Η μάχη της ψήφου την περίοδο '30 και '40: Τα ποτά και τα εδέσματα ως πολιτικό δέλεαρ

Σε ένα ταξίδι στο χρόνο και την Αθήνα της δεκαετίας του '30 και του '40, ο γνωστός αθηναιογράφος Θωμάς Σιταράς αποκαλύπτει πώς οι πολιτικοί της εποχής επιχειρούσαν να κερδίσουν την εύνοια των ψηφοφόρων λίγο πριν από τις εκλογές και τι σκαρφίζονταν για να τους προσελκύσουν

Της Κορίνας Γεωργίου

Η μάχη της ψήφου είναι - εκτός των άλλων - κι ένας διαχρονικός αγώνας ευρηματικότητας κι ευστροφίας προκειμένου να επιστρατευθούν πολιτικά δέλεαρ που θα οδηγήσουν τον ψηφοφόρο στην κάλπη υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος.

Σε ένα ταξίδι στο χρόνο και την Αθήνα της δεκαετίας του '30 και του '40, ο γνωστός αθηναιογράφος Θωμάς Σιταράς αποκαλύπτει πώς οι πολιτικοί της εποχής επιχειρούσαν να κερδίσουν την εύνοια των ψηφοφόρων λίγο πριν από τις εκλογές και τι σκαρφίζονταν για να τους προσελκύσουν.

Με αφετηρία το βιβλίο του «Καλό βόλι», πλούσιο σε φωτογραφικό υλικό και ανέκδοτα γεγονότα της εποχής, περιγράφει στον ΣΚΑΪ και την Κορίνα Γεωργίου ευτράπελα της προεκλογικής περιόδου αλλά και την ατμόσφαιρα στις βουλευτικές και δημαρχιακές εκλογές.

Αρνιά, λουκουμάδες, κεφτεδάκια, κρασί, ήταν μερικά από τα «δώρα» των υποψηφίων προς τους ψηφοφόρους στη διάρκεια των προεκλογικών συγκεντρώσεων που πραγματοποιούνταν την εποχή εκείνη σε ταβέρνες της πρωτεύουσας.

Κορίνα

Επίσης στον τύπο αντέγραφαν ένα είδος πολιτικής γελοιογραφίας που προερχόταν από την Ευρώπη, κατά την οποία στην εικόνα υπερτονίζονταν οι ατέλειες, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκάστοτε πολιτικού, προκειμένου να χτυπηθεί η εικόνα του εκάστοτε υποψηφίου.

Κορίνα

«Ένα πρωί, λέει, ένας ανθοπώλης πήγε για κούρεμα. Όταν τελείωσε, ζήτησε τον λογαριασμό. Τότε ο κουρέας τού είπε:

Ευχαριστώ, αλλά δεν θα σας πάρω χρήματα για το κούρεμα. Ξέρετε, αυτή την εβδομάδα προσφέρω δωρεάν υπηρεσία στη γειτονιά...

Ο ανθοπώλης ευχαρίστησε για την ευγένεια και έφυγε.

Το άλλο πρωί, όταν ο κουρέας πήγε ν' ανοίξει το μαγαζί, είδε μια δεκάδα τριαντάφυλλα στην πόρτα με ένα ευχαριστήριο σημείωμα από τον ανθοπώλη.

Λίγο αργότερα πήγε, λέει, για κούρεμα και ένας ζαχαροπλάστης. Την ώρα του λογαριασμού άκουσε έκπληκτος τον κουρέα να του εξηγεί:

– Ξέρετε, αυτή την εβδομάδα προσφέρω δωρεάν υπηρεσία στη γειτονιά!

Το άλλο πρωί, όταν ο κουρέας πήγε ν' ανοίξει το μαγαζί, είδε ένα κουτί με μια δωδεκάδα φρεσκότατα γλυκά στην πόρτα με ένα ευχαριστήριο σημείωμα από τον ζαχαροπλάστη.

Λίγο αργότερα έφτασε και ένας βουλευτής. Μετά το κούρεμα η σκηνή επανελήφθη. Ο βουλευτής έφυγε πολύ ικανοποιημένος, ευχαριστώντας τον κουρέα...

Το ίδιο απόγευμα, όταν ο κουρέας πήγε ν' ανοίξει το κουρείο του, βρήκε στην πόρτα μια δωδεκάδα βουλευτές να περιμένουν να κουρευτούν!

Κάθε φορά που η πρόσφυγας από την Πόλη γιαγιά μου μου διηγιόταν τη μικρή αυτή ιστορία - συνήθως όταν είχαμε εκλογές - τελείωνε με την ίδια ακριβώς φράση:

«Οι πολιτικοί και οι πάνες πρέπει να αλλάζονται τακτικά, για τον ίδιο ακριβώς λόγο!».

Απόσπασμα από το βιβλίο του Θωμά Σιταρά

Πηγή: skai.gr