ΚΑΙΡΟΣ

Γερμανικός Τύπος: Η Ρωσία που μοιάζει πλέον με χώρα Φράνκενσταϊν και ο υβριδικός πόλεμος

Η συντηρητική Welt σχολιάζει ότι η ομιλία του Βλάντιμιρ Πούτιν το απόγευμα της Παρασκευής δεν ανέδειξε καμία χαρά για την ενότητα του ρωσικού λαού - το πιο σημαντικό πράγμα, σύμφωνα με τον ηγέτη του Κρεμλίνου

DW Χρύσα Βαχτσεβάνου

Η προσάρτηση των τεσσάρων επαρχειών της ανατολικής Ουκρανίας στη Ρωσία και οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου Βλάντιμιρ Πούτιν είναι το βασικό θέμα στο οποίο εστιάζει σήμερα ο γερμανικός Τύπος. Ας δούμε κάποια από τα δημοσιεύματα:

Η Zeit Οnline παρατηρεί πως η ανακοίνωση της προσάρτησης των εδαφών «δεν μοιάζει με θρίαμβο, αλλά με τις απειλές ενός απελπισμένου (...) Ο Βλάντιμιρ Πούτιν προσπαθεί να αποτρέψει την ήττα του μέσω των ανακοινώσεων της Παρασκευής. Καθώς η πίστη στη δύναμη των δικών του όπλων εξασθενεί, έρχονται τώρα ως μέσα ο φόβος και η απειλή μίας κλιμάκωσης στο προσκήνιο. Το γεγονός ότι η Ρωσία προχωράει στην προσάρτηση των ουκρανικών εδαφών τόσο γρήγορα, ως στόχο έχει να υπογραμμίσει την προθυμία της χώρας να λάβει δραστικά μέτρα, όποια κι αν είναι αυτά». Και σύμφωνα με τον συντάκτη του δημοσιεύματος, η προσάρτηση των ουκρανικών εδαφών έχει τεράστιες συνέπειες και για τη Ρωσία, καθώς έτσι «η χώρα μετατρέπεται σε έναν Φράνκενσταϊν του Ρώσου προέδρου: Μια χώρα που συναρμολογήθηκε από μέρη τα οποία στην πραγματικότητα δεν ταιριάζουν μεταξύ τους».

«Καλωσήρθατε στον υβριδικό πόλεμο»

Η αριστερή εφημερίδα taz επικεντρώνεται στις διαστάσεις που παίρνει ο πόλεμος στην Ουκρανία, σε ένα δημοσίευμα που τιτλοφορεί «Καλωσήρθατε στον υβριδικό πόλεμο»: «Η Ρωσία δίνει τον τόνο για το επόμενο στάδιο κλιμάκωσης. Εικονικά δημοψηφίσματα, ψηφοφορίες υπό την απειλή βίας, προσάρτηση κατεχόμενων εδαφών. Η μετατόπιση των συνόρων της Ουκρανίας επισφραγίζεται με μία παράλογη τελετή. Και ο πόλεμος υπογραμμίζει τις αδυναμίες της Δύσης. (…) Ο υβριδικός πόλεμος δεν είναι απλώς μια έκφραση ή ένας όρος που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί επιστήμονες. Αυτός ο πόλεμος δείχνει με φινέτσα ότι δεν διεξάγεται μόνο στο μέτωπο, ανάμεσα σε στρατιώτες, αλλά και στον ψηφιακό κόσμο, στο θαλάσσιο βυθό και στους αγωγούς».

«Η προσάρτηση είναι μόνον η βάση στο σενάριο της απόλυτης σύγκρουσης», παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung. «Ο Πούτιν εγκαταλείπει τώρα τον ρόλο του επιτιθέμενου και γίνεται ο υπερασπιστής της Ρωσίας, το τελευταίο προπύργιο ενός δίκαιου κόσμου. Και αυτό αποτελεί αρκετή δικαιολογία για ένα πυρηνικό χτύπημα. Πρόκειται για μία γκροτέσκα φαντασίωση, ωστόσο ο Πούτιν ζει πράγματι μέσα σε αυτή».

Τέλος, η συντηρητική Welt σχολιάζει ότι η ομιλία του Βλάντιμιρ Πούτιν το απόγευμα της Παρασκευής «δεν ανέδειξε καμία χαρά για την ενότητα του ρωσικού λαού - το πιο σημαντικό πράγμα, σύμφωνα με τον ηγέτη του Κρεμλίνου. Αντίθετα, ήταν μια ομιλία γεμάτη μίσος και οργή, στραμμένη κατά της Δύσης, την οποία ο Πούτιν κατηγόρησε για όλες τις συμφορές: από τη νεοαποικιοκρατία και την αναγκαστική και πρόωρη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση μέχρι τον Σατανισμό. Έδινε σχεδόν την εντύπωση ότι δεν απευθύνεται στον λαό του, αλλά στους δεξιούς λαϊκιστές της Ευρώπης και στους αριστερούς της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής».