Ο θρυλικός σταρ του Χόλιγουντ, Τζιν Χάκμαν, και η σύζυγός του, Μπέτσι Αρακαουά, βρέθηκαν νεκροί στο σπίτι τους στη Σάντα Φε, την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2025. Το ζευγάρι, που ήταν παντρεμένο από το 1991, βρέθηκε μαζί με τον σκύλο του. Ο Χάκμαν είχε μόλις κλείσει τα 95 του χρόνια στα τέλη Ιανουαρίου.
Ο Τζιν Χάκμαν ήξερε ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός από την ηλικία των 10 ετών, αλλά μερικοί άνθρωποι πίστευαν ότι έχανε τον χρόνο του.
Οι συμμαθητές του στο Pasadena Playhouse στην Καλιφόρνια, όπου ο Χάκμαν σπούδασε υποκριτική, τον ψήφισαν ως τον ηθοποιό που θα είχε τις λιγότερες πιθανότητες για να πετύχει. Λίγο αργότερα, ο ίδιος θα μοιραζόταν το βραβείο με τον φίλο της ζωής του, Ντάστιν Χόφμαν. Ήταν η δική του απάντηση σε όσους τον είχαν απορρίψει…
Ένας από τους καλύτερους και πιο ευέλικτους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Χάκμαν ενσάρκωσε την αρετή της άρνησης να ακολουθήσει κανείς τον εύκολο δρόμο στο Χόλιγουντ.
Στην περίπτωσή του αυτό απέδωσε καρπούς, καθώς ο ηθοποιός έπαιξε διάφορους ρόλους σε δράματα, θρίλερ, ταινίες δράσης και κωμωδίες κατά τη διάρκεια μιας 40ετούς καριέρας, στην οποία παραδέχτηκε ότι η εργασιομανία του έκανε κακό στην οικογένειά του. Κέρδισε Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου υποδυόμενος τον σκληροτράχηλο ντετέκτιβ Jimmy «Popeye» Doyle στην ταινία «The French Connection» και Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου ως σερίφης στην ταινία «Unforgiven».
Στη μετέπειτα ζωή του, έγραψε μυθιστορήματα θρίλερ και είχε ένα συγγραφικό ταλέντο στο να εντοπίζει σπουδαία σενάρια. Το «The French Connection» και μια άλλη κλασική ταινία του Χάκμαν, το «The Conversation» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, στο οποίο υποδύθηκε έναν ηθικά αμφιλεγόμενο ειδικό σε θέματα παρακολούθησης (ο ηθοποιός θεωρούσε ότι ήταν η καλύτερη δουλειά του), έχουν χαρακτηριστεί ως μερικά από τα καλύτερα θρίλερ που γυρίστηκαν ποτέ. Το ίδιο ισχύει και για το «Unforgiven» μεταξύ των γουέστερν.
Πώς απέκτησε το παρατσούκλι «Βεζούβιος»
Ο υπέρμετρος εγωισμός του, η άγρια ιδιοσυγκρασία του και οι διαπληκτισμοί με τους σκηνοθέτες στα γυρίσματα του χάρισαν το παρατσούκλι «Βεζούβιος».
Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι είχε «πρόβλημα με τη σκηνοθεσία επειδή πάντα είχε πρόβλημα με την εξουσία». Ωστόσο, ήταν τόσο μεγάλο το ταλέντο του που οι σκηνοθέτες ανέχονταν πάντα την αγένειά του. Σύμφωνα με τον Βρετανό σκηνοθέτη Άλαν Πάρκερ: «Κάθε σκηνοθέτης έχει μια λίστα με ηθοποιούς με τους οποίους θα πέθαινε για να δουλέψει και βάζω στοίχημα ότι ο Τζιν είναι σε όλες».
Ένας βαθιά περίπλοκος άνθρωπος, ο μαχητικός Χάκμαν, πρώην πεζοναύτης των ΗΠΑ, λάτρευε τους καβγάδες στην πραγματική ζωή. Ακόμα και στην ηλικία των 70 ετών τσακωνόταν. Το 2001, ο 71χρονος Χάκμαν άρχισε έναν καυγά με δύο άνδρες για ένα μικρό τροχαίο ατύχημα στο Δυτικό Χόλιγουντ.
«Με ακούμπησε και τον χτύπησα», θυμάται. «Τότε ο άλλος τύπος όρμησε πάνω μου. Είχαμε έναν άσχημο αγώνα πάλης στο έδαφος. Η αστυνομία ήρθε... Έριξα μερικές καλές μπουνιές. Ο τύπος με είχε αρπάξει από τον λαιμό. Αυτό είναι το άσχημο μέρος. Όταν πέφτεις στο έδαφος και είσαι σχεδόν 72 ετών». Ακόμα κι έτσι, ο Χάκμαν δεν ήταν από αυτούς που πίστευαν ότι οι ήρεμοι άνθρωποι γίνονται απαραίτητα σπουδαίοι ηθοποιοί.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, ο γάμος και η υποκριτική
Η ενστικτώδης επαναστατικότητά του, υποστήριξε σε μια σπάνια συνέντευξή του το 1994, είχε τη σπορά της σε μια τραυματική και δυστυχισμένη παιδική ηλικία κατά την οποία ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια όταν ήταν 13 ετών και η αλκοολική μητέρα του πέθανε τελικά σε μια πυρκαγιά στο σπίτι το 1962, καθώς φέρεται να λιποθύμησε κρατώντας αναμμένο τσιγάρο.
Ο Χάκμαν, ο οποίος δήλωσε ότι συχνά εκμεταλλευόταν τον πρώιμο πόνο της ζωής του στην υποκριτική του, παρατήρησε κάποτε ειρωνικά ότι «οι δυσλειτουργικές οικογένειες έχουν γεννήσει αρκετούς καλούς ηθοποιούς».
Γεννημένος το 1930 στο Σαν Μπερναντίνο της Καλιφόρνιας από τον Γιουτζίν, τυπογράφο εφημερίδων, και τη σύζυγό του Άννα, αυτός και ο αδελφός του Ρίτσαρντ μετακόμιζαν συνέχεια. Ως παιδί, απολάμβανε ιδιαίτερα να βλέπει ταινίες στον κινηματογράφο με τη μητέρα του, η οποία αγαπούσε τις ταινίες.
Μετά από ένα από αυτά, του είπε ότι θα ήθελε πολύ να δει το πρόσωπό του μια μέρα στη μεγάλη οθόνη. Τραγικά, δεν το έκανε ποτέ, αν και οι επισκέψεις τους του εμφύσησαν το πάθος για την ηθοποιία.
Ο Χάκμαν και ο πατέρας του συνήθιζαν να περνούν τα Σάββατά τους μαζί, μέχρι που ο πατέρας του επέλεξε ένα Σάββατο για να εγκαταλείψει την οικογένεια. Ο 13χρονος δεν είχε ιδέα ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. «Εκείνη τη μέρα, πέρασε από μπροστά μου και με χαιρέτησε και ήξερα από εκείνο το χτύπημα ότι δεν θα επέστρεφε», είπε ο Hackman. «Εκείνο το κύμα, ήταν σαν να μου έλεγε: ''Εντάξει, είναι όλα δικά σου. Είσαι μόνος σου, μικρέ''».
Ο νεαρός Hackman είχε συχνά προβλήματα. Μια φορά πέρασε μια νύχτα στη φυλακή, αφού έκλεψε γλυκά και ένα αναψυκτικό. Εγκατέλειψε το σχολείο μετά από έναν καβγά με τον προπονητή του στο μπέιζμπολ και, λέγοντας ψέματα για την ηλικία του, κατατάχθηκε στους Αμερικανούς πεζοναύτες σε ηλικία 16 ετών, «αναζητώντας την περιπέτεια». Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια υπηρέτησε στη μεταπολεμική Κίνα και την Ιαπωνία ως ασυρματιστής πεδίου.
Αποστρατεύτηκε το 1952 μετά τον τραυματισμό του σε τροχαίο ατύχημα και ο Χάκμαν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 22 ετών. Επιθυμώντας να παίξει, αλλά απρόθυμος να αφοσιωθεί στην εκμάθηση της τέχνης, κατέληξε σε μια σειρά από αδιέξοδες δουλειές, όπως βοηθός καταστήματος, οδηγός φορτηγού και μεταφορέας επίπλων.
Έζησε αυτό που ο ίδιος αποκάλεσε «σημείο καμπής» στη ζωή του το 1955, όταν, ενώ εργαζόταν ως θυρωρός ξενοδοχείου, πέρασε από μπροστά του ο πρώην λοχίας του στους πεζοναύτες και, χωρίς να τον κοιτάξει, μουρμούρισε: «Χάκμαν, είσαι ένα αξιολύπητο κάθαρμα». Ταπεινωμένος, ορκίστηκε να κάνει ό,τι χρειάζεται για να γίνει ηθοποιός, και αφού παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, τη Faye Maltese, το 1956, μετακόμισαν στην Καλιφόρνια. Εκεί, γράφτηκε -σε ηλικία 26 ετών- στη σχολή υποκριτικής του θεάτρου Pasadena Playhouse Theatre. Ο μόνος του φίλος εκεί ήταν ο 19χρονος Hoffman.
Αν και σούπερ σταρ του Χόλιγουντ, ο Χάκμαν θεωρούσε πάντα τον εαυτό του «Νεοϋορκέζο ηθοποιό», πράγμα που σημαίνει ότι -όπως συμβαίνει παραδοσιακά με τους Βρετανούς ηθοποιούς- είχε υπηρετήσει τη μαθητεία του στη σκηνή προτού περάσει στην οθόνη.
Το 1977, ο ηθοποιός αποσύρθηκε από την υποκριτική. Ωστόσο, τα οικονομικά προβλήματα τον ανάγκασαν να επιστρέψει στο Χόλιγουντ το 1981. Είχε σπαταλήσει τόσα πολλά σε αυτοκίνητα, αεροπλάνα και κακές επενδύσεις, που αναγκάστηκε να δανειστεί το παλιό αυτοκίνητο της κόρης του για να πηγαίνει στις οντισιόν. Ο Χάκμαν δέχτηκε άλλο ένα πλήγμα το 1982, όταν ο δικηγόρος και στενός του φίλος, Νόρμαν Γκέιρι, αυτοκτόνησε. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο γάμος του -είχε αποκοτήσει τρία παιδιά, αλλά είχε ταλαιπωρηθεί από περιοδικούς χωρισμούς- κατέληξε σε διαζύγιο.
Ο Χάκμαν παραδέχτηκε ότι, όπως τόσοι πολλοί επιτυχημένοι ηθοποιοί που βρίσκονται πάντα μακριά από τα γυρίσματα, είχε παραμελήσει σοβαρά την οικογένειά του. «Γίνεσαι πολύ εγωιστής ως ηθοποιός. Ξοδεύεις τόσα πολλά χρόνια θέλοντας απεγνωσμένα να αναγνωριστεί το ταλέντο σου και μετά, όταν αρχίζουν να σου προσφέρονται αυτοί οι ρόλοι, είναι πολύ δύσκολο να απορρίψεις οτιδήποτε», είπε. «Παρόλο που είχα οικογένεια, έπαιρνα δουλειές που μας χώριζαν για τρεις ή τέσσερις μήνες κάθε φορά».
Η τελευταία του ταινία ήταν το «Welcome to Mooseport» του 2004 και αυτή τη φορά η απόσυρσή του ήταν μόνιμη. Ο Χάκμαν δήλωσε αργότερα ότι εγκατέλειψε την υποκριτική λόγω προβλημάτων υγείας. Μέχρι τότε είχε εγκατασταθεί σε ένα σπίτι δύο υπνοδωματίων στη Σάντα Φε του Νέου Μεξικού με τη δεύτερη σύζυγό του, την κατά 32 χρόνια νεότερη, Betsy Arakawa, την οποία είχε παντρευτεί το 1991.
Ως εκ φύσεως κλειστός άνθρωπος, σύντομα τον χαρακτήρισαν ερημίτη, καθώς παρέμενε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για πολλά χρόνια, αλλά περιστασιακά τον έβλεπαν να κάνει βόλτες με το ποδήλατό του στη Σάντα Φε. Ο παλιός του φίλος Robert Duvall τον περιέγραψε ως «έναν βασανισμένο τύπο, πάντα στον δικό του χώρο, στις δικές του σκέψεις».
Ο «Βεζούβιος» είχε δηλώσει ότι θα προτιμούσε να τον θυμούνται απλώς ως έναν αξιοπρεπή ηθοποιό.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
