ΚΑΙΡΟΣ

Η επόμενη ημέρα στην Ευρώπη: Τι σημαίνει η άνοδος της ακροδεξιάς

Η πρόκληση που καλούνται να αντιμετωπίσουν πλέον τα κόμματα στο ευρωκοινοβούλιο είναι οι διαφορετικές εθνικές προτεραιότητες, όπως για παράδειγμα ο πόλεμος στην Ουκρανία, το μεταναστευτικό και η ακρίβεια

Ανησυχία επικρατεί στην Ευρώπη, την επόμενη ημέρα των ευρωεκλογών, με την άνοδο της σκληρής δεξιάς και της εθνικιστικής δεξιάς, στο Ευρωκοινοβούλιο, να εδραιώνει την κυριαρχία της.

Ποια θα είναι η πολιτική πλέον στα «καυτά» ζητήματα όπως το μεταναστευτικό, ο πληθωρισμός και οι περιβαλλοντικές μεταρρυθμίσεις;

Η πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο της ΕΕ στο οποίο οι νόμοι συζητούνται, τροποποιούνται, εγκρίνονται ή απορρίπτονται, παραμένουν σταθερά στα χέρια των κεντρώων κομμάτων.

Αλλά αν θα μπορέσουν να επηρεάσουν πραγματικά τη μελλοντική πολιτική της ΕΕ δεν είναι σαφές.

Για να επηρεάσουν την πολιτική της ΕΕ, τα ακροδεξιά κόμματα από όλο το μπλοκ θα πρέπει να ενωθούν, για να αποκτήσουν επιρροή.

Και αυτό είναι μια πρόκληση. Έχουν διαφορετικές εθνικές προτεραιότητες και κάποιες βαθιές διαφορές, όπως το κατά πόσο θα στηρίξουν την Ουκρανία ενάντια στη Ρωσία.

Γιατί έχουν σημασία οι ευρωπαϊκές εκλογές και πώς λειτουργούν

Ένα ζήτημα που επηρεάζει τις ζωές όλων των πολιτών της ΕΕ, το οποίο έχει ήδη επηρεάσει η σκληρή δεξιά, είναι η περιβαλλοντική μεταρρύθμιση. Είναι μια προτεραιότητα τρισεκατομμυρίων ευρώ για την ΕΕ, η οποία από καιρό φιλοδοξεί να είναι παγκόσμιος ηγέτης στη δράση για το κλίμα.

Όμως τα πράσινα κόμματα έχασαν 20 έδρες σε αυτή την ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Οι φορολογούμενοι της ΕΕ, αντιμέτωποι με την κρίση του κόστους ζωής, είναι ολοένα και πιο νευρικοί, ακόμη και αντιστέκονται στους νέους περιβαλλοντικούς κανόνες, πιέζοντάς τους να αγοράσουν ένα νέο σύστημα θέρμανσης για το σπίτι τους ή ένα λιγότερο ρυπογόνο αυτοκίνητο.

Οι αγρότες σε όλη την ΕΕ έχουν οργανώσει μαζικές διαμαρτυρίες για τους περιβαλλοντικούς κανόνες που χαρακτηρίζουν άδικους και καταστροφικούς.

Η σκληρή δεξιά σε όλη την Ευρώπη χρησιμοποίησε εμφανώς τα παράπονά της για να παρουσιάσει τους εαυτούς τους ως τη φωνή του λαού, που αντιστέκεται στις «απομακρυσμένες ελίτ» στις Βρυξέλλες και στην εθνική κυβέρνηση.

Το αποτέλεσμα: κάτω από πίεση ενόψει αυτής της ψηφοφορίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ορισμένοι περιβαλλοντικοί κανονισμοί της ΕΕ αποδυναμώθηκαν ή καταργήθηκαν, συμπεριλαμβανομένου ενός που διέπει τους κανόνες για τα φυτοφάρμακα. Αυτή η αποδυνάμωση των πράσινων στόχων θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια ένδειξη για τα πράγματα που θα ακολουθήσουν.

Ορισμένοι ακροδεξιοί εθνικιστές γίνονται πιο mainstream για να προσελκύσουν περισσότερους ψηφοφόρους και αυξανόμενοι αριθμοί κεντροδεξιών πολιτικών πίνουν τη γλώσσα της ακροδεξιάς σε θέματα όπως η μετανάστευση και το περιβάλλον, σε μια προσπάθεια να κρατήσουν τους υποστηρικτές τους.

Γαλλία 

 
Στις Βρυξέλλες, σε προηγούμενες συνόδους των ηγετών της ΕΕ, ο Εμανουέλ Μακρόν έχει κατηγορηθεί κατά καιρούς ότι προσπαθεί να κλέψει τα φώτα της δημοσιότητας.

Σίγουρα το κατάφερε το βράδυ της Κυριακής. Αν και μάλλον όχι με τον τρόπο που θα ήθελε.

Καθώς οι ψήφοι για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξακολουθούσαν να μετρώνται, ο κ. Μακρόν κυριάρχησε στους τίτλους των εφημερίδων.

Η συμμετοχή του στη δημοσκόπηση από Γάλλους ακροδεξιούς εθνικιστές ήταν αναμενόμενη. Ως αποτέλεσμα, η απόφασή του να διαλύσει το εθνικό κοινοβούλιο της Γαλλίας προκάλεσε σοκ.

Είχε παίξει με την ιδέα πέρυσι, αφού συντρίφτηκε στις τελευταίες γενικές εκλογές της Γαλλίας, αλλά λίγοι περίμεναν αυτή την κίνηση τώρα.
Είναι ένα τεράστιο στοίχημα. Από θέση αδυναμίας.

Ο Εμανουέλ Μακρόν περιγράφει τον εαυτό του ως κεντρώα και παθιασμένο Ευρωπαίο.

Αυτές οι πρόωρες γενικές εκλογές, που θα πραγματοποιηθούν σε δύο γύρους, στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου, θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν να εργαστεί μαζί με έναν Γάλλο πρωθυπουργό από την ευρωσκεπτικιστική ακροδεξιά.

Η Μαρίν Λεπέν, που παρουσιάζεται τακτικά ως η πολιτική του εχθρός, δήλωσε την Κυριακή ότι το κόμμα της ήταν έτοιμο να κυβερνήσει.
Έχει ξανασυμβεί στη Γαλλία ο πρόεδρος, ο οποίος είναι ο πιο ισχυρός πολιτικός της χώρας, και ο πρωθυπουργός, να προέρχονται από διαφορετικά πολιτικά κόμματα.

Αλλά αν ο νέος πρωθυπουργός προερχόταν από την ακροδεξιά, αυτό θα ήταν μια πρώτη φορά για τη Γαλλία.
Η Μαρίν Λεπέν έχει εργαστεί σκληρά τα τελευταία χρόνια για να προσπαθήσει να διευρύνει την απήχηση του πολιτικού της κινήματος και να αμβλύνει την εξτρεμιστική του εικόνα.

Η ίδια και οι υποστηρικτές της ελπίζουν ότι αυτή η σημαντική νίκη σε επίπεδο ΕΕ (το κόμμα της Εθνικής Συσπείρωσης συγκέντρωσε υπερδιπλάσιο αριθμό ψήφων από το κόμμα της Αναγέννησης του Προέδρου Μακρόν) θα μεταφραστεί σε τεράστιες νίκες στις πρόωρες εκλογές στην πατρίδα.

Το όνειρό της θα ήταν ότι αυτές οι επιτυχίες θα έφερναν στη συνέχεια εκείνη, ή το εξαιρετικά δημοφιλές θαύμα της, τον 28χρονο Τζόρνταν Μπαρντέλα, ένα μεγάλο βήμα πιο κοντά στο να γίνει τελικά πρόεδρος της Γαλλίας - κάτι που έχει προσπαθήσει και δεν κατάφερε πολλές φορές στο παρελθόν.

Η επόμενη προεδρική ψηφοφορία στη Γαλλία έχει προγραμματιστεί για το 2027.

Πηγή: skai.gr