Δασκάλα Ελληνικών της Μαριούπολης στον ΣΚΑΪ: «Ρουκέτα χτύπησε το σπίτι μου, δεν υπάρχει πια...»

Τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε, μαζί με την οικογένειά της, στην μαρτυρική Μαριούπολη περιγράφει, μιλώντας στον ΣΚΑΪ και την Μαρία Δουρουδή, η Νίνα Τοπάλοβα ομογενής δασκάλα ελληνικών, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη.  

Η Νίνα Τοπάλοβα, η οποία είναι και πρώην πρόεδρος της ελληνικής νεολάιας της περιοχής, αφηγείται πως κατάφερε με τα παιδιά της και την μαμά της, να φύγουν σαν κυνηγημένοι από μια πόλη που βρέθηκε σε ασφυκτικό κλοιό.

«Απλά ξυπνήσαμε πήραμε κάποια πράγματα που ήταν απαραίτητα. Εγώ με νερό και έφυγα με πυτζάμα», δήλωσε η ίδια.

Η απόφαση για να εγκαταλείψει η οικογένειά της στην Μαριούπολη όπως είπε δεν ήταν καθόλου εύκολη: «Δεν θέλαμε να φύγουμε. Κανείς δεν ήθελε. Αποφασίσαμε όμως να φύγουμε. Δεν είχαμε χρόνο να σκεφτούμε τι να πάρουμε μαζί μας».

Μάλιστα όπως αποκάλυψε το σπίτι της ισοπεδώθηκε καθώς χτυπήθηκε από μια ρουκέτα. 

Ωστόσο παρά την εκτεταμένη καταστροφή που έχει υποστεί η Μαριούπολη, η Νίνα Τοπάλοβα δήλωσε πως οι άνθρωποι θα ξαναγυρίσουν στην πόλη όπου «χτυπά η καρδιά του  ελληνισμού της Ουκρανίας».

Αναλυτικά η συνέντευξη: 

Νίνα: τι ωραία πόλη είχαμε, τι ωραία σπίτια, με ελληνικά κτίρια. Έχουμε και ομοσπονδία ελληνικών συλλόγων, τι ωραίο κτίριο. Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό το κτίριο. Και δεν θέλαμε να φύγουμε. Κανείς δεν ήθελε. Αποφασίσαμε όμως να φύγουμε. Δεν είχαμε χρόνο να σκεφτούμε τι να πάρουμε μαζί μας. Πρέπει να πάμε ή δεν πρέπει να πάμε...

Απλά ξυπνήσαμε πήραμε κάποια πράγματα που ήταν απαραίτητα. Εγώ με νερό και έφυγα με πυτζάμα. Το δικό μου σπίτι δεν υπάρχει πια. Χτυπήσε ρουκέτα την πολυκατοικία μου και στις εικόνες μπορείτε να δείτε την πολυκατοικία μου. 

Η κόρη μου πήρε το βιολί της, ο γιος πήρε το μπουζούκι, αλλά παίζει και κιθάρα και τώρα έχει μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα να σας πω την αλήθεια, ότι δεν πήρε μαζί του την κιθάρα. 

Δημοσιογράφος: Ήσουν με δυο μικρά παιδιά. Μπορούσατε να φάτε να πιείτε νερό, υπήρχε τουλαλέτα.

Νίνα: Εμείς μπαίναμε στο σπίτι και μετά βγαίναμε. Για λίγα λεπτά στην αρχή και μετά οι ώρες αυξάνονταν. Όταν ακόυγαμε τις σειρήνες πηγαίναμε από το σπίτι στον προθάλαμο. Από δέκα λεπτά στην αρχή, μετά καθόμασταν για 3-4 ώρες. 

Δημοσιογράφος: Φεύγοντας μια εικόνα που σε πλήγωσε πολύ, ποια ήταν αυτή;

Νίνα: Όταν ξεκίνησαν να βομβαρδίζουν τον ειρηνικό πληθυσμό, τις πολυκατοικίες και ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι έχτισαν. Ανακαίνισαν, όπως και εγώ. Αισθάνομαι τόσο πόνο για την Μαριούπολη και τόση στεναχώρια που είναι δύσκολο να περιγράψω. Το να κάθονται οι άνθρωποι στα καταφύγια στον 21ο αιώνα εμένα με πληγώνει πάρα πολύ αυτό. 

Δημοσιογράφος: Ο ελληνισμός της Ουκρανίας θα χαθεί με αυτόν τον πόλεμο;

Νίνα: Όχι ποτέ. Ποτέ δεν θα χαθεί ο ελληνισμός της Ουκρανίας. Η πόλη που χτυπά η καρδιά του  ελληνισμού της Ουκρανίας, η Μαριούπολη, εγώ πιστεύω θα την ξαναχτίσουν, οι άνθρωποι θα ξαναγυρίσουν. 
Νιώθω τον πόνο όλων αυτών των ανθρώπων και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί φταίνε οι άνθρωποι, γιατί φταίει ο ειρηνικός πληθυσμός.
 

Πηγή: skai.gr