Οι «πολιτικές εκτινάξεις» των δυνάμεων της ακροδεξιάς και το μόρφωμα Κασιδιάρη

Αυτό που συμβαίνει, είναι άλλα κόμματα, που δεν διακατέχονται από ναζιστικές-φασιστικές ιδεολογίες, να κερδίζουν έδαφος και να προσελκύουν κομμάτι της δεξιάς  αντισυστημικής ψήφου

Του Αντώνη Αντζολέτου

Ο χώρος της ακροδεξιάς παρουσιάζει μια ιδιαίτερη κινητικότητα το τελευταίο διάστημα. Ο πρώην αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Αναστάσιος Κανελλόπουλος, ανέλαβε τα ηνία του κόμματος του καταδικασμένου Ηλία Κασιδιάρη και στα «δεξιά της δεξιάς» οι συζητήσεις φούντωσαν.

Η μερική αναβίωση της Χρυσής Αυγής, που πήρε το εισιτήριο για τη Βουλή τον Μάιο του 2012, είναι κατά πολλούς γεγονός. Η σφραγίδα για την ανασύνταξη των δυνάμεών της θα μπει αν τελικά ο Άρειος Πάγος ανάψει το πράσινο φως για τη συμμετοχή της στις εκλογές και εφόσον, βέβαια περάσει το κατώφλι της Βουλής.

Στις δημοσκοπήσεις το «Εθνικό Κόμμα – Έλληνες» φτάνει το 3,5%. Συγκροτείται από ένα μεγάλο όγκο ψηφοφόρων που προφανώς στην πλειοψηφία τους νοσταλγούν τις σκηνές τραμπουκισμού και βίας που πλημμύρισαν όχι μόνο γειτονιές της Αθήνας, αλλά ακόμα και τη Βουλή.

Μέσα από τις έρευνες προκύπτει πως πρόκειται κυρίως για ανδρικό κοινό από 30-44 ετών, πρώην ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής που δεν είχαν πολιτική στέγη μετά την αποτυχία του κόμματος να μπει στη Βουλή τον Ιούλιο του 2019.

Τι θα γίνει αν απαγορευτεί η κάθοδος του μορφώματος στις εκλογές της 21ης Μαΐου; Υπάρχουν κάποιες σχετικά «συγγενείς» δυνάμεις που θα διεκδικήσουν το συγκεκριμένο κοινό. Ένα ποσοστό εκτιμάται πως θα περάσει στην πίτα των αναποφάσιστων αντισυστημικών ψηφοφόρων.

Με εξαίρεση το 2012, μόνο λίγο μετά την μεταπολίτευση, το 1977, ένα κόμμα από την πιο ακραία δεξιά πτέρυγα είχε καταφέρει να καταγράψει ποσοστό άνω του 6%. Ήταν η «Εθνική Παράταξις» με επικεφαλής τον Στέφανο Στεφανόπουλο που κέρδισε την ψήφο περίπου 350.000 Ελλήνων πολιτών. Ιδεολογικά το κόμμα εξέφραζε τους συντηρητικούς βασιλόφρονες χρησιμοποιώντας αντικομουνιστικά συνθήματα.

Ούτε η ΕΠΕΝ, που φέρεται να σχηματίστηκε με τις ευλογίες του έγκλειστου στις φυλακές, Γεωργίου Παπαδόπουλου, κατάφερε να ξεχωρίσει. Στις εκλογές του 1985 κατέγραψε μόλις 0,6%.Μοναδική επιτυχία του κόμματος το 2,3% που σημείωσε στις ευρωεκλογές του 1984.  Μετά την απόσυρση της υποστήριξής του μέχρι τότε ηγέτη της, Γεωργίου Παπαδόπουλου και των υπολοίπων εγκλείστων Απριλιανών προς το κόμμα, η ΕΠΕΝ μετονομάστηκε. Στις εθνικές εκλογές του 1990, υπό την ηγεσία του Χρύσανθου Δημητριάδη, κατήλθε στις κάλπες με την ονομασία «Εθνικό Κόμμα».

Αυτό που έχει δείξει η ιστορία από το 1974 και μετά είναι πως τα περιθώρια διεύρυνσης του χώρου της ακροδεξιάς είναι συγκεκριμένα. Ένα κύμα οργής και θυμού κατάφερε να διογκώσει τη Χρυσή Αυγή πριν από 11 χρόνια, ωστόσο και αυτή η περίπτωση ήταν μια «αναλαμπή» χωρίς συνέχεια. Η αλήθεια είναι πως το «ρεκόρ» του 9,4% που κατέγραψε στις ευρωεκλογές του 2014 είχε θορυβήσει αρκετά τον δημοκρατικό κόσμο.

Αυτό που συμβαίνει, είναι άλλα κόμματα, που δεν διακατέχονται από ναζιστικές – φασιστικές ιδεολογίες, να κερδίζουν έδαφος και να προσελκύουν κομμάτι της δεξιάς  αντισυστημικής ψήφου. Παλαιότερα στο χώρο είχε κινηθεί ο ΛΑΟΣ, του Γιώργου Καρατζαφέρη. Σήμερα η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου είναι μια δύναμη που ειδικά στη βόρεια Ελλάδα έχει ένα σημαντικό ρεύμα και θεωρείται βέβαια η άνετη επανείσοδό της στη Βουλή.

Πηγή: skai.gr