Ένας επιστήμονας αποκάλυψε έναν περίεργο τρόπο για να πιάσει έναν αστεροειδή και να του συνδέσει μια τεράστια ομπρέλα σε μια προσπάθεια να προστατεύσει τον κόσμο από τις ακτίνες του ήλιο.
Ακούγεται σαν σενάριο του Hollywood αλλά οι επιστήμονες όντως «τρελαίνονται» με την ιδέα να πιάσουν έναν αστεροειδή, στο όνομα της σωτηρίας του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή.
Ο István Szapudi, αστρονόμος από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης, υποστήριξε ότι η παράξενη ιδέα του ήταν απλώς μια τεράστια «ηλιακή ασπίδα». Ό ίδιος έχει περιγράψει την ιδέα του σε μια νέα εργασία, που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences.
Η ασπίδα, η οποία θα ήταν κατασκευασμένη από το εξαιρετικά ισχυρό και «θαυματουργό υλικό» γραφένιο, θα εμπόδιζε την ενέργεια του ήλιου και θα δρόσιζε τον πλανήτη μας. Θα έμοιαζε σαν να ήμασταν κάτω από ομπρέλα σε παραλία σε συνθήκες ζέστης και η διαστημική ασπίδα θα δρόσιζε τη Γη, χωρίς να επαναφέρει την εποχή των παγετώνων.
Το γραφένιο είναι μια μορφή φύλλου άνθρακα, το οποίο παρά το μικρό πάχος του, είναι απίστευτα ισχυρό.
«Στη Χαβάη, πολλοί χρησιμοποιούν μια ομπρέλα για να μπλοκάρουν το φως του ήλιου καθώς περπατούν κατά τη διάρκεια της ημέρας», είπε ο Szapudi.
«Σκέφτηκα, θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο για τη Γη και έτσι να μετριάσει την επικείμενη καταστροφή της κλιματικής αλλαγής.»
Η έννοια της «ηλιακής ασπίδας» έχει προταθεί κι άλλες φορές στο παρελθόν, ιδίως σε μια πρόσφατη μελέτη που πρότεινε τη χρήση της σκόνης του φεγγαριού ως για την προστασία από το ηλιακό φως.
Άλλες μελέτες έχουν περιγράψει τη χρήση μιας φυσικής τεχνητής ασπίδας που λειτουργεί ως ομπρέλα - όπως η ιδέα του Szapudi.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, κανείς δεν έχει ακόμη εξετάσει πώς ένα τέτοιο αντικείμενο θα μπορούσε να εκτοξευθεί στο διάστημα και να παραμείνει στη θέση του όταν φτάσει εκεί.
Ακόμα κι αν ένας πύραυλος να ήταν σε θέση να εκτοξεύσει ηλιακή ασπίδα πολλών δισεκατομμυρίων τόνων, θα μπορούσε ενδεχομένως να εκραγεί από τη θέση του από την ισχυρή ηλιακή ακτινοβολία.
Κι όσο πιο αδύναμη είναι η ηλιακή ασπίδα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να εκραγεί περίπου μια φορά στο διάστημα, από την ηλιακή ακτινοβολία.
Ως εκ τούτου, ο Szapudi προτείνει τη χρήση ενός αστεροειδούς ως αντίβαρου, ο οποίος θα συνδεόταν μέσω μιας πρόσδεσης στην ηλιακή ασπίδα, καθώς θα πρόσθετε στο μηχάνημα αρκετό βάρος για να σταματήσει να εκτοξεύεται.
Σύμφωνα με τον Szapudi, το βάρος της ασπίδας και του αντίβαρου μαζί θα ήταν περίπου 3,5 εκατομμύρια τόνοι, περίπου 100 φορές ελαφρύτερο από τις προηγούμενες εκτιμήσεις για μια ασπίδα που δεν θα ήταν προσδεμένη.
Βέβαια, ο Szapudi παραδέχεται ότι η ασπίδα «έχει αρκετό βάρος για να προκαλέσει τον όλεθρο» εάν κατά λάθος συντριβεί στη Γη και υπογραμμίζει τη σημασία των δεσμών.
Και προσθέτει ότι «το αγαπημένο μου θα ήταν να συνδέσω την ασπίδα σε έναν κατάλληλο αστεροειδή που χρειάζεται ελάχιστο χειρισμό και να χρησιμοποιήσω την ίδια το ηλιακή ασπίδα σαν ηλιακό πανί και να παρασύρω ολόκληρο το σύστημα στη σωστή θέση».
Αν και η ιδέα φαίνεται απίθανη, οι μελέτες μηχανικής που χρησιμοποιούν αυτήν την προσέγγιση θα μπορούσαν να ξεκινήσουν τώρα για να δημιουργηθεί ένα εφαρμόσιμο σχέδιο που θα μπορούσε να μετριάσει την κλιματική αλλαγή εντός δεκαετιών.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
