Μια γυναίκα έμεινε καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο, αφού έπεσε από μια γέφυρα 15 μέτρων για να βουτήξει σε ένα ποτάμι, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Daily Mail». Η 22χρονη Libbey Sinden τραυματίστηκε στη σπονδυλική της στήλη, έμεινε σε αναπηρικό καροτσάκι για 4 μήνες και χρειάστηκε να μάθει να περπατάει ξανά.
Τον περασμένο Ιούλιο η ίδια και μερικοί φίλοι της αποφάσισαν να πηδήξουν από τη γέφυρα στον ποταμό Lune της Βρετανίας για να δροσιστούν. Αν και η ίδια κοιτούσε νευρικά προς τα κάτω πριν από τη μεγάλη πτώση, ωστόσο πήρε την απόφαση να βουτήξει. Όπως παραδέχεται σήμερα η ίδια, «το χτύπημα στο νερό ήταν σαν να χτυπάς σε τοίχο».
Η πτώση της γυναίκας από το Πρέστον του Λάνκασιρ καταγράφηκε σε βίντεο, όπου φαίνεται, επίσης, να παλεύει μέσα στο νερό φωνάζοντας: «Χτύπησα την πλάτη μου».
Η 22χρονη, η οποία εργάζεται στον τομέα της υγείας, παρέμεινε ξαπλωμένη στο νερό, σφαδάζοντας από τους πόνους για τρεισήμισι ώρες, μέχρι οι διασώστες να τη βοηθήσουν. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο Βασιλικό Νοσοκομείο του Πρέστον, όπου υποβλήθηκε σε 6ωρη χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική της στήλη.
Σήμερα, η ίδια βγαίνει να μιλήσει και εκλιπαρεί νέους ανθρώπους να μην την αντιγράψουν, καθώς όπως λέει, το άλμα από γέφυρες και γκρεμούς στο νερό θα μπορούσε να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή τους. «Υπήρξα τυχερή γιατί δεν έμεινα παράλυτη», λέει συγκινημένη. «Πολλοί άνθρωποι πηδούν συχνά από τη γέφυρα. Είδα αρκετούς ανθρώπους να πηδούν από αυτήν, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, και ήταν απολύτως καλά. Μόλις πήδηξα, συνειδητοποίησα πόσο ψηλά ήταν. Αποφάσισα να το δοκιμάσω, αλλά ήμουν απλά άτυχη. Το μήνυμά μου προς τους άλλους ανθρώπους είναι ότι μπορεί να συμβεί στον καθένα ανά πάσα στιγμή και ότι μια μικρή απόφαση μπορεί να αλλάξει ολόκληρη τη ζωή σας. Μην το κάνετε. Όλοι κάνουν λάθη και θέλω να ευαισθητοποιήσω τους πολίτες», προσθέτει.
Οι πυροσβέστες χρειάστηκε να στήσουν ολόκληρη επιχείρηση για να τη βγάλουν έξω. «Περίμενα στο νερό. Κατάφερα να κολυμπήσω από τη μια πλευρά στην άλλη. Έφτασα στο πιο ρηχό σημείο και περίμενα εκεί», θυμάται η 22χρονη. Σχεδόν ένα χρόνο μετά το περιστατικό, η ίδια ελπίζει η ζωή της να επανέλθει και πάλι σε μια κανονικότητα. Να αρχίζει να τρέχει, να βγάζει βόλτα τον σκύλο της. Μάλιστα, όπως εξηγεί, ο σκύλος της ήταν ένα από τα βασικά κίνητρα για να γίνει καλά. «Οι φίλοι μου με υποστήριξαν απίστευτα, δεν θα τα κατάφερνα χωρίς αυτούς και την οικογένειά μου. Ζω με έναν σκύλο διάσωσης από την Πορτογαλία, ο οποίος με βοήθησε απίστευτα κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής μου», καταλήγει.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.