ΚΑΙΡΟΣ

Ο εφιάλτης του υποσιστισμού στο Αφγανιστάν - Παλεύουν να κρατήσουν τα μωρά ζωντανά στα νοσοκομεία

Your browser doesn’t support HTML5 audio

Η Αμίνα έχασε έξι παιδιά, κανένα δεν ξεπέρασε την ηλικία των τριών ετών - Δεκάδες άλλα παλεύουν να κρατηθούν στη ζωή λόγω σοβαρών ελλείψεων σε φαγητό και φάρμακα

«Αυτό είναι σαν καταστροφή για μένα. Νιώθω τόση θλίψη. Μπορείτε να φανταστείτε τι έχω περάσει βλέποντας τα παιδιά μου να πεθαίνουν;» λέει η Αμίνα.

Η Αμίνα έχασε έξι παιδιά. Κανένα από αυτά δεν ξεπέρασε την ηλικία των τριών ετών. Η επτά μηνών Bibi Hajira έχει το μέγεθος ενός νεογέννητου. Υποφέρει από σοβαρό οξύ υποσιτισμό, καταλαμβάνει μισό κρεβάτι σε μια πτέρυγα στο περιφερειακό νοσοκομείο Τζαλαλαμπάντ στην ανατολική επαρχία Νανγκαρχάρ του Αφγανιστάν.

«Τα παιδιά μου πεθαίνουν εξαιτίας της φτώχειας. Το μόνο που μπορώ να τους ταΐσω είναι ξερό ψωμί και νερό που το ζεσταίνω κρατώντας το κάτω από τον ήλιο», λέει η Αμίνα.

Η μικρή Bibi Hajira παλεύει για τη ζωή της

Η Αμίνα δεν είναι ωστόσο η μόνη μητέρα που έχει χάσει τα παιδιά της εξαιτίας του υποσιτισμού. Η Bibi Hajira είναι ένα από τα 3,2 εκατομμύρια παιδιά με οξύ υποσιτισμό, που καταστρέφει τη χώρα. Είναι μια κατάσταση που μαστίζει το Αφγανιστάν για δεκαετίες, που πυροδοτήθηκε μετά από 40 χρόνια πολέμου, ακραία φτώχεια και πολλούς παράγοντες στα τρία χρόνια από τότε που ανέλαβαν οι Ταλιμπάν, όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ του το BBC.

Όμως η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο.

Υπάρχουν 18 νήπια σε μόλις επτά κρεβάτια. Τόσο αδύναμα για να κινηθούν ή να κάνουν κάποιο ήχο. Η μόλις ενός έτους Άσμα με δυσκολία μπορεί να αναπνεύσει. Ο γιατρός που στέκεται από πάνω της, κουνάει το κεφάλι του. «Δεν νομίζω ότι θα επιβιώσει». Το μικροσκοπικό σώμα της Άσμα έχει υποστεί σηπτικό σοκ.

Η μητέρα της Άσμα, η Νασίμπα κλαίει. «Έχω την αίσθηση ότι η σάρκα λιώνει. Δεν αντέχω να τη βλέπω να υποφέρει έτσι», φωνάζει έχοντας χάσει ήδη τρία παιδιά. «Ο άντρας μου είναι εργάτης. Όταν πιάνει δουλειά, τρώμε».

Ο Δρ Γκάνι μας λέει ότι η Άσμα μπορεί να υποστεί καρδιακή ανακοπή ανά πάσα στιγμή. Σε λιγότερο από μία ώρα η Άσμα ησύχασε για πάντα. 

Επτακόσια παιδιά πέθαναν τους τελευταίους έξι μήνες στο νοσοκομείο – περισσότερα από τρία την ημέρα, είπε στο BBC το τμήμα δημόσιας υγείας των Ταλιμπάν στο Νανγκαρχάρ. Ένας συγκλονιστικός αριθμός, αλλά θα υπήρχαν πολύ περισσότεροι θάνατοι εάν αυτή η εγκατάσταση δεν είχε διατηρηθεί σε λειτουργία από τη χρηματοδότηση της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Unicef.

Μέχρι τον Αύγουστο του 2021, τα διεθνή κονδύλια που δόθηκαν απευθείας στην προηγούμενη κυβέρνηση χρηματοδοτούσαν σχεδόν όλη τη δημόσια υγειονομική περίθαλψη στο Αφγανιστάν.
Όταν ανέλαβαν οι Ταλιμπάν, τα χρήματα σταμάτησαν λόγω των διεθνών κυρώσεων εναντίον τους. Αυτό προκάλεσε την κατάρρευση της υγειονομικής περίθαλψης. Οργανώσεις βοήθειας παρενέβησαν για να παρέχουν αυτό που επρόκειτο να είναι μια προσωρινή απόκριση έκτακτης ανάγκης.

«Κληρονομήσαμε το πρόβλημα της φτώχειας και του υποσιτισμού, το οποίο έχει επιδεινωθεί λόγω φυσικών καταστροφών όπως οι πλημμύρες και η κλιματική αλλαγή. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αυξήσει την ανθρωπιστική βοήθεια, δεν πρέπει να τη συνδέει με πολιτικά και εσωτερικά ζητήματα»,  είπε ο Hamdullah Fitrat, αναπληρωτής εκπρόσωπος της κυβέρνησης των Ταλιμπάν.

Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε πάει σε περισσότερες από δώδεκα υγειονομικές μονάδες στη χώρα και είδαμε την κατάσταση να επιδεινώνεται ραγδαία. Σε κάθε μια από τις τελευταίες επισκέψεις μας σε νοσοκομεία, έχουμε δει παιδιά να πεθαίνουν.

«Αν είχαμε περισσότερα φάρμακα, εγκαταστάσεις και προσωπικό θα μπορούσαμε να σώσουμε περισσότερα παιδιά. Το προσωπικό μας έχει ισχυρή δέσμευση. Εργαζόμαστε ακούραστα και είμαστε έτοιμοι να κάνουμε περισσότερα», είπε.

«Έχω και εγώ παιδιά. Όταν πεθαίνει ένα παιδί, υποφέρουμε κι εμείς. Ξέρω τι περνάει από τις καρδιές των γονιών».

Ο υποσιτισμός δεν είναι η μόνη αιτία αύξησης της θνησιμότητας στο Αφγανιστάν. Υπάρχουν κι άλλες σοβαρές ασθένειες από τις οποίες υποφέρουν τα παιδιά και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν λόγω της έλλειψης φαρμάκων.  

Το νοσοκομείο Τζαλαλαμπάντ εξυπηρετεί τον πληθυσμό πέντε επαρχιών, που υπολογίζεται από την κυβέρνηση των Ταλιμπάν σε περίπου πέντε εκατομμύρια ανθρώπους. Η πίεση στο νοσοκομείο έχει αυξηθεί σημαντικά. Οι περισσότεροι από τους 700.000 Αφγανούς πρόσφυγες που απελάθηκαν βίαια από το Πακιστάν από τα τέλη του περασμένου έτους συνεχίζουν να μένουν στο Νανγκαρχάρ.

Στις κοινότητες γύρω από το νοσοκομείο, το BBC ανακάλυψε ένα ακόμη ανησυχητικό στατιστικό στοιχείο που κυκλοφόρησε φέτος από τον ΟΗΕ: ότι το 45% των παιδιών κάτω των πέντε ετών παρουσιάζουν καθυστέρηση ανάπτυξης στο Αφγανιστάν. Ο δίχρονος γιος της Ρομπίνα, Μοχάμεντ είναι πολύ πιο κοντός από όσο θα έπρεπε.

Η μητέρα του μικρού Μοχάμεντ ανησυχεί ότι ο γιος της δε θα μπορέσει ποτέ να περπατήσει

«Ο γιατρός μου είπε ότι αν λάβει θεραπεία για τους επόμενους τρεις έως έξι μήνες, θα είναι καλά. Αλλά δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά. Πώς θα πληρώνουμε τη θεραπεία;» λέει η Ρομπίνα.

«Φοβάμαι ότι θα μείνει ανάπηρος και δε θα μπορέσει ποτέ να περπατήσει», υποστήριξε. 

Ο Μοχάμεντ μπορεί να σωθεί από μόνιμη βλάβη, αν υποβληθεί σε θεραπεία πριν να είναι πολύ αργά.

Αλλά τα κοινοτικά προγράμματα διατροφής που διαχειρίζονται οι ανθρωπιστικές οργανώσεις στο Αφγανιστάν έχουν δει τις πιο δραματικές περικοπές – πολλά από αυτά έχουν λάβει μόλις το ένα τέταρτο της χρηματοδότησης που απαιτείται.

* Φωτογραφίες: BBC

Πηγή: skai.gr