Του Αντώνη Αντζολέτου
Την πολιτική αβεβαιότητα, τις πληθωριστικές πιέσεις και την αστάθεια στην Ευρώπη ήρθε να σφραγίσει η κρίση στην Ιταλία. Η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Γηραίας Ηπείρου έχει περάσει και αυτή στη ζώνη του πολιτικού "λυκόφωτος" και ο Μάριο Ντράγκι απειλείται από τους Μελόνι, Σαλβίνι και Μπερλουσκόνι με παραγκωνισμό που θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Από τη δύσκολη εξίσωση δεν μπορεί να βγει το γεγονός πως η χώρα έχει το μεγαλύτερος χρέος στην ευρωζώνη (2,7 τρισ. ευρώ) ακροβατώντας σε ένα τεντωμένο σχοινί. Ο μεγάλος συνασπισμός Ντράγκι άντεξε μόνο για ενάμιση χρόνο. Θα μπορέσει η Ιταλία να εκπληρώσει τους όρους που έχει βάλει η ΕΕ για την εκταμίευση της δόσης των σχεδόν 200 δισεκατομμυρίων ευρώ που πρέπει να πάρει η χώρα από το Ταμείο Ανάκαμψης; Το διεθνές κύρος του "σούπερ Μάριο" δρούσε καθησυχαστικά για τις διεθνές αγορές. Από εδώ και πέρα το χάος...
Οι πιέσεις που ασκούνται στις φιλελεύθερες δημοκρατίες από λαϊκιστικές δυνάμεις είναι πολλές το τελευταίο διάστημα. Η Γαλλία αρχικά με τη επέλαση της Λεπέν, αλλά και η άνοδος του Vox στην Ισπανία είναι ενδεικτικές περιπτώσεις μετατόπισης του άξονα προς τα δεξιά. Η Ιταλία σε λίγες ημέρες και οι ΗΠΑ με τις ενδιάμεσες εκλογές τον Νοέμβριο αναμένεται να δοκιμαστούν. Για τη χώρα με την αιώνια πόλη ένα ακόμα κρίσιμο ερώτημα έχει μπει στο τραπέζι. Κατά πόσο - η όπως όλα δείχνουν επερχόμενη πιο δεξιά κυβέρνηση στη μεταπολεμική της ιστορία - θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τις συμμαχίες της με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Η Μελόνι δεν μιλά πια για έξοδο της χώρας από το ευρώ και φαίνεται να επιθυμεί να απέχει από διαμάχες με τις Βρυξέλλες. Ωσόσο κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Οι Ιταλοί δεν έχουν περάσει και λίγα από τη δεκαετία του '90 και μετά. Όλα ξεκίνησαν με τον πρώην παντοδύναμο Σίλβιο Μπερλουσκόνι (τώρα εμφανίζεται και πάλι ρυθμιστής των εξελίξεων) και μετέπειτα από την εκτίναξη του κόμματος των Πέντε Αστέρων και της Λέγκας την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Η προεκλογική περίοδος στην Ιταλία έχει ξεκινήσει, και τα κόμματα ετοιμάζονται πυρετωδώς για την 25η Σεπτεμβρίου μετά την άρνηση των δεξιόστροφών δυνάμεων της χώρας να παρέχουν πολιτική στήριξη στον Μάριο Ντράγκι. O 74χρονος πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και νυν υπηρεσιακός πρωθυπουργός της χώρας είδε τις διεργασίες που επιτελούνται στο χώρο της κεντροδεξιάς και αποφάσισε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο να ζητήσει την ανανέωση της εμπιστοσύνης από τον λαό.
Η "Ιταλίδα Λεπέν" ή αλλιώς η Τζόρτζια Μελόνι με τα "Αδέλφια της Ιταλίας" ευελπιστεί να είναι η επομενη πρωθυπουργός. Μαζί με τους Σίλβιο Μπερλουσκόνι "Forza Italia" και την " Εθνικιστική Λέγκα" του Σαλβίνι υπονόμευσαν την κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Ντράγκι. Το μόνο σίγουρο είναι πως η κάλπη δεν θα δώσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και τα ιταλικά κόμματα για άλλη μια φορά θα κληθούν να συνεργαστούν. Τα "Αδέλφια της Ιταλίας" στην πρόθεση ψήφου είναι κοντά στο 24%, η "Λέγκα" είναι κοντά στο 13% και το κόμμα του Μπερλουσκόνι περίπου στο 8%. Από την άλλη η λεγόμενη "Προοδευτική Συμμαχία" αποτελείται από το "Δημοκρατικό κόμμα" (φαίνεται να βρίσκεται στα ίδια περίπου ποσοστά με τη Μέλονι), την ιταλική Αριστερά, τους Πράσινους και τον υπουργό Εξωτερικών και πρώην επικεφαλής του κινήματος των Πέντε Αστέρων Λουίτζι ντι Μάιο. Ανεξάρτητη πορεία ακολουθεί το κεντρώο κόμμα "Azione" του Κάρλο Καλέντα που διαφώνησε με τη συμπόρευση με τη Αριστερά. Σύμμαχός του είναι ο Ματέο Ρέντσι με το "Italia Viva" αλλά φέρονται να κινούνται μόλις στο 5%. Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων στην τελευταίες σφυγμομετρήσεις που έχουν γίνει βρίσκεται στη ζώνη του 10%.
Η λογική και το συναίσθημα του κόσμου στην Ιταλία είναι υπέρ της επιστροφής του Μάριο Ντράγκι στην πρωθυπουργία αναγνωρίζοντας πως βοήθησε τη χώρα σε κρίσιμες στιγμές και αποκατάστησε την αξιοπιστία της. Είναι αυτό αρκετό; Οι κάλπες θα δείξουν...
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
