Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου
Οι δημοσκοπικές καταγραφές δεν περνούν απαρατήρητες. Φωτογραφίζουν το κλίμα αλλά και ενίοτε το διαμορφώνουν. Δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Ανέκαθεν ήταν έτσι. Χρήσιμα εργαλεία για τα κόμματα, βάση των οποίων εξάγουν τα δικά τους συμπεράσματα και σχεδιάζουν και τη στρατηγική τους. Οχι αποκλειστικά αλλά οι αναλύσεις ενέχουν στοιχεία εφαρμοσμένης πολιτικής.
Η τελευταία δημοσκόπηση της Pulse, στο Σκαι, είχε, όμως, για πρώτη φορά και εκτιμήσεις για την επόμενη ημέρα των εκλογών. Αποδεικνύοντας το ανέφικτο της αυτοδυναμίας και ενισχύοντας τη σπουδαιότητα της δεύτερης εκλογικής αναμέτρησης. Αλλά για να φτάσουμε στη κάλπη του Ιουλίου, υπάρχει η πολιτική «στάση» της 21ης Μαίου. Εξίσου αν όχι, ίσως σπουδαιότερη της επαναληπτικής.
Η προοπτική της αυτοδυναμίας ουσιαστικά θα εξαρτηθεί από τα ποσοστά της απλής αναλογικής. Αν αποφύγει κάποιος τις υποθέσεις πολιτικής εργασίας και παραμείνει στη «πρώτη» κάλπη, ενδεχομένως να αντιληφθεί και το μέγεθος της αξίας αλλά και τη προοπτική που διανοίγεται για την επόμενη ημέρα που δεν είναι απαραίτητο να είναι η αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Είναι σαφές πως για κάθε κόμμα ή πρωθυπουργό, η μονοπρόσωπη κυβέρνηση, διαμορφώνει προοπτικές τετραετίας. Επομένως αποφυγής οποιουδήποτε κινδύνου που θα απειλούσε τη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ταυτοχρόνως και την απόλυτη δυνατότητα άσκησης της εφαρμογής της πολιτικής και σε οικονομικό, σε ιδεολογικό και κοινωνικό πεδίο. Και αυτό είναι και ικανό και αναγκαίο για το κοινοβουλευτικό βίο. Όπως ικανό και αναγκαίο είναι στην Ελλάδα να εξαντλούνται οι τετραετίες. Για πολλούς λόγους. Πρώτα πρώτα για την εθνική οικονομία. Και ύστερα για την εφαρμοσμένη πολιτική.
Το μείζον ερώτημα που τίθεται ουσιαστικά είναι ένα και κατά πόσο υπάρχει στην Ελλάδα η κουλτούρα των συμμαχικών κυβερνήσεων. Και στους πολίτες αλλά κυρίως στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου. Είναι γεγονός πως κατά το παρελθόν υπήρξαν κυβερνήσεις με αντίθετες ιδεολογικές αντιλήψεις. Κυβερνήσεις συνεργασίας που διατήρησαν την κοινοβουλευτική τους πλειοψηφία και έλαβαν τις σημαντικότερες αποφάσεις της μεταπολίτευσης. Με πρωθυπουργούς από το πρώτο κόμμα…
Στη γηραιά ήπειρο ένα μεγάλο μέρος και ισχυρών κρατών, έχουν κυβερνήσεις συνεργασίας. Η πρόσφατη δημοσκόπηση της Pulse, αναδεικνύει εκτός των άλλων και ένα ενδιαφέρον πολιτικό στοιχείο: το 33% προτιμά νέα εκλογική αναμέτρηση, το 22% κυβέρνηση συνεργασίας «εδώ και τώρα» και ένα 36% να γίνει προσπάθεια συνεργασίας πριν την κάλπη του Ιουλίου.
Με άλλα λόγια όλα θα κριθούν το βράδυ της «απλής αναλογικής». Και τα μηνύματα και οι προοπτικές. Από ό,τι προσώρας αναδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις, τα «υψηλά» ποσοστά του παρελθόντος, αποτελούν…παρελθόν. Ιστορικά φαίνεται πως ο κύκλος των ισχυρών κυβερνήσεων, μοιάζει να κλίνει. Ακόμη και η αυτοδυναμία φαίνεται ισχνή. Προσώρας, όμως. Η προεκλογική περίοδος θα διαμορφώσει νέα χαρακτηριστικά. Η ενίσχυση του διπολισμού είναι δεδομένη. Η λεγόμενη «γκρίζα» ζώνη μοιάζει να αντέχει, αν δεν ενισχύεται. Αλλά και αυτό το δημοσκοπικό στοιχείο δεν ήταν γνωστό τα τελευταία χρόνια; Όπως και οι 440 χιλιάδες νέοι που θα προσέλθουν(;) για πρώτη φορά στις κάλπες. Το ποσοστό της συμμετοχής τους, όπως σημειώνουν και οι πολιτικοί αναλυτές θα αποτελέσει βαρόμετρο. Σε τι βαθμό μέλλει να αποδειχθεί…
Όπως και της μεσαίας τάξης…
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
