Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και το κενό στην κεντροαριστερά - «Κινούμενη άμμος» το πολιτικό τοπίο

Τα δεδομένα αλλάζουν καθημερινά, καθώς στον ΣΥΡΙΖΑ βαθαίνει το ρήγμα της εσωκομματικής αντιπαράθεσης

Του Αντώνη Αντζολέτου

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί δημοσκοπικά να πλησιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ και στη Χαριλάου Τρικούπη τα χαμόγελα να περισσεύουν, όμως παρά τα όσα συμβαίνουν στην αξιωματική αντιπολίτευση το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη δεν έχει καταφέρει να κάνει το μεγάλο «άλμα». Κινδυνεύει να βγάλει προς τα έξω μια εικόνα στασιμότητας αν παλεύει για μερικούς μήνες ακόμα να ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ που σπαράσσεται στο εσωτερικό του από το καλοκαίρι και μετά. Κομβικό σημείο θα αποτελέσει η διάσπαση της Κουμουνδούρου με την αποχώρηση των στελεχών της «Ομπρέλας» που αναμένεται αυτό το Σαββατοκύριακο. Οι ζυμώσεις έχουν προχωρήσει, το κείμενο που θα κατατεθεί ετοιμάζεται και το «τέλος εποχής» θα γραφτεί για τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ.

Η επιστολή του Γιάννη Δραγασάκη προς τον Στέφανο Κασσελάκη, αλλά και τον Αλέξη Τσίπρα περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση στο κόμμα. Τονίζει πως χρειάζονται «μέτρα οικοδόμησης αμοιβαίας εμπιστοσύνης» και αναφέρει μεταξύ άλλων πως «το κόμμα κηρύσσεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Ζητεί μεταξύ αλλων να συγκροτηθεί «ολιγομελές, άτυπο κέντρο ευθύνης - αντιπροσωπευτικό της σύνθεσης του κόμματος - που εποπτεύει την αυστηρή τήρηση των οποίων μέτρων συμφωνηθούν».

Δείτε την επιστολή Δραγασάκη ΕΔΩ

Όποια δυναμική και να έχει το νέο σχήμα είναι σίγουρο που θα αφαιρέσει δυνάμεις από την αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτή η εξέλιξη, σύμφωνα με στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη, αναμένεται να συμπαρασύρει και τον «επαναπατρισμό» πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ που είχαν «μετακομίσει» στην Κουμουνδούρου. Ο επικεφαλής του κινήματος δεν θα έχει πρόβλημα να δεχθεί πίσω όσους έκαναν ένα απλό «πέρασμα» από τον ΣΥΡΙΖΑ. Για όσους άφησαν το κόμμα, όμως στις πιο δύσκολες στιγμές -  που οριακά έπαιρνε το εισιτήριο για τη Βουλή – και κατέλαβαν ηγετικές θέσεις στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Μπορεί όμως ο Νίκος Ανδρουλάκης να βασίζεται μόνο σε αυτό; Σίγουρα όχι. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να δείξει τη δική του δυναμική και να φέρει πίσω κόσμο και από τις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας αν  θέλει το «γαλάζιο» με το «πράσινο» δίπολο να επανέλθει στην πολιτική σκηνή. Με απλά λόγια να αναπτύξει μια κυβερνητική προοπτική μέσω των προσώπων που βρίσκονται στο προσκήνιο και κατέχουν  θέσεις «κλειδιά». Σε πρώτη φάση τη μάχη στον μεσαίο χώρο και προς τα αριστερά θα την κερδίσει όποιος καταφέρει να γεμίσει το κενό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην αντιπολίτευση.

Το τοπίο στην κεντροαριστερά μοιάζει με «κινούμενη άμμο». Μεταβάλλεται συνεχώς και μετά τις εθνικές εκλογές, οι αυτοδιοικητικές κάλπες, αλλά και η εσωκομματική αναμέτρηση στην Κουμουνδούρου δημιουργούν συνεχώς νέα δεδομένα. Στο παιχνίδι έχει μπει και το ΚΚΕ, καθώς πολλοί ψηφοφόροι του χώρου που είναι απογοητευμένοι τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από το ΠΑΣΟΚ έχουν «στρίψει το τιμόνι» αρκετά πιο αριστερά. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας είναι πολύ δημοφιλής το τελευταίο διάστημα. Αρκετοί υποστηρίζουν πως πρόκειται για «δανεική ψήφο», ωστόσο το «σκληρό πόκερ» το οποίο παίζεται στο κέντρο με την αποσυσπείρωση που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περνά απαρατήρητο και όλοι είναι «υπ' ατμόν».

Όλες οι συζητήσεις επικεντρώνονται στο αν υπάρχει χώρος για τη δημιουργία ενός καινούργιου κόμματος στο χώρο της κεντροαριστεράς που θα καλύψει το μεγάλο κενό που έχει προκληθεί μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και της αντιπολίτευσης. Δεν μπορεί να βγει κάποιο ασφαλές συμπέρασμα πριν από τις ευρωεκλογές. Αν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ παραμείνουν στα χαμηλά επίπεδα που είναι τώρα δυο πράγματα μπορεί να γίνουν. Είτε οι δυο τους να καταλάβουν στην πορεία προς τις επόμενες εθνικές κάλπες πως μόνο η συμπόρευση μπορεί να απειλήσει την κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη είτε ένα νέο κόμμα να έρθει να αλλάξει το σημερινό «status quo».  

Στην πρώτη περίπτωση το ζητούμενο είναι «ποιος θα έχει το πάνω χέρι». Ή όπως ειπώθηκε πρόσφατα «αν ο ήλιος θα είναι κόκκινος ή πράσινος». Η αλήθεια είναι μια: Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΠΑΣΟΚ μπορούν να ελπίζουν σε κάτι περισσότερο αν δεν καταφέρουν να ξεπεράσουν το ψυχολογικό όριο του 20%. Να δώσουν, δηλαδή ένα κίνητρο στον κόσμο να τους εμπιστευτεί.

Ο «μικρομεγαλισμός» στην πολιτική δεν έλκει τον κόσμο, αλλά τον οδηγεί να ψάξει νέους δρόμους. Οι σχέσεις τους, πάντως έχουν διαρραγεί μετά την επίθεση του Στέφανου Κασσελάκη στην περίοδο διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη.

Πηγή: skai.gr