ΚΑΙΡΟΣ

Οι ανισότητες, η μετανάστευση, τα social media και η άνοδος της Ακροδεξιάς

Είναι κοινό χαρακτηριστικό στη γηραιά ήπειρο – ισχύει σε μεγάλο βαθμό και στην Ελλάδα – πως το Κέντρο και η Αριστερά δεν μπορούν να συντονιστούν και να βρουν έναν κοινό βηματισμό ως απάντηση στην Ακροδεξιά

Του Αντώνη Αντζολέτου

Όσα έγιναν στις γαλλικές εκλογές και τις ευρωκάλπες ήταν ένα ηχηρό «καμπανάκι» για τη γηραιά ήπειρο σε σχέση με την άνοδο της ακροδεξιάς. Ο δεύτερος γύρος στη Γαλλία ενδεχομένως να ήταν μια στιγμιαία αντίδραση και μια υγιής αντανακλαστική άμυνα απέναντι στις μισαλλόδοξες δυνάμεις που απείλησαν να κυριαρχήσουν σε μια πολύ ισχυρή χώρα. Είναι αρκετό; Όχι. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί τον Εμανουέλ Μακρόν να συγκατοικεί με τον Ζορντάν Μπαρντελά. Μπορεί αναγκαστική συμβίωση να έχει ξαναγίνει στο παρελθόν στη Γαλλία, ωστόσο σε αυτή την περίπτωση το χάσμα θα ήταν αγεφύρωτο. Και το μήνυμα καθόλου καλό.

Είναι σαφές πως οι ανισότητες βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης που περνά η Γαλλία με πρώτο σταθμό τα «Κίτρινα Γιλέκα» το 2018 έως τον  ξεσηκωμό των αγροτών. Δεν είναι τυχαίο πως τα αποτελέσματα έδειξαν την περιφέρεια να ζητεί την δική της «εκδίκηση» μέσω της αντισυστημικής ψήφου σε αντίθεση με τα αστικά κέντρα. Προχθές υπήρξε ένα πρώτο αποτύπωμα των ισορροπιών στο νέο Ευρωκοινοβούλιο με την ανάδειξη της Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν ξανά στη θέση της επικεφαλής της Κομισιόν. Το «καμπανάκι» για την άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων χτύπησε ηχηρά την 9η Ιουνίου. Κάθε εκλογική αναμέτρηση πλέον σε κράτος – μέλος της Ε.Ε. θα είναι ένα «κρας τεστ». Τα αποτελέσματα είναι ενδεικτικά αφού διψήφιο ποσοστό καταγράφηκαν σε 11 χώρες: Ουγγαρία (Φίντες) 44,8%, Γαλλία (Εθνική Συσπείρωση) 31,4%, Ιταλία (Λέγκα του Βορρά) 28,8%, Αυστρία (Κόμμα Ελευθερίας) 25,4%, Ολλανδία (Κόμμα της Ελευθερίας) 17%, Γερμανία (Εναλλακτική για τη Γερμανία) 15,9%, Εσθονία (Συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα) 14,8%, Βέλγιο (Νέα Φλαμανδική Συμμαχία) 14%, Σουηδία (Σουηδοί Δημοκράτες) 13,2%, Πολωνία (Συνομοσπονδία Ελευθερίας και Ανεξαρτησίας) 12,1%.

Είναι κοινό χαρακτηριστικό στη γηραιά ήπειρο – ισχύει σε μεγάλο βαθμό και στην Ελλάδα – πως το Κέντρο και η Αριστερά δεν μπορούν να συντονιστούν και να βρουν έναν κοινό βηματισμό ως απάντηση στην Ακροδεξιά. Η κρίση που περνά το πολιτικό σύστημα είναι δεδομένη και είναι ο πρώτος λόγος για τον οποίο δεν υπάρχει απάντηση στο ρεύμα που αναπτύσσεται. Αν οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι δεν αποκτήσουν και πάλι ενδιαφέρον για τα κοινά η ανατροπή δεν θα είναι καθόλου εύκολη.  Σε αυτό έρχεται και προστίθεται η έλλειψη ηγετών με πυγμή και αποφασιστικότητα να πείσουν με ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα που προτάσσει το κοινωνικό κράτος χωρίς αποκλεισμούς. Ο «μπαμπούλας» της μετανάστευσης εξακολουθεί να είναι ένα «όπλο» στη φαρέτρα των ακροδεξιών δυνάμεων και αυτό φάνηκε από την αιτιολόγηση της ψήφου στη Γαλλία. Ήταν το πρώτο κίνητρο για να ψηφίσει κάποιος τη Λεπέν με δεύτερο την ακρίβεια και τρίτο την ασφάλεια. Η «ζυγαριά» έχει γείρει προς άκρα δεξιά εξαιτίας και της επίδρασης των social media. Μέσω του διαδικτύου η επιθετικότητα γίνεται κανόνας και αυτό βοηθά τις λαϊκιστικές δυνάμεις να αναπτυχθούν.

Πηγή: skai.gr