεξάγονται οι ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο περίπου δύο χρόνια αργότερα.

Τόσο ο Τραμπ όσο και ο Τζο Μπάιντεν απόλαυσαν τη «διακυβέρνηση trifecta» στα δύο πρώτα τους χρόνια στον Λευκό Οίκο, αλλά είδαν επίσης ότι η κατοχή τέτοιου ελέγχου δεν αποτελεί εγγύηση πως ένας πρόεδρος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει.

Στα πρώτα δύο χρόνια του, ο Τραμπ ψήφισε ένα προβεβλημένο φορολογικό νομοσχέδιο - μειώνοντας τους εταιρικούς φόρους από 35% σε 21% αλλά και ορισμένους φόρους στα φυσικά πρόσωπα. Αλλά με ορισμένα μέλη του κόμματός του να αντιστέκονται στην αιφνιδιαστική άνοδό του στην εξουσία το 2016, αντιμετώπισε προβλήματα στην επίτευξη άλλων στόχων. 

Το σχέδιό του να καταργήσει τον νόμο «περί προστασίας ασθενών και προσιτής φροντίδας» (γνωστός ως Obamacare) απέτυχε, όταν ένας γερουσιαστής από το κόμμα του, ο εμβληματικός Τζον Μακέιν, αρνήθηκε να το ψηφίσει. Δεν κατάφερε επίσης να περάσει νομοσχέδιο για τις υποδομές όπως είχε υποσχεθεί.

Στα πρώτα δύο χρόνια του, όταν οι Δημοκρατικοί έλεγχαν τη Βουλή και τη Γερουσία, ο Μπάιντεν πέτυχε να περάσει το «αμερικανικό σχέδιο διάσωσης», τον νόμο για τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας και τον νόμο για τους ημιαγωγούς και την επιστήμη. Αλλά και αυτός, χρειάστηκε να περιορίσει σημαντικά τις δαπάνες και τα επενδυτικά του σχέδια - που διαφημίζονταν ως το πακέτο «Build Back Better» - μετά την αντίθεση ενός από τους γερουσιαστές του.

Ένα σημαντικό εμπόδιο για τον απόλυτο έλεγχο για κάθε κόμμα είναι ότι τα νομοσχέδια της Γερουσίας απαιτούν πλειοψηφία τριών πέμπτων, ή 60 ψήφους, για να παρακάμψουν το λεγόμενο «φιλίμπαστερ», το οποίο επιτρέπει στο κόμμα της μειοψηφίας να εμποδίζει την ψήφιση νόμων. Αυτό σημαίνει ότι όταν ένα κόμμα έχει απλή πλειοψηφία στη Γερουσία, πρέπει να συναντηθεί «με τους απέναντι» για να περάσει ένα νομοσχέδιο. 

Ακόμη και με μια επαρκή πλειοψηφία στη Γερουσία αυτή τη φορά, ο Τραμπ δεν θα έχει τις «μαγικές» 60 έδρες που θα του επέτρεπαν να ξεπεράσει τις προσπάθειες της αντιπολίτευσης να καθυστερήσει τη νομοθεσία.

Και την Τετάρτη, οι Ρεπουμπλικάνοι στη Γερουσία επέλεξαν τον Τζον Θουν ως ηγέτη της πλειοψηφίας έναντι του Ρικ Σκοτ της Φλόριντα, το ξεκάθαρο φαβορί στο στρατόπεδο του Τραμπ, σε ένδειξη ότι ορισμένοι νομοθέτες επαναβεβαιώνουν την ανεξαρτησία τους έναντι του εκλεγμένου προέδρου (ο Τραμπ δεν υποστήριξε επίσημα τον Σκοτ).

Τούτων λεχθέντων, μια trifecta, εάν γίνει προσεκτικά, ανοίγει το δρόμο για τη δυνατότητα μεγάλων νομοθετικών πρωτοβουλιών.

Το πλεονέκτημα ισχύος του Τραμπ θα μπορούσε να είναι το κλειδί για την εκπλήρωση των μεγάλων υποσχέσεών του, όπως η μεγαλύτερη απέλαση μεταναστών στην ιστορία, η σαρωτική επιβολή δασμών σε ξένες εισαγωγές και η άρση της περιβαλλοντικής προστασίας.

Η χρήση νομοθεσίας για την επίτευξη αυτών των σκοπών θα καταστήσει πολύ πιο δύσκολη την ανατροπή τέτοιων σχεδίων στα δικαστήρια – μια «μάστιγα» για τον  Ντόναλντ Τραμπ στην πρώτη του θητεία, όταν χρησιμοποίησε εκτενώς εκτελεστικά διατάγματα που αμφισβητήθηκαν τακτικά και συχνά με επιτυχία.

Το δικαστικό τοπίο έχει επίσης αλλάξει προς όφελος του Τραμπ.

Το χαρακτηριστικό επίτευγμα της πρώτης του θητείας ήταν η τοποθέτηση τριών συντηρητικών στο Ανώτατο Δικαστήριο - εδραιώνοντας την πλειοψηφία των δύο τρίτων πιθανώς για τις επόμενες δεκαετίες.

Τοποθέτησε επίσης δεκάδες δικαστές στα ομοσπονδιακά εφετεία, ανατρέποντας την κατάσταση στη δικαιοσύνη προς μια πιο συντηρητική τάση.

Η πλειοψηφία των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία παρέχει επίσης ένα βασικό πλεονέκτημα.

Ο Τραμπ θα είναι σε θέση να εγκρίνει τους υποψηφίους του για κυβερνητικές θέσεις πιο εύκολα, ενώ το 2017 αντιμετώπισε προβλήματα, όταν η εσωκομματική αντίσταση εναντίον του ήταν ακόμα σημαντική.

Όλα αυτά προοιωνίζονται μια πυκνή, και πιθανώς ταραχώδη, επόμενη διετία. Αλλά, όπως δείχνει η πρόσφατη ιστορία, αυτά τα trifectas δεν διαρκούν τόσο πολύ. Η νέα διοίκηση θα θέλει να προχωρήσει.

Πηγή: skai.gr