ΚΑΙΡΟΣ

Η τελευταία γέφυρα των Ίνκας στο Περού που ακόμα χρησιμοποιείται! – Εικόνες που κόβουν την ανάσα 

Οι αυτόχθονες κάτοικοι της περιοχής διατηρούν ζωντανή την αρχαία παράδοση και τις τεχνικές των Ίνκας, «πλέκοντας» τη γέφυρα κάθε χρόνο

Σχεδόν 500 χρόνια μετά την κατάρρευση της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας στην Λατινική Αμερική, στο Περού απομένει μία μόνο γέφυρα από το εξαιρετικό οδικό σύστημα των Ίνκας – η οποία μάλιστα χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα από του ντόπιους. 

Σε ύψος 22 μέτρων πάνω από τον ποταμό Απουριμάκ (Apurímac), κοντά στο χωριό Huinchiri των 500 ατόμων στα νότια υψίπεδα του Περού, η γέφυρα Queshuachaca κάθε χρόνο υφαίνεται εκ νέου από σχοινιά τοπικού χορταριού προκειμένου να εξυπηρετεί τους λιγοστούς ορεσίβιους κατοίκους της περιοχής - και τους τολμηρούς τουρίστες - να περνούν απέναντι. 

Παρόλο που υπάρχει μια σύγχρονη γέφυρα κοντά, οι κάτοικοι της περιοχής διατηρούν ζωντανή την αρχαία παράδοση και  τις τεχνικές των Ίνκας, ανανεώνοντας τη γέφυρα κάθε χρόνο, τη δεύτερη εβδομάδα του Ιουνίου

Οικογένειες από τις κοντινές κοινότητες αυτόχθονων Chaupibanda, Choccayhua, Huinchiri και Collana Quehue, συγκεντρώνονται σε κλίμα γιορτής και – έχοντας ετοιμάσει η καθεμία σχοινιά χόρτου και «χαλάκια» για το πάτημα, όλοι μαζί εργάζονται συλλογικά για το ετήσιο και πολύ επικίνδυνο «πλέξιμο» της γέφυρας.

Στο παρελθόν, σύμφωνα με το BBC,  κάθε γέφυρα των Ίνκας επιβλέπονταν από έναν «γεφυράρχη», που ήταν υπεύθυνος για τη φύλαξη και την επισκευή της. Σήμερα, η Queshuachaca επιβλέπεται από τον τελευταίο εν ζωή απόγονο γεφυραρχών των Ίνκας: τον Αριζαπάνα.

«Εμπιστεύσου τον εαυτό σου, έχε πίστη στον θεό και μην κοιτάς κάτω» είναι η συμβουλή που είχε δώσει ο πατέρας του στον Αριζαπάνα, που κάθε χρόνο παίρνει μέρος στην επικίνδυνη διαδικασία.

Ντόπιοι συμμετέχουν στο ετήσιο πλέξιμο της γέφυρας - Πηγή φωτογραφίας wikimedia.org

Ένα από τα κλειδιά για την ταχεία επέκταση των Ίνκας ήταν ένα εξαιρετικό οδικό δίκτυο δρόμων που χρησιμοποιούνταν για επικοινωνιακές, εμπορικές και στρατιωτικές εκστρατείες,  γνωστό ως Qhapaq Ñan (Ο Βασιλικός Δρόμος) το οποίο κάλυπτε σχεδόν 40.000 χλμ.

Ο Βασιλικός Δρόμος των Ίνκας εκτεινόταν από το Κίτο του Ισημερινού μέχρι και πέρα από το Σαντιάγο της Χιλής, σε δύο κύριες αρτηρίες βορρά-νότου, μαζί με περισσότερες από 20 μικρότερες διαδρομές που εκτείνονταν από την ανατολή προς τη δύση σαν μια γιγάντια σκάλα.

Σήμερα, σχεδόν 500 χρόνια μετά την κατάρρευση της Αυτοκρατορίας των Ίνκας, έχει απομείνει μόνο μία γέφυρα από τον Βασιλικό Δρόμο: αυτή στον ποταμό Apurimac. 

Πηγή: skai.gr