Κατσαφάδος: Η ναυτιλία χρειάζεται εκσυγχρονισμένο ναυτικό δίκαιο

«Ένα ιδιωτικό ναυτικό δίκαιο, που θα καθορίζει τις σχέσεις ανάμεσα στη ναυτιλία και το κράτος, εκσυγχρονισμένο, και όχι να είμαστε κολλημένοι και προσκολλημένοι στο 1958» τόνισε ο Κώστας Κατσαφάδος

«Οι τεχνολογικές και οργανωτικές εξελίξεις στον τομέα της ναυτιλίας, η ψηφιακή οικονομία η οποία έχει μπει στη ζωή μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όλες αυτές οι αλλαγές οι οποίες έχουν γίνει στον τρόπο μεταφορών, νομίζω ότι καθιστούν επιβεβλημένο να πρέπει να έχει αυτή η χώρα ένα δίκαιο, ένα ναυτικό δίκαιο, ένα ιδιωτικό ναυτικό δίκαιο, που θα καθορίζει τις σχέσεις ανάμεσα στη ναυτιλία και το κράτος, εκσυγχρονισμένο, και όχι να είμαστε κολλημένοι και προσκολλημένοι στο 1958.»

Αυτό τόνισε μεταξύ άλλων, ο Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Βουλευτής ΝΔ Α’ Πειραιώς και Νήσων Κώστας Κατσαφάδος στην ομιλία του στη Βουλή κατά τη συζήτηση για την ψήφιση του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου.

Ο κ. Κατσαφάδος επισήμανε ότι: «Αν έχει κάτι από τα λίγα να περηφανεύεται ως οικονομικά επιτεύγματα αυτή η χώρα, είναι η ναυτιλία της, η ναυτιλία της η οποία πρωτοπορεί, η ναυτιλία της η οποία πρωταγωνιστεί, η ναυτιλία της η οποία ενισχύει διπλωματικά την ισχύ της χώρας μας -και αυτό το βλέπουμε τώρα με την ενεργειακή κρίση και με την επισιτιστική κρίση-, η ναυτιλία, όμως, η οποία τρέχει ως ένας διαφορετικός και ένας ιδιαίτερος οικονομικός τομέας -ναυτιλία μαζί με τις μεταφορές- με ρυθμούς πιο ευέλικτους και πιο γρήγορους από τους διάφορους άλλους οικονομικούς τομείς και διάφορες άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Σε αυτό το πλαίσιο, σε αυτήν την ταχύτητα με την οποία κινούνται οι εξελίξεις γύρω από την ναυτιλία, κάποια στιγμή θα έπρεπε να προσαρμοστεί και αυτή η χώρα, θα έπρεπε να προσαρμοστεί η Ελλάδα, εφόσον θέλει να συνεχίσει αυτό το θαύμα το οποίο επιτελείται εδώ και δεκαετίες και να συνεχίσει να έχει την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια ναυτιλία.».

Συνεχίζοντας την τοποθέτησή του ο Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής τόνισε ότι: «Το συγκεκριμένο νομοθέτημα είναι όχι μόνο προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά ήταν επιβεβλημένο να γίνει εδώ και δεκαετίες. Ήταν επιβεβλημένο, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε καθαρούς όρους και καθαρή σχέση.

Και αυτό, εάν θέλετε, είναι ακόμα και ένα στοιχείο, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά, τη γραφειοκρατία και τη διαπλοκή μέσα από την πολυνομία που επικρατούσε και το αδιέξοδο, στο οποίο βρίσκονταν διάφοροι άνθρωποι, οι οποίοι ασχολούνται γύρω από τη ναυτιλία και που δεν ήξεραν τι μπορούσαν να κάνουν, όπως και μέσα από την τακτική που ακολουθούσε το κράτος να ακυρώνει διεθνείς νομολογίες χωρίς να τις ενσωματώνει στην εθνική νομοθεσία.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι ο Κώδικας του Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου θα βοηθήσει και θα είναι ένας μεγάλος, σημαντικός, υποστηρικτικός παράγοντας, για να συνεχίσει η χώρα μας να πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια ναυτιλία, να συνεχίσει να υπάρχει το θαύμα της ελληνικής ναυτιλίας και να συνεχίσουμε να είμαστε περήφανοι για το ελληνικό εμπορικό ναυτικό.»

Ακολουθεί η ομιλία του Κώστα Κατσαφάδου

«Βλέπω πάνω και δεξιά κάποια λουλούδια και δεν θα μπορούσα να μην εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια για τον χαμό του εκλεκτού συναδέλφου, του Μανούσου Βολουδάκη, ο οποίος τίμησε τα έδρανα του Κοινοβουλίου με το ήθος, τις αρχές του.

Εκφράζω τα θερμά μου και τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στη γυναίκα του και στα τρία του παιδιά.

Κύριε Μιχαηλίδη, δεν είναι πρόσχημα η προσφυγική κρίση, τη βιώσαμε, όχι μόνο στη Χίο, αλλά και στα υπόλοιπα νησιά. Άρα, δεν είναι προσχηματικό αυτό. Εκτός αν δεν θεωρείτε ότι ήταν προσφυγική η κρίση και ήταν κάτι άλλο. Όμως, θα ήθελα, επειδή άκουσα πάρα πολλά μέσα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα, να ξεκινήσω πρώτα με το νομοσχέδιο και μετά να κάνω την τοποθέτησή μου για όλα αυτά τα οποία άκουσα, γιατί το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος αυτής της συζήτησης έγινε για θέματα εκτός του νομοσχεδίου, από τους εκπροσώπους όλων σχεδόν των κομμάτων.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν έχει κάτι από τα λίγα να περηφανεύεται ως οικονομικά επιτεύγματα αυτή η χώρα, είναι η ναυτιλία της, η ναυτιλία της η οποία πρωτοπορεί, η ναυτιλία της η οποία πρωταγωνιστεί, η ναυτιλία της η οποία ενισχύει διπλωματικά την ισχύ της χώρας μας -και αυτό το βλέπουμε τώρα με την ενεργειακή κρίση και με την επισιτιστική κρίση-, η ναυτιλία, όμως, η οποία τρέχει ως ένας διαφορετικός και ένας ιδιαίτερος οικονομικός τομέας -ναυτιλία μαζί με τις μεταφορές- με ρυθμούς πιο ευέλικτους και πιο γρήγορους από τους διάφορους άλλους οικονομικούς τομείς και διάφορες άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Σε αυτό το πλαίσιο, σε αυτήν την ταχύτητα με την οποία κινούνται οι εξελίξεις γύρω από την ναυτιλία, κάποια στιγμή θα έπρεπε να προσαρμοστεί και αυτή η χώρα, θα έπρεπε να προσαρμοστεί η Ελλάδα, εφόσον θέλει να συνεχίσει αυτό το θαύμα το οποίο επιτελείται εδώ και δεκαετίες και να συνεχίσει να έχει την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια ναυτιλία.

Οι τεχνολογικές και οργανωτικές εξελίξεις στον τομέα της ναυτιλίας, η ψηφιακή οικονομία η οποία έχει μπει στη ζωή μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όλες αυτές οι αλλαγές οι οποίες έχουν γίνει στον τρόπο μεταφορών, νομίζω ότι καθιστούν επιβεβλημένο να πρέπει να έχει αυτή η χώρα ένα δίκαιο, ένα ναυτικό δίκαιο, ένα ιδιωτικό ναυτικό δίκαιο, που θα καθορίζει τις σχέσεις ανάμεσα στη ναυτιλία και το κράτος, εκσυγχρονισμένο, και όχι να είμαστε κολλημένοι και προσκολλημένοι στο 1958.

Άκουσα την κριτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι έκανε δέκα χρόνια το 1958 για να γίνει και ότι ήρθε η Νέα Δημοκρατία να το κάνει μέσα σε δύο χρόνια. Αυτό είναι τιμητικό, κύριοι συνάδελφοι. Και επιτρέψτε μου και από το Βήμα αυτό να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και τα συγχαρητήριά μου τόσο στην κυρία Αθανασίου, όσο και στους υπόλοιπους έγκριτους συνεργάτες της, είτε είναι ακαδημαϊκοί είτε είναι δικηγόροι, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα για να μπορέσει επιτέλους η χώρα να έχει ένα ιδιωτικό ναυτικό δίκαιο. Τι θα κάνει αυτό το ιδιωτικό ναυτικό δίκαιο; Θα προσπαθήσει να είναι εφαρμόσιμο μεσομακροπρόθεσμα γύρω από τις ανάγκες τις οποίες έχει ναυτιλία. Θα προσπαθήσει να είναι φιλικότερο και να είναι ελκυστικότερο για να μπορέσουμε να κάνουμε αυτό το οποίο είναι το μεγάλο ζητούμενο. Τι να κάνουμε; Να ενδυναμώσουμε την ελληνική σημαία. Αυτός δεν είναι ο στόχος μας; Αυτός δεν είναι ο κοινός στόχος;

Και ανοίγω μια παρένθεση εδώ, γιατί η κυρία Μανωλάκου είπε ότι προπέλα χωρίς ναυτεργάτες δεν υπάρχει. Αλλά ισχύει και το ανάποδο, δεν μπορεί να υπάρχουν ναυτικοί χωρίς προπέλες. Άρα, το σημαντικό είναι να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες αυτές, ούτως ώστε να συνεχίσει η χώρα μας να πρωταγωνιστεί και να πρωτοπορεί, να συνεχίσουμε και να παράγουμε ναυτικούς, αξιωματικούς και κατώτερο πλήρωμα, το οποίο να είναι ικανό να μπορεί να ανταποκριθεί στις σύγχρονες συνθήκες και απαιτήσεις και να μπορεί να δημιουργείται ένας πλούτος τον οποίο θα τον καρπώνεται αναλογικά το σύνολο σχεδόν της ελληνικής κοινωνίας.

Άκουσα και το «γιατί το φέρνετε τώρα;» Πότε να το φέρουμε; Έγινε μια ολοκληρωμένη προσπάθεια. Άκουσα ένα άλλο ψέμα. Έφυγε ο κ. καλαματιανός. Είπε: «Μίλησα με τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά και έπεσα από τα σύννεφα». Ο προηγούμενος πρόεδρος είχε ορίσει τους εκπροσώπους, κύριε Μιχαηλίδη, από τον Δικηγορικό Σύλλογο, οι οποίοι συμμετείχαν στη διαδικασία της διαβούλευσης. Δεν έγινε κάτι στα κρυφά. Δύο χρόνια συνεδρίαζαν οι άνθρωποι. Δύο χρόνια περίμεναν προτάσεις. Δύο χρόνια γινόταν η διαβούλευση. Έγινε η ακρόαση των φορέων. Λέτε ότι η Κυβέρνηση δεν φώναξε πολλούς φορείς. Γιατί, αυτούς που φωνάξατε εσείς δεν ήρθαν; Δεν προσκλήθηκαν; Τι βγήκε από την ακρόαση των φορέων; Βγήκε ότι η πλειοψηφία δεν ήταν αρνητική απέναντι στο νομοθέτημα το οποίο συζητάμε σήμερα. Αυτό δεν προέκυψε; Κάποιοι φορείς είχαν κάποιες παρατηρήσεις μεμονωμένες για κάποια συγκεκριμένα άρθρα.

Η ουσία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι φέραμε αυτό το νομοσχέδιο για να μπορέσουμε να εκσυγχρονίσουμε, να κάνουμε πιο λειτουργική, πιο αποδοτική και πιο ελκυστική τη ναυτιλιακή διαδικασία και την ελληνική σημαία. Άκουσα «τέρατα» πάλι! Το νηολόγιο, λέει! Για να γυρίσουμε και να κοιτάξουμε τα στοιχεία, κύριοι συνάδελφοι, και να δούμε.

Αυξήθηκαν οι εγγραφές στο ελληνικό νηολόγιο και το 2020 και το 2021 και το 2022. Και το πιο σημαντικό δεν είναι μόνο ότι αυξήθηκαν μέσα από τις παρεμβάσεις τις οποίες κάναμε, είναι ότι μειώσαμε, είναι ότι ανασχέσαμε τον ρυθμό διαγραφής από το ελληνικό νηολόγιο. Μειώθηκαν τα πλοία τα οποία διαγράφονταν από το ελληνικό νηολόγιο. Και αυτό είναι μια επιτυχία.

Να κάτσουμε και να συζητήσουμε και να πούμε τι; Αν διασφαλίζουμε και αν προστατεύουμε τα δικαιώματα των Ελλήνων ναυτικών μέσα από αυτό το νομοθέτημα; Έχει την πρώτιστη σημασία αυτό. Εκεί δώσαμε τη μεγαλύτερη βάση. Και ποιος το αποδέχεται; Ούτε εγώ, ούτε εσείς, αλλά αυτοί που υποστηρίζουν τα δικαιώματα των Ελλήνων ναυτικών, η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία. Ήρθε ο κ. Καλαματιανός εδώ, ανέβηκε στο Βήμα και είπε «Το άρθρο 50...». Ρώτησε ο κ. Καλαματιανός τον εκπρόσωπο της ΠΝΟ: «Τι έχετε να μας πείτε για το άρθρο 50;». Και εκείνος απάντησε: «Κανένα πρόβλημα». Δεν υπάρχει γραμμή, δεν υπάρχει παράγραφος, όχι άρθρο, στο συγκεκριμένο νομοθέτημα το οποίο να δημιουργεί χειρότερες και πιο δυσμενείς συνθήκες για τον Έλληνα ναυτικό από ό,τι υπάρχουν σήμερα. Αντιθέτως προστατεύουμε και διασφαλίζουμε όσο το δυνατόν περισσότερο και όσο το δυνατόν καλύτερα τα δικαιώματα και τις απαιτήσεις τους. Και δεν το λέμε εμείς, σας το ξαναλέω, το σημαντικό είναι να το λένε οι ίδιοι. Και το είπε η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία. Εκτός και αν θεωρούν κάποια κόμματα εδώ μέσα στο Κοινοβούλιο ότι υπερασπίζονται και ότι έχουν μεγαλύτερη αγάπη και μεγαλύτερες ευαισθησίες από τους ίδιους ναυτικούς για τα δικαιώματα των ναυτικών!

Ακούστηκαν πολλά. Τώρα, όμως, θέλω να φύγω από το νομοσχέδιο, αφού νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουμε την ανάγκη που υπήρχε. Και ο ΣΥΡΙΖΑ είπε: «Ήταν επιβεβλημένη η ανάγκη, αλλά είναι λίγος ο χρόνος που το κάνατε και βιάζεστε.». Κύριε Μιχαηλίδη, τεσσεράμισι χρόνια ήσασταν στην κυβέρνηση, αλλά δεν κάνατε τίποτα, δεν κάνατε καμία επιτροπή. Τεσσεράμισι χρόνια ήσασταν κυβέρνηση, αλλά δεν θίξατε καθόλου το θέμα, εφόσον θεωρείτε ότι ήταν επιβεβλημένο! Και το ΠΑΣΟΚ, μάλιστα, θα το υπερψηφίσει. Έκαναν κάποιες παρατηρήσεις και τα υπόλοιπα κόμματα. Ακούστηκαν, όμως, πολλά για την ελλειμματική πολιτική του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

Σ' ό,τι έχει να κάνει με το Λιμενικό και την ενίσχυση του Λιμενικού, καλό είναι οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ να μην μιλάνε, γιατί στα τεσσεράμισι χρόνια που ήταν κυβέρνηση ούτε μία πρόσληψη δεν έγινε. Ένας λιμενοφύλακας δεν μπήκε στο Λιμενικό στα τεσσεράμισι χρόνια που ήταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, και με την προσφυγική κρίση την οποία αντιμετωπίζαμε. Είπαν για τα τρία πλωτά ασθενοφόρα, όπως και για το μεταφορικό ισοδύναμο, το οποίο εμείς το παραλάβαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ -ήταν μια σωστή πολιτική- και το εξελίξαμε. Είπαν όμως για τα τρία πλωτά ασθενοφόρα. Δεν τα είχατε πάρει. Είχατε ξεκινήσει τη διαδικασία των τριών πλωτών ασθενοφόρων. Εμείς και τα πήραμε τα τρία πρώτα ασθενοφόρα και, επειδή ήταν σωστό, πήραμε άλλα οκτώ και σχεδιάζουμε να πάρουμε άλλα δέκα. Αυτή είναι η ελλειμματική πολιτική την οποία κάνει το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής;

Να μιλήσουμε για την ακτοπλοΐα; Διότι για την πρωτοπόρο ναυτιλία σάς είπα ενδεικτικά κάτι με το νηολόγιο. Να μιλήσουμε για την ακτοπλοΐα! Ήταν 90 εκατομμύρια ευρώ η κρατική επιδότηση στις ακτοπλοϊκές γραμμές, και την έχουμε πάει στα 138 εκατομμύρια ευρώ. Να δούμε πόσες γραμμές έχουν δημιουργηθεί; Να δούμε πώς εκτελείται η ενδονησιωτική συγκοινωνία στη χώρα μας; Να ρωτήσουμε τους νησιώτες αν είναι ικανοποιημένοι από τις συνθήκες οι οποίες επικρατούν στην ελληνική ακτοπλοΐα; Δεν μπορεί να ερχόμαστε εδώ και να καταρρίπτουμε τα πάντα, να κατηγορούμε και να ρίχνουμε λάσπη στον ανεμιστήρα και να λέμε ότι δεν έγινε τίποτα και να ζούμε στον δικό μας κόσμο.

Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα είναι όχι μόνο προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά ήταν επιβεβλημένο να γίνει εδώ και δεκαετίες.
Ήταν επιβεβλημένο, για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε καθαρούς όρους και καθαρή σχέση.

Και αυτό, εάν θέλετε, είναι ακόμα και ένα στοιχείο, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά, τη γραφειοκρατία και τη διαπλοκή μέσα από την πολυνομία που επικρατούσε και το αδιέξοδο, στο οποίο βρίσκονταν διάφοροι άνθρωποι, οι οποίοι ασχολούνται γύρω από τη ναυτιλία και που δεν ήξεραν τι μπορούσαν να κάνουν, όπως και μέσα από την τακτική που ακολουθούσε το κράτος να ακυρώνει διεθνείς νομολογίες χωρίς να τις ενσωματώνει στην εθνική νομοθεσία.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι ο Κώδικας του Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου θα βοηθήσει και θα είναι ένας μεγάλος, σημαντικός, υποστηρικτικός παράγοντας, για να συνεχίσει η χώρα μας να πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια ναυτιλία, να συνεχίσει να υπάρχει το θαύμα της ελληνικής ναυτιλίας και να συνεχίσουμε να είμαστε περήφανοι για το ελληνικό εμπορικό ναυτικό.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ».