Λουβιοχώρι: Η άγνωστη ιστορία της «Σπιναλόγκας» της Λέσβου (φωτογραφίες)

Στον εγκαταλελειμμένο και ρημαγμένο οικισμό, απομονώνονταν έως και τα μέσα του 20ου αιώνα, οι πάσχοντες από τη νόσο του Χάνσεν

Ένας κακοτράχαλος δρόμος στην ορεινή επαρχία Πλωμαρίου, που ξεκινά από τον κεντρικό δρόμο που συνδέει το Παλαιοχώρι με το Πλωμάρι της Λέσβου, πολύ κοντά στο πρώτο σε φέρνει σε μια δασωμένη έκταση.

Παντού ερείπια σπιτιών, μια δημόσια κρήνη και ένα «αλλιώτικο» μικρό εκκλησάκι, ο Άη Γιώργης των λουβιαρέων. Ο Άη Γιώργης των λεπρών.

Αυτός ο εγκαταλελειμμένος και ρημαγμένος οικισμός είναι η Λούβα ή Λουβιοχώρι (Λωβοχώρι, η Ράχη για τους ντόπιους)  - η «Σπιναλόγκα» της Λέσβου

λουβα

Σε αυτό το απομακρυσμένο σημείο απομονώνονταν άγνωστο από πότε, αλλά σίγουρα έως και τα μέσα του 20ου αιώνα, οι πάσχοντες από τη νόσο του Χάνσεν, τη λέπρα ή λούβα στην τοπική λεσβιακή διάλεκτο απ' όπου και το όνομα του οικισμού.

«Το Λωβοχώρι ηύξανε συν τω χρόνω με την έντασιν της νόσου και με την υποχώρησίν της ήρχισε κατ’ ολίγον να ερημώνηται και ερειπιώνεται» σημειώνει ο Ιωάννης Κ. Μουτζούρης στο κείμενό του, «Η Λώβη και το Λωβοχώρι Πλωμαρίου».

Ο ίδιος θεωρεί υπερβολικό τον αριθμό των 2.000 λεπρών που πληροφορίες έφεραν ότι κατοικούσαν στο Λωβοχώρι το 1846 αφού 17 χρόνια αργότερατο 1863 στον οικισμό διέμεναν 50-60 ασθενείς (ο.π.: 9). Το 1889 στον οικισμό διαμένουν 17 άνδρες και 9 γυναίκες ενώ το 1891 ο συνολικός αριθμός είναι 25 άτομα . 

λουβα

Μάλιστα για τους ντόπιους η Λούβα ήταν το απόλυτο κακό. «Άει στ' Λούβα» έλεγαν αντί για «άει στο διάολο» συνδέοντας την αρρώστια με το κοινωνικό στίγμα και τον αποκλεισμό.

Τα απομεινάρια της ανθρώπινης δυστυχισμένης παρουσίας διάσπαρτα με επίκεντρο μίακρήνη απ' όπου υδρεύονταν οι λεπροί αλλά και το πολύ παλιό εκκλησάκι του Άη Γιώργη με το τεράστιο πεύκο να δείχνει, από πολύ μακριά, το μέρος.

λουβα

Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, σήμερα κοντά 80 χρόνια μετά την ανακάλυψη του φαρμάκου που οδήγησε στην εξαφάνιση της αρρώστιας και το Λουβιοχώρι αντιμετωπίζεται ακόμα με δισταγμό από τους ντόπιους. 

Πριν λίγες ημέρες, του Αγίου Γεωργίου, λιγοστοί επισκέπτες έφτασαν στο εκκλησάκι. 

λουβα

Ακόμα και το νεκροταφείο των λεπρών τίποτα δεν μαρτυράει πως ήταν εδώ ή εκεί.

«Μη τύχει και συμβεί τι;» αναρωτιέσαι στο δρόμο του γυρισμού, ανάμεσα σε χαλάσματα στο Λουβιοχώρι που λες και όλοι θέλουν να διαγραφεί από τη συλλογική μνήμη του τόπου.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, lesvosnews.net

Πηγή: skai.gr
TAGS: Λέσβος