ΚΑΙΡΟΣ

Το πορτρέτο του διεφθαρμένου δημοσίου υπαλλήλου

Είναι γεγονός, ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν διεξάγουν αυτεπάγγελτη έρευνα, γιατί πάσχουν από εσωστρέφεια, με αποτέλεσμα ο πολίτης να μην καταφεύγει στις υπηρεσίες τους γιατί δεν τους γνωρίζει  

Στο μακρινό 2013 σε συνέντευξη μου (βρίσκεται ακόμα αναρτημένη στο διαδίκτυο  στην Athens Voice σαν Γ.Ε.Δ.Δ.) "ζωγράφισα"  το πορτρέτο του διεφθαρμένου δημοσίου υπαλλήλου, που διαχρονικά και σε γενικές γραμμές ταιριάζουν με τα χαρακτηριστικά των ηγετικών στελεχών της εγκληματικής οργάνωσης που δρούσε στα πλαίσια του Δήμου Αθηναίων και της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας, την παραθέτω ολόκληρη:

«Χωρίς να είναι κανόνας από τα στοιχεία προκύπτει, ότι ο διεφθαρμένος δημόσιος υπάλληλος έχει 20 με 25 χρόνια υπηρεσία, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, είναι ψηλά στην ιεραρχία. Γνωρίζει τους κανόνες, δεν φοβάται τίποτα, γιατί είναι στα όρια της συνταξιοδότησης. Ώσπου να τον πιάσουν και να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες θα έχει πάρει τη σύνταξή του (με απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ο ΔΥ ακόμα και αν καταδικαστεί για τη βαρύτερη πράξη σε βάρος του Δημοσίου δεν χάνει τη σύνταξή του ούτε στερείται των πολιτικών του δικαιωμάτων, γιατί η παρεπόμενη ποινή της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων καταργήθηκε με το νέο ΠΚ-ν.4619/2019). Εξάλλου ένα ποινικό δικαστήριο κάνει επτά με οκτώ χρόνια να ολοκληρωθεί (η πειθαρχική διαδικασία διαρκεί περίπου πέντε χρόνια για να απολυθεί οριστικά ο ΔΥ). Επιπλέον, πολλά εξαρτώνται από την πρώτη τοποθέτηση του ΔΥ. Εάν πέσει σε γραφείο αδιάφορο ή με λαμόγια θα χαλάσει και αυτός. Ιδίως στην επαρχία υπάρχει μια ομερτά. Αλληλοϋποστηρίζονται. (Είναι γεγονός, ότι στην περιφέρεια επικρατεί ένα άλλο καθεστώς με τους δικούς του κανόνες και έντονη πολιτική επιρροή). Γι' αυτό υπογραμμίζω ξανά και ξανά, ότι πρέπει να επανέλθει το κώλυμα της εντοπιότητας. Ο εφοριακός, ο πολεοδόμος και ο αστυνόμος δεν πρέπει να υπηρετούν στο τόπο της καταγωγής τους» (προσθέτω και ο δικαστής, για την προστασία του ιδίου για να αποφεύγει τις οχλήσεις συγγενών και φίλων και  με τον τόπο καταγωγής εννοώ σε επίπεδο περιφέρειας). Τα παραπάνω δεν τα είπα μόνο στη συνέντευξη, αλλά τα εισηγήθηκα επίσημα με τις εκθέσεις μου, αλλά ως συνήθως όσοι προτείνουμε οτιδήποτε έχει πολιτικό κόστος δεν εισακουόμαστε.

Από τις παραπάνω περιπτώσεις (του Δήμου της Αθήνας και της ΔΟΥ Χαλκίδας) προκύπτουν και τα εξής: Οι εμπλεκόμενοι υπάλληλοι είναι ψηλά ιστάμενοι στην ιεραρχία σε διευθυντικές θέσεις, υπεράνω υποψίας και τυγχάνουν της εμπιστοσύνης της πολιτικής και αυτοδιοικητικής ηγεσίας, ενδεχόμενα να έχουν τοποθετηθεί σε θέσεις προϊσταμένου ως πολιτική επιλογή. Συνεπώς, η ηγεσία έχει την ευθύνη της επιλογής (culpa in eligendo), αλλά στον ισχυρισμό, ότι δεν γνώριζε, αντιπαραθέτω, ότι όπως λέει ο λαός «το χρήμα και ο έρωτας δεν κρύβονται» και οι άνομοι, κοινώς «λαμόγια», λόγω έλλειψης ελέγχου και συνεπειών, έχουν τόσο αποθρασυνθεί που επιδεικνύουν έναν τρόπο ζωής  (ντύσιμο, ακριβές τσάντες, ακριβά αυτοκίνητα, βίλες, ταξίδια κλπ), που δεν δικαιολογείται από τον δημοσιοϋπαλληλικό μισθό τους.  Κανονικά ο τρόπος ζωής τους θα έπρεπε να προκαλέσει τις υποψίες της ηγεσίας και να διατάξει διακριτική έρευνα, εκτός του ότι στη χώρα μας τίποτα δεν μένει κρυφό και κάποια ακριτομυθία θα έπρεπε να' χει ακουστεί  και κατά το κοινώς λεγόμενο να έχει «ψιλιάσει» την ηγεσία και όχι να μένουν έκπληκτοι, όταν συμβεί η «στραβή». 

Είναι γεγονός, ότι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν διεξάγουν αυτεπάγγελτη έρευνα, γιατί πάσχουν από εσωστρέφεια, με αποτέλεσμα ο πολίτης να μην καταφεύγει στις υπηρεσίες τους γιατί δεν τους γνωρίζει, όπως παλιότερα γνώριζε τον θεσμό του ΓΕΔΔ με συνέπεια οι περισσότερες έρευνες να γίνονται από την Αστυνομία, που χάριν στα σύγχρονα μέσα έχει πολλές επιτυχίες στον πόλεμο κατά της διαφθοράς. Φυσικά, οι υπόλογοι καταθέτουν κάθε χρόνο δηλώσεις πόθεν έσχες, αλλά δεν έχω πληροφορηθεί, αν ελέγχονται και ποια τα αποτελέσματα του ελέγχου. Σαν ΓΕΔΔ έλεγξα τις δηλώσεις οικονομικής κατάστασης των πολεοδόμων της Σύρου-Μυκόνου με αποτέλεσμα δύο πολεοδόμοι, αλλά και πολλοί άλλοι ΔΥ να έχουν καταδικαστεί  σε φυλάκιση για πράξεις διαφθοράς. 

Μετά τα παραπάνω σκάνδαλα επιβάλλεται να μη βάζουμε τη διαφθορά κάτω από το χαλί και με τη συμπαράσταση των πολιτών, που πρέπει να τολμούν να καταγγέλλουν χωρίς φόβο  με ανταπόκριση από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα και την Αστυνομία, ώστε να αρχίσει ο πόλεμος κατά της διαφθοράς του Δημόσιου Τομέα, γιατί «δεν πάει άλλο».

* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.