Του Αντώνη Αντζολέτου
Η Ευρώπη έχει βάλει τα «εκλογικά» της και οι «27» έχουν ήδη μπει στο ρυθμό της 9ης Ιουνίου. Οι δημοσκοπήσεις είναι συνεχείς στη γηραιά ήπειρο και συμπεράσματα ήδη εξάγονται τόσο για τον προσανατολισμό που θα πάρει η Ε.Ε. για την επόμενη πενταετία όσο και για τα κράτη μέλη. Κάποια άλλωστε προετοιμάζονται να αναμετρηθούν και σε εθνικό επίπεδο. Η δημοσκόπηση της IPSOS που έγινε για λογαριασμό του Euronews αποτύπωσε τον πολιτικό χάρτη της γηραιάς ηπείρου 80 ημέρες πριν τις ευρωεκλογές.
Ποιο είναι το βασικό συμπέρασμα; Πως οι ομάδες των πιο ακραίων δεξιών δυνάμεων αποτυπώνονται στο να αυξάνουν κατά 30 έδρες τις δυνάμεις τους. Η δεξιότερη, η Ομάδα Ταυτότητας και Δημοκρατίας (ID) από 59 βουλευτές το 2019 φαίνεται να βγάζει 81 και οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR) από 68 αναμένεται να καταλάβουν 76 έδρες, σύμφωνα με την έρευνα. Η στροφή προς τον ευρωσκεπτικισμό αποτελεί ένα μεγάλο πεδίο συζήτησης για τις ημέρες που απομένουν μέχρι να στηθούν οι κάλπες.
Σε τέσσερες χώρες το ID θα οικειοποιηθεί την πρωτιά καθώς η Μαρί Λεπέν με το «Εθνικό Μέτωπο» στη Γαλλία εμφανίζεται να έχει πάρει κεφάλι όπως και ο Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία με το «Κόμμα για την Ελευθερία». Πρωτιές καταγράφουν οι ακροδεξιές δυνάμεις σε Βέλγιο και Αυστρία αντίστοιχα. Όσον αφορά τους Συντηρητικούς η Τζόρτζια Μελόνι με τα «Αδέλφια της Ιταλίας» παραμένει ισχυρή και πρώτη, ενώ και στη Λετονία το ECR είναι η πρώτη δύναμη.
Τα σκήπτρα πάντως εξακολουθεί να κρατά το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (EPP), καθώς σε 14 χώρες ακόμα και με κάποιες συνεργασίες οι πρώτοι κατατάσσονται στη συγκεκριμένη πολιτική ομάδα, ενώ για τους Σοσιαλδημοκράτες (S&D) πρωτιά καταγράφεται σε πέντε κράτη μέλη.
Το τοπίο δεν πρόκειται να αλλάξει σημαντικά στην νέα Ευρωβουλή σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει έως τώρα. Το EPP θα εξακολουθήσει να είναι πρώτη δύναμη με δεύτερο το S&D και τρίτους του Κεντρώους και Φιλελεύθερους του Renew Europe. Ασφαλώς υπάρχουν και οι επιλογές που περνάνε κάτω από τα «ραντάρ» των δημοσκόπων στις συγκεκριμένες κάλπες.
Χαλαρή ψήφος, ψήφος διαμαρτυρίας και αποχή είναι οι τρεις «συνήθειες» των ψηφοφόρων όταν δεν καλούνται να επιλέξουν ποιος θα τους κυβερνήσει. Με αυτό το δεδομένο στην εξίσωση, εξηγείται σε μεγάλο βαθμό και η άνοδος της ακροδεξιάς.
Με το μεταναστευτικό ως πρόταγμα, αλλά και με το επιχείρημα της υπερίσχυσης των εθνικών πολιτικών έναντι των ευρωπαϊκών τα λαϊκίστικα κόμματα παλεύουν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Και αυτό είναι το σημείο που η Ευρώπη καλείται να δείξει ποιες είναι οι άμυνές της. Δεν την βοηθούν οι εντεινόμενες κοινωνικές ανισότητες και η οικονομική αναταραχή που υπάρχει παντού εξαιτίας του αυξημένου πληθωρισμού.
Η πανδημία, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ενεργειακή κρίση συνθέτουν εδώ και καιρό ένα εκρηκτικό μείγμα. Στο κάδρο των φετινών εκλογών και συνεπώς των τελικών επιλογών θα μπει και η κλιματική αλλαγή.
Τις φιλελεύθερες κεντροδεξιές δυνάμεις δυσκολεύει το γεγονός πως δεν υπάρχει κάποιος ισχυρός ηγέτης είτε σε ευρωπαϊκό είτε σε επίπεδο κρατών – μελών που θα συγκρατήσει δυνάμεις. Το στοίχημα για τη νέα πενταετία είναι η ανάδειξη νέων προσωπικοτήτων που είτε θα «μετακομίσουν» από τις χώρες και τα κόμματά τους σταδιακά σε θεσμικές θέσεις στις Βρυξέλλες είτε θα αναδειχθούν μέσα από τους 720 που θα εκλεγούν στο Ευρωκοινοβούλιο.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.