Του Αντώνη Αντζολέτου
Είναι απορίας άξιο πως η πιο ισχυρή χώρα του κόσμου δεν μπορεί να βρει μεταξύ των 334.914.895 κατοίκων της φρέσκα και άφθαρτα πρόσωπα που θα διεκδικήσουν την προεδρία της χώρας. Δεν υπάρχει σε όλη την επικράτεια των 9.833.520 τετραγωνικών χιλιομέτρων ένας νέος Μπιλ Κλίντον ή ένας νέος Μπάρακ Ομπάμα; Αποκλείεται. Τα πιο ξεχωριστά πανεπιστήμια του κόσμου βρίσκονται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού παρ΄όλα αυτά ένας 81χρονος που ξεχνάει συστηματικά και ένας 77χρονος λαϊκιστής θα αποτελέσουν το δίλημμα της 5ης Νοεμβρίου.
Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ με τις δηλώσεις του «σοκάρει» την Ευρώπη και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να προηγείται του Τζο Μπάιντεν κανείς στη γηραιά ήπειρο δεν μπορεί να παραμένει ήσυχος. Τι σημαίνει πως θα έρθει το τέλος της αμερικανικής δημοκρατίας αν χάσει; Δεν ιδρώνει το αυτί πολλών Αμερικανών και τον ξαναθέλουν για πρόεδρό τους. Ίσως γιατί μπερδεύει συνεχώς τον αντίπαλό του για την προεδρία με τον Ομπάμα. Όχι πως ο σημερινός πλανητάρχης εμπνέει κάποια εμπιστοσύνη με τις τελευταίες του εμφανίσεις. Μπερδεύει με τη σειρά του την Άνγκελα Μέρκελ με τον Χέλμουτ Κολ και τον Εμανουέλ Μακρόν με τον Φρανσουά Μιτεράν. Στις απειλές του Τραμπ ο Μπάιντεν εξέδωσε ανακοίνωση κατηγορώντας τον πως απειλεί «τη δημοκρατία», αν όχι την «ίδια την ιδέα της Αμερικής». Η σύγκρουση ξεκίνησε και θα είναι τοξική. Υπενθυμίζεται πως στις προηγούμενες εκλογές, ακόμα και στις ενδιάμεσες, ο Μπάιντεν ήταν αυτός που κατηγορούσε τον Τραμπ πως είναι επικίνδυνος για τη Δημοκρατία.
Οι «ρουκέτες» που εκτοξεύει συνεχώς ο πρώην πρόεδρος προκαλούν πολλές συζητήσεις και ανοίγουν συνεχώς θέματα. Από τη στιγμή που υπονόησε πως θα μπορούσε το ΝΑΤΟ να μείνει αμέτοχο σε ενδεχόμενη επίθεση της Ρωσίας εις βάρος ενός κράτους – μέλους, ίσως κάποιοι πρέπει να αρχίζουν να τον παίρνουν στα σοβαρά. Δεν είναι κάτι που δεν έχει ξαναπεί. Δεν ανέχεται «παραστρατήματα» όσον αφορά τα οικονομικά (ο συμφωνημένος στόχος της συμμαχίας για τις αμυντικές δαπάνες των χωρών ανέρχεται στο 2% του ΑΕΠ), ωστόσο όλοι αναρωτιούνται ποιος θα είναι ο αντίκτυπος αν σε ένα χρόνο από τώρα ο Ντόναλντ Τραμπ «μετακομίσει» στον Λευκό Οίκο και αποφασίσει να σταματήσει τη στήριξη προς την Ουκρανία. Σε αυτό το πλαίσιο ο Μπάιντεν πρόσφατα αναφέρθηκε στον πόλεμο, επαναλαμβάνοντας πως «δεν θα υποκλιθούμε», ούτε η κυβέρνησή του, ούτε οι Ουκρανοί, ούτε ο ίδιος προσωπικά.
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι σε θέση να καταβάλει την εγγύηση που του ζητεί η δικαιοσύνη στις ΗΠΑ για να αποπληρώσει τα πρόστιμα 454 εκατομμυρίων δολαρίων που του επιβλήθηκαν για οικονομικές ατασθαλίες στον όμιλο ακινήτων του. Την ίδια ώρα, όμως μειώνει την ψαλίδα με τον Μπάιντεν στις έρευνες που γίνονται και πιο συγκεκριμένα τα πάει καλά στους μη λευκούς ψηφοφόρους. Προσπαθεί να χτυπήσει τον τωρινό πρόεδρο στο μεταναστευτικό, ότι δηλαδή πολλοί παράτυποι μετανάστες έχουν περάσει τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το τοπίο είναι ρευστό και η ρεβάνς των εκλογών του 2020 θα είναι δραματική. Κρίσιμο θα είναι και το στοιχείο της αποχής. Απογοητευμένοι Αμερικανοί πολίτες από την ένδεια εν δυνάμει προέδρων υπάρχουν, όμως δεν φαίνεται να είναι η πλειοψηφία.
Για πρώτη φορά δυο υποψήφιοι θα αναμετρηθούν για δεύτερη συνεχόμενη φορά σε προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ έπειτα από σχεδόν επτά δεκαετίες. Και ίσως είναι το μονό ενδιαφέρον στοιχείο στη συγκεκριμένη σύγκρουση με τη στατιστική να κυριαρχεί. Η πόλωση είναι δεδομένη με τον Τραμπ να εκμεταλλεύεται την κόπωση του κόσμου που παρά τη σκληρή εργασία δεν βλέπει το εισόδημά του να ανεβαίνει και δυσκολεύεται πολύ οικονομικά. Η ρητορική του απευθύνεται σε ένα μεγάλο κομμάτι κοινού που ψάχνει κάτι εναλλακτικό πολύ πέρα από τα γνωστά και επιτρεπτά πολιτικά όρια. Αντίπαλοι της παγκοσμιοποίησης που ψάχνουν την ασφάλεια μέσα από έναν κακώς εννοούμενο πατριωτισμό και αρέσκονται σε προκλητικά αφηγήματα. Στο ερώτημα γιατί οι Δημοκρατικοί δεν κατάφεραν να αναδείξουν έναν νέο υποψήφιο οι απαντήσεις μπορεί να είναι πολλές, αλλά όχι πειστικές. Ένας νέος πολιτικός με ορθή πολιτική σκέψη και επικοινωνιακό χάρισμα δύσκολα δεν θα κέντριζε το ενδιαφέρον. Σαφώς ο νυν πρόεδρος έλκει περισσότερο κόσμο. Από τη στιγμή που δικαιούται δεύτερη θητεία το να τον απαρνηθούν οι Δημοκρατικοί δεν είναι μια απλή υπόθεση. Είναι το πρόσωπο, άλλωστε που νίκησε τον Τραμπ το 2020. Παράλληλα ένα μεγάλο κομμάτι τους υποστηρίζουν πως ψηφίζουν Μπάιντεν για να μην βγει ο Τραμπ. Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που δυο στους πέντε Αμερικανούς και από τα δυο κόμματα πιστεύουν ότι Τραμπ και Μπάιντεν είναι απειλή για τη δημοκρατία.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
