Όταν φτάνουν στα βαθιά τους γεράματα, πολλοί άνθρωποι απολαμβάνουν να κάθονται σπίτι τους, να λύνουν σταυρόλεξα, να ξεκουράζονται. Όχι όμως ο Γκέρχαρτ Βίσελ. Αντιθέτως, ο 92χρονος προτιμά να περπατάει στο δάσος και στα βουνά, όπου μόλις πριν λίγα χρόνια έκανε βόλτες με το ποδήλατό του.
Όταν ο Βίσελ χτύπησε κάνοντας ποδήλατο, αναγκάστηκε να χρησιμοποιεί περιπατητήρα. Έτσι ο συνταξιούχος βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα: οι περισσότεροι περιπατητήρες είναι κατασκευασμένοι για τον δρόμο, όχι για το βουνό. Ο Βίσελ ωστόσο δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια.
Πέρασε τρία χρόνια σχεδιάζοντας, υπολογίζοντας και μαστορεύοντας, έως ότου επινόησε τελικά ένα είδος βοηθητικού μέσου βάδισης με ηλεκτροκίνηση. «Έπρεπε να βρω έναν συνδυασμό μεταξύ ενός ποδηλάτου βουνού και ενός περιπατητήρα», λέει ο μηχανικός. Σήμερα κυκλοφορεί με το "E-Hiker" του - έναν ανθεκτικό περιπατητήρα με κάθε είδους ειδικές λεπτομέρειες.
Το πρώτο χαρακτηριστικό που προκαλεί εντύπωση είναι οι μεγάλοι τροχοί εκτός δρόμου, με τους οποίους μπορεί κανείς να ξεπεράσει εμπόδια και να ανέβει υψώματα, όπως περιγράφει ο Βίσελ.
Ακόμη, η ηλεκτρική κίνηση είναι απαραίτητη για την ανάβαση, ενώ για την κατάβαση ο περιπατητήρας είναι εξοπλισμένος με δυνατά φρένα, ώστε να μπορεί κανείς «να κατέβει από το βουνό σώος και αβλαβής», αστειεύεται ο 92χρονος.
Ο συνταξιούχος πέρασε περίπου 400 ώρες δοκιμάζοντας ο ίδιος την εφεύρεσή του. «Όλα έχουν να κάνουν με τις λεπτομέρειες, στις οποίες συχνά δεν δίνεται αρκετή προσοχή, όταν πρόκειται για έναν περιπατητήρα», λέει ο Βίσελ. Προκειμένου το όχημα να είναι βολικό στο κράτημα, ο Βίσελ ενσωμάτωσε και ρυθμιζόμενες λαβές, αλλά και αλυσίδες χιονιού. Επιπλέον, ο περιπατητήρας είναι πτυσσόμενος και χωράει στο πορτμπαγκάζ. Τέλος, η μεγάλη τσάντα για τα ψώνια και το βολικό κάθισμα με ενσωματωμένο κάλυμμα για τη βροχή διαμορφώνουν έναν περιπατητήρα που έχει όλες τις ανέσεις.
Το περιβάλλον του Βίσελ αντέδρασε αρχικά με κάποιον σκεπτικισμό για την εφεύρεσή του. «Πάντα αυτό συμβαίνει με τις εφευρέσεις - συχνά σε βλέπουν σαν τρελό». Εν τω μεταξύ όμως ο κόσμος πείθεται και τώρα μια μικρή εταιρεία ποδηλάτων έχει αναλάβει την υλοποίηση της εφεύρεσης του 92χρονου.
Πάντως δεν ήταν μόνο η αγάπη για δουλειά που οδήγησε τον Βίσελ στον σχεδιασμό της εφεύρεσης. «Ήταν μια αναγκαιότητα», λέει ο 92χρονος. «Θέλω ακόμα να απολαμβάνω τη ζωή, να είμαι μέρος της και να περνάω το χρόνο μου έξω στο δάσος ή στα βουνά». Κανείς δεν πρέπει να υποχωρεί μπροστά στα γηρατειά.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
