ΚΑΙΡΟΣ

Τα 7 καλύτερα... αξιοθέατα του πλανήτη Άρη

Εκτός από το μεγαλύτερο ηφαίστειο του ηλιακού συστήματος, στον Κόκκινο Πλανήτη βρίσκεται και το μεγαλύτερο φαράγγι, κάτι σαν το Γκραν Κάνιον του Άρη

Με τα διαστημικά ταξίδια να είναι πλέον πραγματικότητα και τον εποικισμό του Αρη μέσα στα άμεσα σχέδια της NASA, πλέον πολλά ξένα μέσα και ιστοσελίδες το πάνε ένα βήμα παρακάτω, παρουσιάζοντας τα τουριστικά αξιοθέατα του Κόκκινου Πλανήτη.

Ενδεικτικά, το Live Science ξεχώρισε 7 τοποθεσίες ως τα καλύτερα αξιοθέατα του πλανήτη – κάποιες στις περιοχές προσεδάφισης των μελλοντικών αποστολών και άλλες σε απόσταση λίγων ημερών.

1. Το Όρος Όλυμπος

Το Όρος Όλυμπος είναι το ψηλότερο ηφαίστειο που έχει ανακαλυφθεί στο ηλιακό μας σύστημα - Το ύψος του, 25 χιλιόμετρα, είναι τριπλάσιο από εκείνο του Έβερεστ στη Γη. 

Σύμφωνα με τη NASA, βρίσκεται στην ηφαιστειακή περιοχή Θαρσίς και έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με την πολιτεία της Αριζόνα στις ΗΠΑ. 

Ως βουνό είναι πιθανότατα εύκολο να το ανεβεί ο μελλοντικός εξερευνητής - αναρριχητής, καθώς η μέση κλίση του είναι μόνο 5%. 

2. Τα ηφαίστεια της Θαρσίδος

Κοντά στο όρος Ολυμπος βρίσκεται η περιχοή Θαρσίς, η οποία ορίζεται από τα τρία μεγάλα Όρη και φιλοξενεί 12 γιγαντιαία ηφαίστεια σε μια ζώνη πλάτους περίπου 4.000 χιλιομέτρων. 

Όπως και ο Όλυμπος, αυτά τα ηφαίστεια τείνουν να είναι πολύ μεγαλύτερα από εκείνα της Γης, πιθανώς επειδή ο Άρης έχει ασθενέστερη βαρυτική έλξη που επιτρέπει στα ηφαίστεια να γίνονται ψηλότερα.

3. Η Κοιλάδα του Μάρινερ (το Γκραν Κάνιον του Άρη - κεντρική φωτογραφία)

Εκτός από το μεγαλύτερο ηφαίστειο του ηλιακού συστήματος, στον Κόκκινο Πλανήτη βρίσκεται και το μεγαλύτερο φαράγγι. H Κοιλάδα του Μάρινερ είναι ένα φαράγγι μήκους περίπου 3.000 χιλιομέτρων σύμφωνα με τη NASA, τέσσερις φορές μακρύτερο από το Γκραν Κάνιον.

Οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι για το πώς δημιουργήθηκε η Κοιλάδα του Μάρινερ, αλλά πολλοί υποστηρίζουν ότι όταν σχηματίστηκε όταν η λάβα από τις ηφαιστειακές εκρήξεις στην Θαρσίς -  έσπρωξε τον φλοιό προς τα πάνω, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει ρήγματα σε άλλες περιοχές. Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα ρήγματα εξελίχθηκαν στην Κοιλάδα του Μάρινερ.

4. Οι πόλοι

Ο Άρης έχει δύο παγωμένες περιοχές στους πόλους του. Ο βόρειος πόλος (στη φωτογραφία) μελετήθηκε από το σκάφος προσεδάφισης Phoenix το 2008, ενώ τον νότιο πόλο έχουν παρατηρήσει μόνο σκάφη σε τροχιά. 

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, σύμφωνα με τη NASA, οι θερμοκρασίες τόσο κοντά στο βόρειο όσο και κοντά στο νότιο πόλο είναι τόσο χαμηλές, που το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα συμπυκνώνεται σε πάγο, στην επιφάνεια.

Η διαδικασία αντιστρέφεται το καλοκαίρι, όταν το διοξείδιο του άνθρακα εξατμίζεται και ξαναμπαίνει στην ατμόσφαιρα.

5. Κρατήρας Γκέιλ και Όρος Αιολίς

O Κρατήρας Γκέιλ (Gale Crater) έγινε διάσημος όταν προσεδαφίστηκε εκεί το ρόβερ Curiosity το 2012, καθώς είναι γεμάτος από ενδείξεις για την παρουσία νερού στον Άρη, στο παρελθόν.

Το Curiosity βρίσκεται τώρα στην κορυφή ενός κοντινού ηφαιστείου που ονομάζεται Όρος Αιολίς (Aeolis Mons, ή Mount Sharp) και εξετάζει τα γεωλογικά χαρακτηριστικά σε κάθε στρώμα του. Το 2018 εντόπισε οργανικά συστατικά μέσα σε βράχους ηλικίας 3,5 δισεκατομμυρίων ετών. Το ρόβερ διαπίστωσε επίσης ότι οι συγκεντρώσεις μεθανίου στην ατμόσφαιρα αλλάζουν κατά τη διάρκεια των εποχών.

Το μεθάνιο είναι ένα στοιχείο που μπορεί να παραχθεί από μικρόβια, καθώς και από γεωλογικά φαινόμενα, οπότε δεν είναι σαφές αν πρόκειται για σημάδι ζωής.

6. Σχηματισμός Medusae Fossae

Αυτός ο τεράστιος αινιγματικός σχηματισμός - περίπου το ένα πέμπτο του μεγέθους των ΗΠΑ - πρόκειται για μία από τις πιο παράξενες τοποθεσίες στον Άρη, με ορισμένους να εικάζουν μάλιστα ότι κρύβει ενδείξεις συντριβής εξωγήινου σκάφους.

Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι πρόκειται για πετρώματα που προέκυψαν από ηφαιστειακές εκρήξεις που έλαβαν χώρα εκατοντάδες φορές σε διάστημα 500 εκατομμυρίων ετών. 

7. «Αμμόλοφοι-φαντάσματα»

Μπορεί το νερό από να έχει εξαφανιστεί από τον Κόκκινο Πλανήτη, ωστόσο υπάρχουν εκτεταμένες ενδείξεις ύπαρξης νερού στο παρελθόν, όπως οι «αμμόλοφοι-φαντάσματα» που βρέθηκαν στον Λαβύρινθο της Νύχτας (Noctis Labyrinthus) και στη λεκάνη Ελλάς (Hellas basin).

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι αμμόλοφοι αυτοί είχαν ύψος δεκάδων μέτρων αλλά πλημμύρισαν από λάβα ή νερό, το οποίο διατήρησε τις βάσεις τους, ενώ οι κορυφές τους διαβρώθηκαν.

Αρχαίοι αμμόλοφοι όπως αυτοί δείχνουν πώς συνήθιζαν να φυσούν οι άνεμοι στον Άρη,ενώ θα μπορούσαν να κρύβονται μικρόβια, ασφαλή από την ακτινοβολία και τον άνεμο που θα τα είχαν παρασύρει.

Πηγή: skai.gr