ΚΑΙΡΟΣ

Το φάντασμα του κορωνοϊού

Κάθε βδομάδα χάνονται εξήντα άνθρωποι, με άγνωστο τον αριθμό των νοσούντων. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, αρχίζουν να γεμίζουν και το σύστημα υγείας απειλείται.

Και, όμως, είναι ακόμη εδώ, που λέει και ο στίχος. Γιατί ο κορωνοϊός, όχι μόνον δεν εξαφανίστηκε αλλά απειλεί. Όπως τονίζει και ο καθηγητής Βασιλακόπουλος «ο ιός ζει ανάμεσά μας και όταν υπάρχει έξαρση θα πρέπει να λαμβάνουμε μέτρα» είπε και πρόσθεσε ως πρώτο μέτρο την πρόληψη και τον άμεσο εμβολιασμό, με προτεραιότητα στις ευπαθείς ομάδες που υπολογίζονται σύμφωνα με τον ίδιο σε 2 εκατ. άτομα».

 Κάθε βδομάδα χάνονται εξήντα άνθρωποι, με άγνωστο τον αριθμό των νοσούντων. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, αρχίζουν να γεμίζουν και το σύστημα υγείας απειλείται. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με τη γρίπη, το κοκτέιλ είναι εκρηκτικό. Όπως, μάλιστα, αποκαλύπτει ο καθηγητής ο αριθμός των ατόμων που έχουν εμβολιαστεί ανέρχονται σε 130.000 κάτι που μεταφράζεται σε ποσοστό κάτω από 10%.

  Με άλλα λόγια ο πληθυσμός δέχεται να εμβολιαστεί για τη γρίπη αλλά αποφεύγει το εμβόλιο του κορωνοϊού! Οι επιστήμονες εκτιμούν πως δεν είναι τυχαίο ούτε ανεξήγητο καθώς για τη γρίπη θεωρούν πως το εμβόλιο είναι ακίνδυνο αφού είναι παλαιοτέρων εποχών αλλά φοβάται για τα νέα εμβόλια. Επίσης, δεν θεωρείται ανεξήγητο. Οι πολίτες βρίσκονται ανάμεσα σε θεωρίες συνομωσίας, ανεξήγητου, επιστημονικών φαντασμάτων και αλλοπρόσαλλων αντιλήψεων. Την ίδια στιγμή ιατροί που κατά το παρελθόν είχαν πρωταγωνιστήσει στην επιστημονική καμπάνια υπέρ του εμβολίου, εμφανίζονται στο παρόν να σιωπούν επιδεικτικά ή να αρνούνται να ηγηθούν της νέας εμβολιαστικής πολιτικής. Λες και πρόκειται για κάτι άγνωστο.

 Με αυτό τον τρόπο, μοιάζει να δικαιώνονται εκείνοι που υποστηρίζουν δοξασίες και αντιεπιστημονικές εξηγήσεις που φθάνουν μέχρι και τα όρια της «κάτω γης» ενώ φαίνεται πως η σιγή που τηρούν, οδηγούν τον κόσμο στην αποχή από τα εμβόλια. Μέχρι τη στιγμή που ο κορωνοϊός θα χτυπήσει και τη δική τους πόρτα ή ακόμη χειρότερα θα ασθενήσουν σοβαρά, οι ίδιοι ή μέλη της οικογένειας τους. Το εντυπωσιακό είναι πως παρά τις εκκλήσεις της πολιτικής ηγεσίας του αρμόδιου υπουργείου και της επιστημονικής κοινότητας, το φάντασμα του κορωνοϊού, βρίσκεται ξανά πάνω από την πόλη.

 Και φυσικά έχουμε ευθύνη. Όλα ξεκινούν και από την προσωπική στάση. Οι επιλογές είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση. Να ξέρουμε, όμως, πως η άρνηση σε αυτή την περίπτωση μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο. Και ενδεχομένως η πολιτεία οφείλει να επέμβει δραστικότερα. Επικοινωνιακή καμπάνια, «βομβαρδισμός» για τους κινδύνους, ευαισθητοποίηση του πολίτη, συμμετοχή σε κοινωνικά δρώμενα. Και με ευθύνη των δήμων. Οι νέοι τοπικοί άρχοντες, έχουν ευθύνη, όχι μόνον για το στολισμό Χριστούγεννα και Πάσχα αλλά για την υγεία των δημοτών τους.

 Κανείς προφανώς δεν θέλει να ξανακλείσει η χώρα. Ή μήπως το έχουμε ξεχάσει;...