Το ματωμένο και δεμένο με γάζες πρόσωπό της παρείχε την πρώτη ζοφερή απόδειξη της βαρβαρότητας που ήταν έτοιμος να ασκήσει ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν για να υποτάξει την Ουκρανία.
Η Ολένα Κιρίλο τυφλώθηκε στο δεξί της μάτι όταν ένας πύραυλος κατέστρεψε την πολυκατοικία που διέμενε, κατά τις πρώτες μέρες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Ενώ η τρομοκρατημένη νηπιαγωγός είχε βρει καταφύγιο σε ένα κρύο, σκοτεινό υπόγειο, το αιματοβαμμένο πρόσωπό της αποτυπώθηκε στα πρωτοσέλιδα των διεθνών ΜΜΕ, πυροδοτώντας ένα κύμα αποστροφής εναντίον του Πούτιν.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα της η Daily Mail, βοήθησε την Ολένα να αποδράσει από την Ουκρανία και κανόνισε να χειρουργηθεί στην Πολωνία, με τους γιατρούς να ελπίζουν να σώσουν το μάτι της και να επιστρέψουν τουλάχιστον ένα μέρος της όρασής της.
Μιλώντας αποκλειστικά στην Daily Mail, από το κρεβάτι του νοσοκομείου, η 52χρονη γυναίκα, ανέφερε: «Είμαι ευγνώμων και θα είμαι μέχρι το τέλος μου. Τώρα έχω ελπίδα».
Η Ολένα, η οποία είναι μισή Ρωσίδα, έμεινε με γυαλί στο δεξί της μάτι και εκατοντάδες σωματίδια ενσωματωμένα στο δέρμα της όταν πύραυλος εξερράγη έξω από το διαμέρισμά της με δύο υπνοδωμάτια στο Chuhuiv, μια πόλη κοντά στο Χάρκοβο στη βορειοανατολική Ουκρανία.
Οι γιατροί είχαν ήδη προειδοποιήσει τη γυναίκα ότι χρειαζόταν χειρουργική επέμβαση στα μάτια το συντομότερο δυνατό, αλλά την Παρασκευή ένας ειδικός σε νοσοκομείο της Πολωνίας έδωσε δυσάρεστα νέα: οι χειρουργοί αντιμετωπίζουν μάχη για να σώσουν το μάτι της και, ένα μήνα μετά τα τραύματά της, κινδυνεύει να εμφανίσει θανατηφόρα μόλυνση από τα τραύματά της.
«Αυτό είναι να σώσεις το μάτι σου, όχι την όρασή σου», της είπε σοβαρά ο οφθαλμίατρος. «Θα χάσει το μάτι της εάν δεν υποβληθεί σε θεραπεία και αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μηνιγγίτιδα».
Μιλώντας στην εφημερίδα, αφηγήθηκε με γενναιότητα τη σοκαριστική ιστορία του πώς γλίτωσε από την επίθεση με την 27χρονη κόρη της, αλλά και τον πόνο που νιώθει που αναγκάστηκε να αφήσει πίσω της τον 54χρονο σύζυγό της.
Όπως περιγράφει, το ζευγάρι ξύπνησε στις 5.20 το πρωί της 24ης Φεβρουαρίου από τρεις τεράστιες εκρήξεις που φαίνεται ότι προήλθαν από ένα κοντινό στρατιωτικό αεροδρόμιο. Ήταν λιγότερο από μία ώρα αφότου ο Πούτιν είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να εισβάλει.
«Παρακολουθούσαμε τις ειδήσεις, αλλά ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα ξεκινούσε πραγματικά ένας πόλεμος», είπε. «Οι πρώτες μου σκέψεις ήταν ότι αυτό συμβαίνει στα αλήθεια». Υπήρξε μια μικρή περίοδος σιωπής πριν από μια μεγάλη έκρηξη.
«Ο Mykola (σύζυγός της) έφυγε για να γεμίσει το αυτοκίνητο με βενζίνη για να μπορέσουμε να δραπετεύσουμε όσο έφτιαχνα τα πράγματα. Αλλά του έσκασε το λάστιχο και τα 30 λεπτά που πέρασε για να αντικαταστήσει τον τροχό του έσωσαν τη ζωή».
Έχοντας συγκεντρώσει τα απαραίτητα έγγραφα του ζευγαριού, η Ολένα καθόταν σε έναν καναπέ στην κρεβατοκάμαρά τους όταν ξαφνικά άκουσε έναν δυνατό θόρυβο και είδε θραύσματα γυαλιού να πετάγονται προς το μέρος της.
«Είναι σαν φωτογραφία, μπορώ να το απεικονίσω τόσο καθαρά. Το παράθυρο έσπασε σε χίλια μικρά κομμάτια», είπε. «Είναι θαύμα που επέζησα. Απλώς θυμάμαι ότι σκέφτηκα: "Δεν είμαι έτοιμη να πεθάνω". Μόλις είχαμε ανακαινίσει το σπίτι μας. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι κάποιος θα μπορούσε να χάσει κάτι τόσο γρήγορα».
Ο πύραυλος άνοιξε έναν κρατήρα πλάτους 30 ποδιών δίπλα στο χώρο στάθμευσης όπου ο Mykola πάρκαρε το αυτοκίνητό του. Το επίκεντρο της έκρηξης ήταν περίπου 70 πόδια από το διαμέρισμά τους. Επικράτησε ένα λεπτό σιωπής προτού η Όλενα ακούσει τους ανθρώπους να φωνάζουν για βοήθεια.
«Το αίμα έτρεχε στο πρόσωπό μου και δεν μπορούσα να δω τίποτα. Είχα εκατοντάδες σωματίδια γυαλιού μέσα στο δέρμα μου, αλλά δεν ένιωσα πόνο, καθώς έπαθα σοκ. Σε εκείνο το σημείο δεν ήξερα ότι υπήρχε γυαλί στο μάτι μου, καθώς ήταν γεμάτο αίμα. Συνέχισα να σκουπίζω το πρόσωπό μου με ρούχα για να σταματήσω την αιμορραγία, αλλά δεν το έκανα».
Η Ολένα κάλεσε τον σύζυγό της και την κόρη της, Κάτια, για να τους πει ότι είναι ζωντανή, πριν καταφέρει να βρει ασθενοφόρο για να τις παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες. Εκεί φωτογραφήθηκε από τον Αμερικανό φωτογράφο Wolfgang Schwan, του οποίου η εικόνα εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο τον κόσμο. Στη συνέχεια περίμενε τον άντρα της να επιστρέψει πριν πάει στο νοσοκομείο επειδή «υπήρχαν πολύ περισσότεροι τραυματίες» που «χρειάζονταν ασθενοφόρο περισσότερο από αυτήν».
Σε ένα κοντινό νοσοκομείο, η γυναίκα είπε ότι τραυματίστηκε στο δεξί της μάτι – αλλά απλώς την έδωσαν οφθαλμικές σταγόνες, καθώς δεν υπήρχαν οφθαλμίατροι στην πόλη.
Καθώς οι επιθέσεις της Ρωσίας γύρω από το Χάρκοβο εντάθηκαν, το ζευγάρι αναζήτησε καταφύγιο σε ένα μικρό χωριό στο δάσος έξω από την πόλη, ενώ η κόρη της κατέφυγε στην πόλη Ντνίπρο με τις δύο γάτες της.
Η Ολένα και ο σύζυγός της πέρασαν 12 τρομακτικές μέρες στο υπόγειο του απομακρυσμένου σπιτιού. «Βλέπαμε ότι η περιοχή καταστράφηκε ολοσχερώς και βλέπαμε τους πυραύλους», είπε και πρόσθεσε «Μπορούσαμε να νιώσουμε τα ωστικά κύματα από τις εκρήξεις. Δεν τόλμησα να φύγω».
Όπως αναφέρει, εκεί κοιμόταν στο μπάνιο πάνω σε χαλάκια γιόγκα. «Δεν ήθελα να είμαι γύρω από τα παράθυρα. Θα κοιμόμουν μόνο στο μπάνιο. Δεν ήταν ασφαλές στην κρεβατοκάμαρα, καθώς ήταν ένα δωμάτιο με παράθυρα». Σε αυτό το σημείο, η Olena γνώριζε ότι ήταν επίσης θύμα μιας άθλιας ρωσικής εκστρατείας παραπληροφόρησης καθώς διαδόθηκαν ψευδείς ισχυρισμοί στο διαδίκτυο ότι η φωτογραφία της ήταν ψεύτικη και ότι ήταν ηθοποιός. «Ήταν φρικτό», είπε. «Ένιωσα προσβεβλημένη».
Η Mail on Sunday παρέμεινε σε επαφή με την Ολένα, ενώ ήταν εγκλωβισμένη στο καταφύγιο. Είπε πως ήθελε απεγνωσμένα να φύγει, αλλά ότι ήταν πολύ επικίνδυνο να το κάνει.
Η σωτηρία της Ολένα ήρθε, όταν ένος οδηγός φορτηγού που παρέδιδε προμήθειες στην περιοχή, συμφώνησε να την πάρει μαζί του.
«Με μετέφερε λαθραία στο Χάρκοβο μέσα από το δάσος», είπε η γυναίκα. «Πέρασα το ταξίδι κουλουριασμένη σαν μια μπάλα στο μπροστινό κάθισμα για να κρυφτώ. Έπρεπε να αφήσω πίσω τον άντρα μου, καθώς έπρεπε να φροντίσει την παράλυτη μητέρα του.
«Αν δεν είχα τις πληγές μου, δεν θα είχα αφήσει τον άντρα μου. Έπρεπε να σώσω την όρασή μου, καθώς εργάζομαι με παιδιά και αγαπώ τη δουλειά μου».
Αφού έφτασε στο σιδηροδρομικό σταθμό του Χαρκόβου, η Όλενα επιβιβάστηκε σε ένα τρένο για τη Ντνίπρο, όπου η κόρη της Κάτια έμενε με μια φίλη της αφού έφυγε από τη βομβαρδισμένη πόλη.
Την περασμένη Τρίτη, έλαβε κλήση από εργαζομένους στον Ερυθρό Σταυρό της Ουκρανίας στο Λβιβ, με τους οποίους η The Mail on Sunday είχε επικοινωνήσει για βοήθεια και προσφέρθηκαν να τη μεταφέρουν στα πολωνικά σύνορα.
Εκείνο το βράδυ η Ολένα και η κόρη της επιβιβάστηκαν σε ένα τρένο για μια διαδρομή 20 ωρών από το Ντνίπρο στο Λβιβ.
«Ήταν στριμωγμένα», είπε. «Δεν κοιμήθηκα καθόλου. Ήμουν ένας από τους επτά ανθρώπους που κάθονταν σε μια τετραθέσια άμαξα, με έναν σκύλο 30 κιλών στη μέση. Αλλά όλοι παρηγορούσαν ο ένας τον άλλον. Ανησυχούσα μήπως μας βομβαρδίσουν. Έσβησαν τα φώτα στο τρένο και μας είπαν ότι δεν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το τηλέφωνό μας, ώστε τα φώτα να μην προσελκύουν τις ρωσικές δυνάμεις».
Την Τετάρτη, η 52χρονη και η κόρη της πέρασαν στην Πολωνία, έχοντας όλη τη ζωή τους στριμωγμένη σε μια τσάντα και ένα σακίδιο.
Την Παρασκευή, μετά από δύο μέρες αναγκαίας ξεκούρασης, ο δημοσιογράφος της Daily Mail μετέφερε την Ολένα σε ένα νοσοκομείο στην Πολωνία.
Παρά το γεγονός ότι ήξερε ότι χρειαζόταν επείγουσα φροντίδα, η γυναίκα πίστευε ότι θα ήταν μια απλή διαδικασία. Αλλά κατά τη διάρκεια του ραντεβού, ο ειδικός της είπε ότι η κατάστασή της ήταν πιο σοβαρή, λέγοντας: «Θα έπρεπε να είχε χειρουργηθεί πριν από ένα μήνα – και ακόμη και τότε η αποκατάσταση της τέλειας όρασης θα ήταν δύσκολη. Έχει διαπεραστικό τραύμα του βολβού του ματιού, αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς και αιμορραγία».
Στο άκουσμα των θλιβερών ειδήσεων, η Ολένα έβαλε το κεφάλι της στα χέρια της και είπε: «Δεν πίστευα ότι ήταν τόσο σοβαρό. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα έχανα το μάτι μου».
Εισήχθη αμέσως στο νοσοκομείο και αναμένεται να χειρουργηθεί αύριο. Οι γιατροί λένε ότι υπάρχει πιθανότητα η γυναίκα να αποκαταστήσει την όρασή της.
«Σοκαρίστηκα», είπε χθες. «Ήλπιζα ότι θα ήταν σε θέση να επαναφέρουν την όρασή μου και θα μπορούσα να δω ξανά», πρόσθεσε.
Η Ολένα, η οποία φοβάται όταν ακούει αεροσκάφος από πάνω, λέει ότι ο τραυματισμός την έχει αλλάξει, αλλά δεν νιώθει μίσος. «Όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη δεν το καταλαβαίνω. Δεν μπορώ να δεχτώ την πραγματικότητα».
Πράγματι, εξακολουθεί να φοράει το μαύρο παλτό που φορούσε την ημέρα που καταστράφηκε η πολυκατοικία της.
«Ξέρω ότι έχω αυτό το τραύμα και ξέρω ότι ήμουν ένα από τα πρώτα θύματα του πολέμου, αλλά καταλαβαίνω ότι είμαι ένα από τα πολλά. Ξέρω ότι πολλοί δεν θα μπορέσουν ποτέ να λάβουν τη βοήθεια που έχω».
Μάλιστα, προτρέπει την Ουκρανία να συνεχίσει να αντιστέκεται στη ρωσική εισβολή και ελπίζει να επιστρέψει σύντομα στην αγαπημένη της χώρα.
«Κάθε Ουκρανός πολίτης και εθελοντής, κάντε ό,τι είναι δυνατό για να παραμείνει η Ουκρανία μια ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα. Σας παρακαλούμε να μας υποστηρίξετε. Αν κερδίσει η Ουκρανία, θα κερδίσει ολόκληρος ο κόσμος, θα κερδίσει ολόκληρη η ανθρωπότητα», κατέληξε.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.