Ένας φάρος εκπέμπει αδιάκοπα το σινιάλο του, το οποίο είναι ορατό μέχρι και 24 ναυτικά μίλια μακριά, στο απέναντι νησί. Ο φάρος αυτός, ο οποίος αποτελεί από το 1880 το σύμβολο της πόλης που τον φιλοξενεί, «κλέβει» τις εντυπώσεις με την πρώτη ματιά. Ο λόγος, φυσικά, για τη μαγευτική Αλεξανδρούπολη: την πόλη των αντιθέσεων, με την πλούσια ιστορία, τις φυσικές ομορφιές και τους φιλόξενους κατοίκους.
Μια πόλη ακριτική, που αν και βρίσκεται στα ελληνοτουρκικά σύνορα και στο παρελθόν είχε χαρακτηριστεί ως η πινέζα στον χάρτη, κατάφερε με πολλή δουλειά να αναδείξει τα ιδιαίτερα γνωρίσματά της. Είναι αλήθεια πως η πρωτεύουσα του Νομού Έβρου βιώνει μια περίοδο ταχύτατων αλλαγών και ανάπτυξης, που διαμορφώνουν το μέλλον της. Η πόλη, γνωστή για τη στρατηγική της θέση ως πύλη μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, ενισχύει τον ρόλο της ως οικονομικού και πολιτιστικού κέντρου. Τα τελευταία χρόνια, η Αλεξανδρούπολη έχει επενδύσει σημαντικά στην ανάπτυξη των υποδομών της.
Οι όμορφες παραλίες, η γαστρονομία και η φιλοξενία της περιοχής προσελκύουν ολοένα και περισσότερους τουρίστες. Επιπλέον, οι φυσικές ομορφιές της περιοχής, όπως το Δέλτα του Έβρου και οι περιπατητικές διαδρομές, προσφέρουν μοναδικές εμπειρίες στους επισκέπτες.
Η πλούσια ιστορία της
Η πόλη Σάλη ταυτίζεται με τη σημερινή Αλεξανδρούπολη και στα ρωμαϊκά χρόνια η περιοχή, αποτελεί χώρο στάθμευσης και αλλαγής αλόγων. Η πόλη του αρχαίου Δορίσκου υπήρξε στρατηγικός κόμβος για τις στρατιές του Δαρείου, του Ξέρξη, του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, ενώνοντας την Ασία με την υπόλοιπη Ελλάδα. Ο Δορίσκος αναφέρεται μέχρι και τα πρώτα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εικάζεται ότι ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Τραϊανός, λεηλατώντας, τον κατέστρεψε για να δημιουργήσει την Τραϊανούπολη, τη νέα πόλη που κυριαρχεί. Η οργάνωση του οδικού δικτύου της Εγνατίας οδού δίνει την ευκαιρία για να ανθίσουν κατά το Βυζάντιο σημαντικές πόλεις (Τραϊανούπολη, Βήρα, Μάκρη) και μοναστικά συγκροτήματα (Παναγιά Κοσμοσώτειρα στις Φέρες, σπηλαιώδης ναός των Αγίων Θεοδώρων), που προστατεύονται από ισχυρές στρατιωτικές εγκαταστάσεις (κάστρα Πόταμου ή Άβαντα). Η περιοχή παίζει πρωτεύοντα ρόλο, καθώς αποτελεί την άμεση γειτονιά της Κωνσταντινούπολης.
Για λόγους που δεν έχουν εξακριβωθεί ακόμα, οι πόλεις Σάλη, Ζώνη, Δρυς και Σέρρειο καταστράφηκαν σε κάποια περίοδο, ισοπεδώθηκαν και έσβησαν από τα γραπτά κείμενα των περιγραφών. Ο τόπος έγινε ένα απέραντο δάσος, κυρίως από βελανιδιές. Το δάσος αυτό, που οι κάτοικοι από τα γύρω μέρη, το έλεγαν Δεδέ-Αγάτς, το διαφέντευαν τρεις Τούρκοι τσιφλικάδες, που είχαν χιλιάδες στρέμματα για καλλιέργεια και βοσκοτόπια.
Μετά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο οι ψαράδες από την Αίνο, τη Μάκρη και τη Μαρώνεια σχηματίζουν ένα μικρό οικισμό -τη μετέπειτα Αλεξανδρούπολη- που μεγαλώνει σιγά-σιγά και αναπτύσσεται ραγδαία με την ίδρυση του σιδηρόδρομου. Η αρχή του οικισμού είναι στη δεκαετία του 1850, και στις επόμενες δεκαετίες, με την έλευση των Ρώσων διαμορφώνεται ένα σχέδιο πόλης για την παραλιακή περιοχή, από την κεντρική λεωφόρο ως τη θάλασσα.
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών καταφεύγουν στην περιοχή πολλοί πρόσφυγες από τη Βόρεια Θράκη (Ανατολική Ρωμυλία), την Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Αλεξανδρούπολη παραμενει για 3 χρόνια υπό βουλγαρική κατοχή (1941- 1944). Το τέλος του πολέμου σηματοδοτεί την αρχή της αναπτυξης της πόλης οικονομικά, δημογραφικά και πολιτισμικά.
Μονή της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας ή αλλιώς ο Παρθενώνας της Θράκης
Πρόκειται για ένα βυζαντινό μοναστήρι, που ιδρύθηκε περίπου το 1152 μ.Χ. στέκεται ακόμη και σήμερα επιβλητικά, στις Φέρες, 30 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη της Αλεξανδρούπολης και θυμίζει πολύ την Αγιά Σοφιά της Κωνσταντινούπολης. Πρόκειται για τη Μονή της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας, την οποία έχτισε ο Ισαάκιος Κομνηνός, γιος του βυζαντινού αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού, ο οποίος δεν κατάφερε μετά τον θάνατο του πατέρα του να αναλάβει τα ηνία της αυτοκρατορίας και αποφάσισε να αφιερωθεί στην Παναγία.
Η Μονή λειτουργούσε ως μοναστηριακό συγκρότημα περίπου μέχρι τα μέσα του 14ου αιώνα, αλλά όταν ήρθαν οι Τούρκοι γκρέμισαν τα τείχη και τα περισσότερα κτίσματά της και το μετέτρεψαν σε οθωμανικό τέμενος. Όταν απελευθερώθηκε η περιοχή το 1919, όλοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για ένα τζαμί, αλλά σκάβοντας στον τοίχο φάνηκε μία από τις πιο ωραίες βυζαντινές τοιχογραφίες, με πολλά χρώματα, η καλύτερα σωζόμενη έως σήμερα, ηλικίας σχεδόν 900 ετών. Λειτούργησε ως τζαμί μέχρι και το 1920. Δέκα χρόνια αργότερα ξεκίνησαν οι πρώτες εργασίες συντήρησης και κατά τις επόμενες δεκαετίες και ως τις μέρες μας, πραγματοποιήθηκαν εκτεταμένες επεμβάσεις συντήρησης και αναστήλωσης.
Μουσεία που κάνουν την επίσκεψη... εμπειρία
Στον δήμο Αλεξανδρούπολης λειτουργούν οκτώ μουσεία, το ένα καλύτερο από το άλλο. Το Εθνολογικό Μουσείο Θράκης ιδρύθηκε από την Αγγέλα Γιαννακίδου για να διατηρήσει την ιστορική μνήμη στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Θράκης.
Στεγάζεται σε ένα πέτρινο νεοκλασικό κτίριο του 1899 στο κέντρο της πόλης και η συλλογή του αποτελείται από αντικείμενα του υλικού πολιτισμού των Θρακών. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης, ο επισκέπτης μπορεί να αποκομίσει μια εικόνα της παραδοσιακής ζωής της Θράκης και ειδικότερα του νομού Έβρου από το τέλος του 17ου ως τις αρχές του 20ού αιώνα.
Άμεσα συνδεδεμένα με τη λαϊκή παράδοση είναι και το Μουσείο Σαρακατσάνικης Παράδοσης που βρίσκεται στον οικισμό της Αισύμης -εντός του Δήμου Αλεξανδρούπολης, 22 χλμ. βόρεια της πόλης- κι όπου φυλάσσεται όλη η ιστορία και η παράδοση των Σαρακατσαναίων του Δήμου Αλεξανδρούπολης, το Μουσείο της Καππαδοκικής Εστίας Έβρου με την παραστατική αφήγηση των καθημερινών ασχολιών των κατοίκων της περιοχής της Καππαδοκίας και το Λαογραφικό-Ιστορικό Μουσείου Φερών με την ενδιαφέρουσα παρουσίαση παλιών επαγγελμάτων, γυναικείων ενδυμασιών από χωριά του Έβρου και αντικειμένων της καθημερινότητας κατοίκων της περιοχής και προσφύγων από την Ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία.
Δέλτα του Έβρου, ένας βιότοπος παγκόσμιας σημασίας
Ο ποταμός Έβρος, που διανύει 520 χιλιόμετρα από τη Βουλγαρία έως το Θρακικό πέλαγος όπου εκβάλλει, μας χαρίζει ένα αξιοθαύμαστο οικοσύστημα, γεμάτο λίμνες, λιμνοθάλασσες και νησίδες, με εξαιρετικά σπάνιο μικροκλίμα και πλούσια βλάστηση, το οποίο εκτιμούν τα δεκάδες είδη μεταναστευτικών πτηνών που περνούν εδώ τον χειμώνα.
Πράγματι, γύρω από την Αλεξανδρούπολη, το μεγαλείο της φύσης επιβάλλεται και μαγεύει, είτε βρεθείτε στον χαρακτηρισμένο ως βιότοπο Natura δρυμό της Νίψας, είτε ποδηλατώντας στον βιότοπο της Κίρκης, είτε πεζοπορώντας ανάμεσα στο δάσος με τις οξιές και τα πεύκα και πλάι στους παραδοσιακούς ανεμόμυλους της Μελίας, είτε στο πασίγνωστο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου, είτε ανακαλύπτοντας τον πανάρχαιο ελαιώνα της Μάκρης, με ελαιόδεντρα που φτάνουν σε ηλικία τα 2.500 χρόνια.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
