Επίσκεψη στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στην Κέρκυρα

Η πιο γνωστή εκκλησία και το μεγαλύτερο προσκύνημα στο νησί των Φαιάκων

Του Νικόλα Μπάρδη

Ο Ιερός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνα βρίσκεται στην καρδιά της πανέμορφης Κέρκυρας, μία ανάσα μακριά από την Σπιανάδα και τον πολυφωτογραφημένο πεζόδρομο «Λιστόν», και αναμφίβολα αποτελεί την πιο γνωστή εκκλησία του νησιού και συνάμα το μεγαλύτερο θρησκευτικό προσκύνημα.

Η εκκλησία χτίστηκε τη δεκαετία του 1580 και στο εσωτερικό της φυλάσσεται το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο έρχονται να προσκυνήσουν άνθρωποι από όλη την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο. Πρόκειται για μία μονόχωρη βασιλική, με το εμβληματικό καμπαναριό της, ύψους 40 μέτρων, να ξεχωρίζει από μακριά.

Σύμφωνα με την παράδοση, το 1489, μετά την πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, τα λείψανα του Αγίου Σπυρίδωνα και της Αγίας Θεοδώρας μεταφέρθηκαν στην Κέρκυρα από την Κωνσταντινούπολη από τον Έλληνα ιερέα Γεώργιο Καλοχαιρέτη, ο οποίος ήταν πλούσιος, και παρέμειναν στην ιδιοκτησία της οικογένειάς του. Αργότερα, όταν η κόρη του Ασημίνα παντρεύτηκε έναν από τους γόνους της οικογένειας Βούλγαρη στην Κέρκυρα, της δόθηκε το λείψανο του Αγίου ως μέρος της προίκας της.

Στη συνέχεια, τα λείψανα του Αγίου Σπυρίδωνα στεγάστηκαν σε ιδιωτικό ναό της οικογένειας Βούλγαρη. Η εκκλησία του Βούλγαρη βρισκόταν στο Σαν Ρόκκο, προάστιο της πόλης της Κέρκυρας, αλλά χρειάστηκε να κατεδαφιστεί, όταν οι Ενετοί έχτισαν τα εξωτερικά οχυρά της πόλης, για να προστατεύσουν την κεντρικό φρούριο, μετά την πρώτη μεγάλη πολιορκία της Κέρκυρας από τους Οθωμανούς το 1537. Τη δεκαετία του 1580, μετά την κατεδάφιση της ιδιωτικής εκκλησίας, τα λείψανα του Αγίου μεταφέρθηκαν στη σημερινή τους θέση, σε μια νέα εκκλησία που χτίστηκε εντός των οχυρώσεων της πόλης, στην περιοχή Καμπιέλο. Το σχέδιο του καμπαναριού της εκκλησίας προσιδιάζει σ’ αυτό της σύγχρονης ελληνορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων στη Βενετία.

Ναός

Στο εσωτερικό της εκκλησίας υπάρχει μία κρύπτη στη δεξιά πλευρά του τέμπλου, όπου φυλάσσεται το σκήνωμα του Αγίου σε διπλή σαρκοφάγο. Η μεγαλύτερη από τις δύο εμπεριέχει τη μικρότερη και είναι ξύλινη με ασημένια επένδυση. Η μικρότερη σαρκοφάγος είναι καλυμμένη με κόκκινο βελούδο και έχει αφαιρούμενο πάτο, για να διευκολύνει την αλλαγή των παντοφλών του Αγίου. Η έλλειψη οποιουδήποτε υπόγειου θαλάμου για να στεγάσει τα λείψανα του Αγίου ήταν σκόπιμη, με στόχο να είναι προσβάσιμα στους πιστούς. Στην κρύπτη κρέμονται από το ταβάνι 53 θυμιατήρια, 18 από τα οποία είναι χρυσά και τα υπόλοιπα από ασήμι.

Η πρόσοψη του μαρμάρινου τέμπλου μοιάζει με την εξωτερική είσοδο μιας εκκλησίας με μπαρόκ στιλ. Η οροφή της εκκλησίας χωρίζεται σε τμήματα που απεικονίζουν σκηνές από τη ζωή και τα θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνα. Ο αρχικός ζωγράφος της οροφής της εκκλησίας ήταν ο Παναγιώτης Δοξαράς που φιλοτέχνησε τα έργα το μακρινό 1727. Με το πέρασμα του χρόνου, οι πίνακες του Δοξαρά σάπισαν και στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν από αντίγραφα που φιλοτέχνησε ο Νικόλαος Ασπιώτης, μέλος της οικογένειας Ασπιώτη της Κέρκυρας. Το μόνο ίχνος που έχει απομείνει από το έργο του Δοξαρά είναι το επίχρυσο περίγραμμα της αγιογραφίας.

Στην πανέμορφη και ιστορική αυτή εκκλησία συρρέουν καθημερινά πλήθη πιστών, για να προσευχηθούν και να ζητήσουν την ευλογία του Αγίου. Ο Άγιος Σπυρίδωνας γιορτάζει στις 12 Δεκεμβρίου, ενώ στις 11 Αυγούστου γιορτάζεται το θαύμα του Αγίου. Πηγαίνοντας εκεί θα νιώσετε αναμφίβολα την δυνατή ενέργεια του χώρου, ενώ η αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπο του Αγίου, θα σας συγκινήσει.
 

Πηγή: skai.gr