Της Αθηνάς Παπακώστα
Όλα ήταν υπέρ του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Το μομέντουμ ήταν δικό του. Οι δημοσκοπήσεις τον τοποθετούσαν στη θέση του νικητή του πρώτου γύρου. Κάποιες μάλιστα τον βάφτιζαν πρόεδρο από την πρώτη Κυριακή.
Η κατάσταση της οικονομίας στην Τουρκία ήταν η αχίλλειος πτέρνα του Τούρκου προέδρου με το έδαφος να τρέμει ακόμη κάτω από τα πόδια του, τρεις μήνες μετά το διπλό χτύπημα των σεισμών του Φεβρουαρίου. Κι όμως, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άφησε τις... πλατείες να μιλήσουν. Και εκείνες μίλησαν με την ψήφο τους.
Ο Τούρκος πρόεδρος βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από τη νίκη ενώ, σχεδόν, όλοι τον είχαν ξεγράψει. Ειδικότερα, το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο της χώρας ανακοίνωσε ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατάφερε να συγκεντρώσει το 49,51% ενώ, ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου το 44,88%.
Μπορεί ο ίδιος να είχε καταφέρει να συσπειρώσει τη διχασμένη αντιπολίτευση σε ένα ενιαίο μέτωπο εναντίον του - αρπάζοντας από το 2018 όλες τις υπερεξουσίες ως πρόεδρος της χώρας με τη Συνταγματική του Αναθεώρηση - το παιχνίδι «όλοι τους και μόνος μου» έληξε όμως με το σκορ να είναι υπέρ του αφού ο συνασπισμός του κόμματός του (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ΑΚΡ) κερδίζει και την πλειοψηφία στη Βουλή, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου καθώς αυτός αφορά μόνο στην προεδρική κούρσα σε περίπου δεκαπέντε ημέρες από σήμερα.
Ξένα Μέσα Ενημέρωσης και αναλυτές ήδη αναφέρουν πως το πλεονέκτημα της επόμενης ημέρας στην Τουρκία ανήκει στον Ερντογάν ο οποίος, όπως εξηγούν, θα φροντίσει να εδραιώσει την παντοδυναμία του με μία πιο αυταρχική διακυβέρνηση της χώρας.
Εάν, πράγματι, ο Ταγίπ Ερντογάν επιβιώσει την Κυριακή 28 Μαΐου και το πράσινο φως για ακόμη πέντε χρόνια διακυβέρνησης ανάψει για εκείνον, η Δύση δεν θα είναι καθόλου χαρούμενη.
Εάν κάποιος παρακολουθούσε τα διεθνή Μέσα το τελευταίο χρονικό διάστημα και ειδικά την περασμένη, Κυριακή, ημέρα διεξαγωγής των βουλευτικών και προεδρικών εκλογών στην Τουρκία, θα διαπίστωνε ότι ολόκληρος ο πλανήτης έχει στραμμένο το βλέμμα του στη γείτονα.
Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ με θερμές (τουλάχιστον) σχέσεις με τη Ρωσία και ο Ερντογάν στο τιμόνι της, πιο ισχυρός από ποτέ, γεννά ανασφάλεια στους δυτικούς σε μία αποφασιστική χρονικά στιγμή για τον εν εξελίξει πόλεμο στην Ουκρανία.
Παράλληλα, το τουρκικό κράτος του προέδρου - σουλτάνου έχει ήδη γίνει λιγότερο κοσμικό στρέφοντας τον προσανατολισμό του προς τον αυταρχισμό με τη διάβρωση των δικαιωμάτων στη χώρα να είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Για τη Δύση το να αυξηθεί η περαιτέρω καταστολή κατά των Κούρδων, των αντιφρονούντων, των δημοσιογράφων, των γυναικών, της κοινότητας LGBTQ+ και των υπερασπιστών τους γεννά τον πονοκέφαλο της περαιτέρω απομάκρυνσης της Τουρκίας από το κράτος δικαίου, τα θεμελιώδη δικαιώματα και, συνεπώς, από την αγκαλιά της.
Οι προσευχές του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αγιά Σοφιά την οποία μετέτρεψε το 2020 σε τζαμί φαίνεται πως έπιασαν τόπο. Σύμμαχός του βέβαια ήταν και οι «βάσεις» που ο ίδιος είχε θέσει εδώ και δύο δεκαετίες διακυβέρνησης. Ο κρατικός μηχανισμός είναι υπό τον έλεγχό του ενώ, ταυτόχρονα, και τα Μέσα Ενημέρωσης ελέγχονται από τον ίδιο. Ταυτόχρονα, οι οπαδοί του μοιάζουν να υπνωτίζονται από την ηγεμονική του παρουσία. Σχεδόν ταυτίζονται μαζί του.
Οι δύο εβδομάδες που απομένουν για τη μάχη των μαχών, για τον δεύτερο γύρο της προεδρικής εκλογικής αναμέτρησης, στην Τουρκία θα είναι κρίσιμες.
Η πόλωση κυριαρχεί στη χώρα όπως και η αμφισβήτηση με πολλούς να φοβούνται για όσα φέρνει η ώρα και τους αναλυτές να ψάχνουν ακόμη τις λέξεις για να κατανοήσουν πώς ο Τούρκος πρόεδρος που ήρθε στην εξουσία ως ελευθερωτής εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και ενός σεισμού τώρα, με την τουρκική οικονομία σε δίνη εξαιτίας των Erdoganomics και μετά την καταστροφή του Φεβρουαρίου μπορεί να παραμείνει ως «δυνάστης».
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
