Σχεδιάζουν την «Ατλαντίδα» του 21ου αιώνα - Δείτε βίντεο και φωτογραφίες

Μπορούν υποθαλάσσιοι βιότοποι να «κάνουν τους ανθρώπους υδρόβιους»; - Η «πόλη» που σχεδιάζεται στο βυθό της θάλασσας

Όταν ένα κέντρο καταδύσεων σε ένα πλημμυρισμένο λατομείο κοντά στο Μπρίστολ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, έκλεισε ξαφνικά στις αρχές του 2022, πολλοί δύτες αναψυχής προσπαθούσαν να βρουν λύσεις.

Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, πήραν κάποιες απαντήσεις. Η DEEP, μια εταιρεία τεχνολογίας ωκεανών με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που αγόρασε το σημείο κατάδυσης ως ερευνητικό κέντρο και εταιρικό campus, τον περασμένο Σεπτέμβριο, αποκάλυψε την αποστολή της να «κάνει τους ανθρώπους υδρόβιους».

Ο ακρογωνιαίος λίθος του σχεδίου είναι ένας υποθαλάσσιος βιότοπος που ονομάζεται σύστημα Sentinel, το οποίο λέγεται ότι θα επιτρέπει στους ανθρώπους να ζουν και να εργάζονται σε βάθος 200 μέτρων (656 πόδια) για έως και ένα μήνα.

Όπως μεταδίδει το CNN, Το σύστημα Sentinel αποτελείται από διασυνδεδεμένες μονάδες και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σκοπούς που κυμαίνονται από τη συλλογή δεδομένων σχετικά με τη χημεία των ωκεανών έως την ανασκαφή ιστορικών ναυαγίων. Ο επεκτάσιμος βιότοπος μπορεί να διαμορφωθεί σε διαφορετικά σχήματα, καθιστώντας τον εξίσου κατάλληλο τόσο για μια αποστολή 6 ατόμων όσο και για έναν ερευνητικό σταθμό 50 ατόμων, σύμφωνα με την DEEP.

Η εταιρεία ελπίζει ότι ο βιότοπος αυτός μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για μια μόνιμη ανθρώπινη παρουσία υποβρύχια, όπως ένας Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) – ο οποίος, από το 2000, επέτρεψε στους ανθρώπους να ζουν και να εργάζονται στο διάστημα – για τον ωκεανό.

Την περασμένη εβδομάδα, η DEEP ανακοίνωσε έναν πρόδρομο του Sentinel, έναν μικρότερο υποβρύχιο βιότοπο τον οποίο η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει για την ανάπτυξη συστημάτων για το Sentinel, αλλά θα κυκλοφορήσει επίσης ως ξεχωριστό προϊόν.

Ο Vanguard, ένας βιότοπος 12 μέτρων (40 πόδια) επί 7,5 μέτρα (25 πόδια) με αρκετό χώρο για τρία άτομα να παραμείνουν κάτω από το νερό για έως και μια εβδομάδα, θα είναι έτοιμος να πάει στο νερό στο campus της DEEP στο Ηνωμένο Βασίλειο στις αρχές του 2025.

Vanguard

Ο πιλοτικός βιότοπος θα μπορούσε να έχει σημαντικές χρήσεις πχ σε αναζητήσεις όπως χρειάστηκε τον Αύγουστο για την αναζήτηση επιζώντων από το σούπερ γιοτ που βυθίστηκε στα ανοιχτά της Σικελίας, είπε στο CNN ο Sean Wolpert, πρόεδρος της DEEP.

Με το σκάφος να βυθίζεται σε βάθος 50 μέτρων (164 πόδια), οι δύτες μπορούσαν να μείνουν κάτω από το νερό μόνο για περίπου 12 λεπτά πριν βγουν ξανά στην επιφάνεια. Ένας υποβρύχιος βιότοπος τοποθετημένος στον βυθό της θάλασσας κοντά στο ναυάγιο θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως βάση για δύτες, είπε ο Wolpert.

Σήμερα, υπάρχει μόνο ένα επιχειρησιακό υποθαλάσσιο ερευνητικό εργαστήριο στον κόσμο, το οποίο διευθύνεται από το Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, το οποίο χρησιμοποιείται από όλους, από ερευνητές που μελετούν κοράλλια έως αστροναύτες της NASA που υποβάλλονται σε ακραία περιβαλλοντική εκπαίδευση. Εάν όλα πάνε καλά, το Sentinel θα είναι έτοιμο να ξεκινήσει μέχρι το 2027 και ο Wolpert ελπίζει να δει να αναπτύσσονται σε τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Αλλά η DEEP αναγνωρίζει ότι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να επιτύχει τους φιλόδοξους στόχους της.

«Γιατί δεν έχει γίνει στο παρελθόν με τον τρόπο που προσπαθούμε να το κάνουμε;» ρώτησε ο Βόλπερτ. «Επειδή είναι πολύ δύσκολο. Έτσι, εργαζόμαστε ακούραστα».

“Ένας καταλύτης για νέες καριέρες”

Οι μονάδες του Sentinel θα εκτυπωθούν 3D από μια ομάδα έξι ρομπότ, χρησιμοποιώντας χάλυβα ενισχυμένο με ένα υπερκράμα με βάση το νικέλιο που ονομάζεται Inconel, το οποίο μπορεί να αντέξει σε ακραίες συνθήκες και έχει χρησιμοποιηθεί σε εξαρτήματα για το Space Shuttle και τους πυραύλους SpaceX.

Ανάλογα με την πίεση στην οποία λειτουργεί, το σύστημα Sentinel μπορεί να προσεγγιστεί είτε με υποβρύχιο, είτε οι δύτες μπορούν να εισέλθουν μέσω ενός ανοίγματος «σεληνιακής πισίνας» στο κάτω μέρος.

Ένας σημαντήρας υποστήριξης στην επιφάνεια θα είναι εξοπλισμένος με διεπαφή Starlink για συνδεσιμότητα και ο βιότοπος θα τροφοδοτείται με ανανεώσιμες πηγές όπως ανεμογεννήτριες και ηλιακά πάνελ στην επιφάνεια.

Η εταιρεία είναι προ-εσόδων, αλλά συμμετέχει σε προηγμένες συζητήσεις με οργανισμούς και κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, δήλωσε ο Wolpert, ο οποίος είναι πρώην manager hedge fund. Οι πελάτες μπορούν να νοικιάσουν, να αγοράσουν ή απλώς να μοιραστούν χώρο σε έναν βιότοπο, ανάλογα με τις ανάγκες τους.

Οι βιότοποι πρόσθεσε, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως καταλύτης για νέες σταδιοδρομίες και νέες επενδύσεις που σχετίζονται με τον ωκεανό, «πολύ παρόμοια με αυτό που έκανε ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός για να κάνει το διάστημα ξανά σέξι».

Άλλες χρήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν παρακολούθηση και επισκευή κρίσιμων υποθαλάσσιων υποδομών, τουρισμό, εκπαίδευση για το διάστημα, αποκατάσταση κοραλλιών, εκπαίδευση ναυτικών καταδύσεων και ιατρική έρευνα. Όταν ολοκληρώνεται η δουλειά του, ο βιότοπος μπορεί να επανατοποθετείται σε μια νέα τοποθεσία.

Το έργο της DEEP έρχεται σε μια περίοδο αυξανόμενου ενδιαφέροντος για τη χρήση των πόρων των ωκεανών - από την υπεράκτια αιολική ενέργεια έως τα ορυκτά βαθέων υδάτων.

Αλλά οι βιότοποι θα μπορούσαν επίσης να επιτρέψουν στους θαλάσσιους βιολόγους να κατανοήσουν τον ωκεανό που δεν είναι δυνατή κατά τη διάρκεια μικρότερων επισκέψεων, μέσω καταδύσεων ή χρησιμοποιώντας υποβρύχια σκάφη.

Ο Bill Dennison, καθηγητής θαλάσσιας επιστήμης στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Maryland, αφιέρωσε χρόνο μελετώντας θαλάσσια χόρτα στο Hydrolab, ένα πρώιμο υποθαλάσσιο ερευνητικό βιότοπο που δραστηριοποιήθηκε μέχρι το 1985 στις Παρθένες Νήσους των ΗΠΑ. «Έμαθα περισσότερα για τον ωκεανό αυτή τη μία εβδομάδα της ζωής μου από όλες τις άλλες χιλιάδες καταδύσεις που έχω κάνει», είπε. «Απλώς αποκτάς μια αίσθηση της ροής της ζωής κάτω από τη θάλασσα».

Ωστόσο, καταλαβαίνει γιατί δεν υπάρχουν περισσότεροι υποθαλάσσιοι βιότοποι. «Είναι επικίνδυνα και ακριβά», είπε ο Dennison. "Χρειάζεστε πολύ ενημερωμένο, καλό εξοπλισμό και χρειάζεστε ενημερωμένο, εξειδικευμένο προσωπικό."

Αυτό που δίνει στη DEEP ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, σύμφωνα με τον Wolpert, είναι η υποστήριξη του ιδρυτή της, τον οποίο δεν κατονομάζει και αναφέρει ότι είναι ένας «επιχειρηματίας τεχνολογίας της Βόρειας Αμερικής… που του αρέσει να είναι αρκετά ιδιωτικός» και ήθελε να αυξήσει την κατανόηση του τους ωκεανούς και τον κρίσιμο ρόλο τους για την ανθρωπότητα.

Ο Dennison, από το Πανεπιστήμιο του Maryland, είπε ότι το Hydrolab ήταν υγρό, στενόχωρο, δεν είχε υδραυλικά εσωτερικού χώρου και είχε μόνο τρία κρεβάτια για 4 επιβάτες.

Αντίθετα, το Sentinel θα διαθέτει ηχομονωμένες κουκέτες και μια κοινόχρηστη αίθουσα για φαγητό και κοινωνικές συναναστροφές. «Δεν πρόκειται να είναι μια σουίτα Four Seasons, αλλά όταν φύγετε, θα θέλετε να επιστρέψετε», είπε ο Wolpert.

Μπορεί να ακούγεται σαν φαντασία επιστημονικής φαντασίας, αλλά κάποιοι εντυπωσιάζονται από την πρόοδο της εταιρείας. «Συγκεντρώνουν μια πολύ καλή ομάδα ανθρώπων. Αυτό φαίνεται να είναι ένα καλά ενημερωμένο εγχείρημα», δήλωσε στο CNN ο Craig McLean, πρώην βοηθός διευθυντής για την έρευνα στην Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA), ο οποίος δεν εμπλέκεται στο έργο του DEEP.

Η έναρξη του ενδιαφέροντος

Το ενδιαφέρον του κοινού για τους υποθαλάσσιους οικοτόπους κινήθηκε για πρώτη φορά από τον διάσημο Γάλλο ωκεανογράφο Jacques Cousteau, ο οποίος τη δεκαετία του 1960 προσπάθησε να προσδιορίσει εάν οι «ωκεανύτες» μπορούσαν να ζουν και να εργάζονται στο νερό. Οι αποστολές του για την κατασκευή «υποβρύχιων χωριών» – που ονομάστηκαν Conshelf I, II και III – τράβηξαν την προσοχή των μέσων ενημέρωσης εν μέσω του διαστημικού αγώνα.

Ακολούθησε μια σειρά άλλων υποβρύχιων βιοτόπων, αλλά το ενδιαφέρον του κοινού για τους ωκεανούς στη συνέχεια μειώθηκε, είπε ο McLean, πρώην αξιωματούχος της NOAA.

Η NOAA λειτούργησε το Hydrolab, το πρώτο της υποθαλάσσιο εργαστήριο, από το 1970 έως το 1985. Ανέπτυξε ένα άλλο, το Aquarius, το 1988 στο St. Croix, επίσης στις Παρθένες Νήσους των ΗΠΑ. Ο βιότοπος, ο οποίος είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από ένα σχολικό λεωφορείο, έχει έξι κουκέτες και διαθέτει φούρνο μικροκυμάτων, τουαλέτα, ψυγείο, ντους και πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Σήμερα, βρίσκεται στο Florida Keys National Marine Sanctuary, όπου παραμένει το μοναδικό λειτουργικό υποβρύχιο εργαστήριο στον κόσμο αφιερωμένο στην έρευνα.

Ωστόσο, δεν ήταν όλα ομαλά. Ο McLean έπρεπε να πάρει τη σκληρή απόφαση να μεταφέρει τις λειτουργίες του Aquarius από το NOAA στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα με έδρα το Μαϊάμι, το οποίο ανέλαβε τη λειτουργία το 2013. «Δυστυχώς αυτό έπρεπε να κάνω με βάση τα διαθέσιμα οικονομικά», είπε ο McLean. «Οι επενδύσεις στον ωκεανό από την κοινωνία έχουν υποχρηματοδοτηθεί».

Πιο πρόσφατα, πλούσιοι άνθρωποι έχουν υποστηρίξει με τους πόρους τους την εξερεύνηση των ωκεανών. Η OceanX, με την υποστήριξη του ιδρυτή του hedge fund Ray Dalio, πρόβαλε υποθαλάσσιες αποστολές μέσω μέσων ενημέρωσης. Ο χρηματοοικονομικός σύμβουλος Victor Vescovo, ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στα βαθύτερα σημεία και στους πέντε ωκεανούς της Γης, απαθανάτισε επίσης τις αναζητήσεις του στην τηλεόραση.

Πρωτοβουλίες όπως το DEEP και το Proteus – ένα υποβρύχιο παρατηρητήριο και ερευνητικός σταθμός που ανακοινώθηκε το 2020 από την εταιρεία τεχνολογίας ωκεανών που ιδρύθηκε από τον Fabien Cousteau, εγγονό του θρυλικού εξερευνητή – είναι πιθανό να συμβάλουν στην αύξηση του ενδιαφέροντος του κοινού και του ενθουσιασμού για τους ωκεανούς, πρόσθεσε ο McLean.

Ο Wolpert είπε ότι το DEEP είναι κάτι περισσότερο από ένας βιότοπος, είναι επίσης μια πλατφόρμα για τη συμμετοχή της επόμενης γενιάς. Η DEEP εργάζεται σε ένα πρόγραμμα προσέγγισης STEM που χρηματοδοτείται από το Γραφείο Ναυτικής Έρευνας των ΗΠΑ, το οποίο θα προσκαλέσει μαθητές σε μια σειρά προκλήσεων σχεδιασμού τεχνολογίας βιοτόπων.

Η εταιρεία αναπτύσσει επίσης ένα ινστιτούτο και ένα πρόγραμμα σπουδών για την εκπαίδευση των μελλοντικών επιβαινόντων του Sentinel. «Εάν οι άνθρωποι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν παραγωγικά και με ασφάλεια τους βιότοπους, είναι απλά γυαλιστερά αντικείμενα που κάθονται στον βυθό της θάλασσας», είπε ο Wolpert.

Ελπίζει ότι η ολιστική προσέγγιση της DEEP θα βοηθήσει στη διατήρηση του ενδιαφέροντος για τους ωκεανούς. «Υπάρχει μια πολύ μεγάλη αποσύνδεση μεταξύ της ανθρώπινης φυλής και του ωκεανού», είπε ο Wolpert. «Στόχος μας είναι να οδηγήσουμε αυτή τη μετατόπιση γενεών και να επανασυνδέσουμε την ανθρωπότητα με τη θάλασσα».

Πηγή: skai.gr