ΚΑΙΡΟΣ

Ξανθός: Γελοιότητα ότι ο Τσακαλώτος αποφάσισε μόνος του για το μαξιλάρι - Εκθέτει αυτούς που τη λένε, προσβάλλει βάναυσα τον ίδιο τον Τσίπρα

«Οι δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας επέβαλαν αυτή την επιλογή και ήταν η μόνη επιλογή για να βγει η χώρα από την παρατεταμένη κρίση» τόνισε ο Ανδρέας Ξανθός

«Η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ο κύριος Κασσελάκης και οι συν αυτώ, επιχειρούν την αποδόμηση και της προεδρίας Τσίπρα και επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία της κυβερνώσας Αριστεράς, της διακυβέρνησης Τσίπρα, της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ» ανέφερε ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Ανδρέας Ξανθός, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα και τον Θάνο Σιαφάκα αναφορικά με το γιατί άνοιξε ζήτημα για το «μαξιλάρι» των 37 δις και υπογραμμίζοντας πως είναι η πρόθεση του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να χτυπήσει το κ. Τσακαλώτο αλλά τελικά χτυπάει και τον κ. Τσίπρα έτσι, σημείωσε.

Μάλιστα ο κ. Ξανθός χαρακτήρισε «γελοιότητα, η οποία εκτός από το ότι εκθέτει αυτούς που τη λένε, προσβάλλει βάναυσα και τον ίδιο τον Τσίπρα» τη θεωρία πως τη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ την έφτιαξε από μόνος του και χωρίς να ρωτάει κανέναν και εν αγνοία του πρωθυπουργού ο υπουργός Οικονομικών, ζητώντας «να τελειώσει αυτή η ανοησία» κάνοντας λόγο για στοιχεία ρεβανσισμού και μισαλλοδοξίας.

«Οι δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας επέβαλαν αυτή την επιλογή και ήταν η μόνη επιλογή για να βγει η χώρα από την παρατεταμένη κρίση» τόνισε σχετικά με τις κινήσεις της τότε κυβέρνησης, ενώ ερωτηθείς αν θα πρέπει να απαντήσει και ο Αλέξης Τσίπρας ή όχι έκανε λόγο για «μια πορεία εκφυλισμού και παρακμής ενός κόμματος, το οποίο είχε μια ιστορική διαδρομή το οποίο είχε προφανώς τις δυσκολίες και τα προβλήματά του, αλλά είχε βρει και με την καταλυτική παρουσία του Αλέξη Τσίπρα, ένα πλαίσιο συνύπαρξης, αμοιβαίων υποχωρήσεων, σύνθεσης και κοινής συνισταμένης» ξεκαθαρίζοντας πως «αυτό το πλαίσιο πλέον δεν υπάρχει, διότι η νέα ηγεσία Κασσελάκη επειδή είναι ξένο σώμα στην Αριστερά και στο πολιτικό σύστημα της χώρας, δεν έχει ούτε την επάρκεια, ούτε τη γνώση, ούτε την ικανότητα να προωθήσει πολιτικές σύνθεσης και αλληλεγγύης εντός του κόμματος, αλλά επιλέγει μια γραμμή αναζήτησης εσωτερικού εχθρού, στοχοποίησης των αντιπάλων και ένα αντιδημοκρατικό κατήφορο, ο οποίος αποκαλύφθηκε περίτρανα στην Κεντρική Επιτροπή το προηγούμενο Σαββατοκύριακο».

Επιπλέον, πρόσθεσε πως ο κ. Κασσελάκης βρέθηκε πολιτικά πλήρως απομονωμένος, ενώ όπως τόνισε «τα κρίσιμα στελέχη της προεδρικής πλειοψηφίας η κ. Σβίγκου, ο κ. Βασιλειάδης, η κ. Γεροβασίλη, ο κ. Φλαμπουράρης, η κ. Ξενογιαννακοπούλου, ο κ. Ραγκούσης, ο κ. Ζαχαριάδης, ο κ. Δραγασάκης και πάμπολλοι άλλοι εξέφρασαν ανοικτά τη διαφωνία τους με τον χειρισμό που έκανε ο πρόεδρος στο θέμα του πειθαρχικού δημοψηφίσματος.

«Ο κ. Κασσελάκης είναι μαζί με ό, τι πιο μισαλλόδοξο, ρεβανσιστικό, πολιτικά αναχρονιστικό και παλαιοκομματικό είχε το κόμμα» υπογράμμισε σε άλλο σημείο την συνέντευξή του ο πρώην υπουργός του κόμματος προσθέτοντας πως «έχουμε να κάνουμε με μία ανερμάτιστη ηγεσία, η οποία πλέον δεν πείθει κανέναν. Δεν πείθει κατ αρχήν τους αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες. Γι αυτό και υπάρχει ένα ντόμινο αποχωρήσεων, το οποίο όπως βλέπετε είναι και πέραν των τάσεων και πέραν των ομαδοποιήσεων που υπήρχαν».

Ερωτηθείς για τη δημιουργία ενός νέου κόμματος ο κ. Ξανθός τόνισε πως «το κρίσιμο σε αυτή τη φάση είναι να συνειδητοποιήσει ο κόσμος της Αριστεράς, ο οποίος είχε στο παρελθόν εναποθέσει τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ ότι πλέον η νέα ηγεσία και το νέο πλαίσιο στο οποίο κινείται δεν είναι υπερασπίσιμο, ούτε με όρους Αριστεράς, ούτε και με όρους δημοκρατίας» και συμπλήρωσε πως «το τι θα προκύψει στο μέλλον νομίζω ότι είναι επόμενη συζήτηση, η οποία δεν είναι εύκολη». Αν και υπογραμμίζοντας πως «ιστορικά δεν προκύπτουν πάντα διάδοχα σχήματα και νέα κόμματα από διασπάσεις» έκανε ξεκάθαρα λόγο για πολιτικό κενό, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ αποαριστεροποιείται και μετατοπίζεται δεξιότερα του πολιτικού φάσματος, το οποίο μπορεί να καλυφθεί από έναν φορέα ο οποίος θα έχει ως πρόταγμα του τις αρχές και τις αξίες της ριζοσπαστικής ανανεωτικής αριστεράς, της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς, τονίζοντας πως «αυτό θα φανεί στην πορεία των πραγμάτων και στη διαμόρφωση του κλίματος και στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και στην κοινωνία».

Μάλιστα ο κ. Ξανθός έκανε λόγο για απέχθεια από την πλευρά Κασσελάκη και μάλιστα όπως τόνισε φάνηκε μέχρι και στο περιεχόμενο της ομιλίας του στην Κεντρική Επιτροπή, προς οτιδήποτε θυμίζει αριστερά, οργανωμένο κόμμα, με όργανα, με δομές, με διαδικασίες, με συλλογική λειτουργία. Μαλιστα πρόσθεσε πως «η ιδέα είναι ότι εγώ, ο πρόεδρος, ο ηγεμών και η κάμερα. Εγώ και η αδιαμεσολάβητη σχέση με τον λαό. Αυτά είναι μεταπολιτικοί, για να μην πω ότι είναι προπολιτική» με τον κ. Ξανθό να συγκρίνει με τις «εποχές της πεφωτισμένης δεσποτείας».

«Οι λέξεις κομματίλα, άρρωστο κόμμα, το οποίο χρειάζεται γιατρό για να το συνεφέρει είναι φράσεις που υποδηλώνουν ένα άκρατο ηγεμονισμό, ένα αυταρχισμό, μια έπαρση και μια αλαζονεία, η οποία δεν είναι συμβατή με το ήθος της Αριστεράς, με το ήθος συνολικά του δημοκρατικού πολιτικού τόξου» υπογράμμισε αφήνοντας όμως έναν αστερίσκο αφού σημείωσε πως «φοβούμαι ότι είναι μια διαδικασία η οποία είναι σε εξέλιξη, δεν έχει αποκτήσει ακόμα την τελική της μορφή».

Αξίζει να σημειωθεί πως ο κ. Ξανθός έκανε λόγο και στις δημοσκοπήσεις υπογραμμίζοντας κυρίως το θέμα όμως της δημοφιλίας και της θετικής γνώμης για τον πρόεδρο σημειώνονατς πως είναι κάτω και από τον κ. Βελόπουλο, 6ος στη σειρά ερμηνεύοντας σχετικά πως «αυτό σημαίνει ότι από τη μια υπάρχει ένα σκληρό κομμάτι, φανατικό του κόμματος, το οποίο προφανώς συντάσσεται με τη νέα ηγεσία και με τη «σημαία», αλλά υπάρχει και η υπόλοιπη κοινωνία, η οποία διαμορφώνει μια εικόνα εντελώς αρνητική. Και αυτό είναι νομίζω, το κρίσιμο μέγεθος, το οποίο θα καθορίσει και την πορεία των πραγμάτων και τις επόμενες δημοσκοπήσεις και φυσικά την επίδοση στις ευρωεκλογές».

Αναφορικά με την εκλογή του νεου προέδρου και την επιλογή του κόσμου στο πρόσωπο Κασσελάκη ο κ. Ξανθός απάντση με τη φράση του Γιάννη Δραγασάκη λέγοντας πως «ο κύριος Κασσελάκης εκλέχτηκε δημοκρατικά, αλλά πορεύεται αντιδημοκρατικά» και πρόσθεσε πως «όσο και αν φαίνεται αδιανόητη και παράδοξη η αμφισβήτηση ενός νεοεκλεγέντος – και μάλιστα από τη βάση – αρχηγού., για μένα είναι πολύ περισσότερο αδιανόητη και παράδοξη η δυνατότητα ενός ανθρώπου ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με το κόμμα, με την αριστερά, με το πολιτικό σύστημα, με την κοινωνία της χώρας μας να έρχεται ως Μεσσίας και να επικρατεί μέσα σε μια καμπάνια τριών εβδομάδων. Αυτό, κατά την άποψή μου δείχνει μια μεγάλη κρίση εκπροσώπησης, η οποία έπληξε πρώτα τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι ο αδύναμος κρίκος του πολιτικού συστήματος σε αυτή τη φάση, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτό είναι ένα φαινόμενο μεταπολιτικής, το οποίο θα το βρουν μπροστά τους και άλλοι χώροι και άλλες πολιτικές δυνάμεις και άλλοι θεσμοί. Αυτό σημαίνει ότι ένας κόσμος απελπισμένος, απογοητευμένος, ο οποίος δεν μπορούσε να χωνέψει την ήττα ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα και βρέθηκε να τον ελκύει ένα νέο πρόσωπο το οποίο του υποσχόταν την ανασυγκρότηση και την ανάκτηση νίκης».

Τέλος, μεταξύ άλλων ο κ. Ξανθός πρόσθεσε πως «το εγχείρημα Κασσελάκη είναι αυτουπονομευμένο, εγγενώς, εξ υπαρχής, δεν είναι το πρόβλημα η εσωκομματική αντιπολίτευση. Πρώτον, διότι ο κ. Κασσελάκης δεν είναι σαρξ εκ της σαρκός, όπως ήταν ο Αλέξης Τσίπρας και ο οποίος μπορούσε να διασφαλίσει τη συναίνεση που λέγαμε προηγουμένως, δεν μπορεί να πείσει τον αριστερό και προοδευτικό κόσμο και βεβαίως περιστοιχίζεται και από μια ομάδα η οποία τον αποδομεί – επί της ουσίας – ως μια νέα προσωπικότητα καθημερινά».

Χαρακτηρίζοντας «οδυνηρό το γεγονός ότι είμαστε αναγκασμένοι να αποχωρήσουμε από έναν πολιτικό φορέα του οποίου ήμασταν ιδρυτικά μέλη και για δεκαετίες έχουμε πασχίσει με ανιδιοτέλεια και αξιοπρέπεια να τον στηρίξουμε και να τον φέρουμε σε μία θέση, σε ένα κρίσιμο σημείο για την κοινωνία να αναλάβει τις ευθύνες της χώρας αλλά και να κάνουμε μία δημόσια συζήτηση, η οποία είναι κατώτερη των αναγκών και άχαρη».