Του Κωνσταντίνου Δαυλού
«Μία νόμιμη κατάληψη είναι αξιόποινη πράξη;» είχε αναρωτηθεί το 2019 η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σουλτάνα Ελευθεριάδου, αποκαλύπτοντας πως σκέφτονται κάποιοι στην αριστερά.
Και ναι μεν δεν θα ξαφνιαζόταν κανείς αν άκουγε κάτι τέτοιο να εκστομίζεται σε κάποιο αναρχικό στέκι, απορείς όμως, πως είναι δυνατόν μία δικηγόρος με πλούσιο βιογραφικό, να βάζει δίπλα-δίπλα τις λέξεις «νόμιμη κατάληψη». Διότι εγώ που δεν είμαι δικηγόρος και μόνο που διαβάζω τον ορισμό της λέξης «κατάληψη» σε ένα online λεξικό καταλαβαίνω ότι στη φύση της λέξης αυτής υπάρχει έμφυτη η παρανομία.
κατάληψη η [katálipsi] Ο33 : 1α. η ενέργεια με την οποία κάποιος, με τη χρήση των όπλων, γίνεται κύριος ξένου εδάφους ή ξένης ιδιοκτησίας. β. αυθαίρετη ή δυναμική εγκατάσταση σε ένα χώρο, από τον οποίο αρνούμαι να απομακρυνθώ.
Δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχουν Έλληνες που να διαβάσουν τις παραπάνω γραμμές και να μην θεωρήσουν ότι «η χρήση όπλων» και η «αυθαίρετη ή δυναμική εγκατάσταση» σε έναν χώρο, αποτελούν πράξη παράνομη. Φαίνεται όμως ότι δυστυχώς υπάρχουν τέτοιοι Έλληνες οι οποίοι μέσα στο μυαλό τους διαστρεβλώνουν την λογική και θεωρούν (για παράδειγμα) ότι εφόσον ένα Πανεπιστήμιο είναι δημόσιο, άρα το πληρώνουν οι πολίτες μέσω των φόρων τους, άρα και εκείνοι, αυτομάτως μπορούν να κάνουν σε αυτό το χώρο ό,τι θέλουν και για όσο θέλουν. Είναι το γνωστό, «το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο, άρα το μπουζούκι είναι αστυνομικός».
Κάπως έτσι λοιπόν, για 34 χρόνια σε έναν χώρο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο υπήρχε το «Στέκι στο Βιολογικό». Ο χώρος ανήκει στο εκπαιδευτικό αυτό ίδρυμα, που όμως είναι δημόσιο ίδρυμα, άρα για τους αντιεξουσιαστές -που δεν αποδέχονται την έννοια της ιδιοκτησίας- οι χώροι ενός δημόσιου ιδρύματος είναι χώροι που μπορούν να τους καταλάβουν. Και μάλιστα «νόμιμα». Το αστείο βέβαια είναι ότι ενώ η άποψη τους περί ιδιοκτησίας αφαιρεί το δικαίωμα στο Πανεπιστήμιο να δημιουργήσει στον χώρο αυτό ό,τι εκείνο θέλει -εν προκειμένω μία Βιβλιοθήκη- επί 34 χρόνια οι ίδιοι εξασκούσαν το δικαίωμα της «στρεβλής ιδιοκτησίας» θεωρώντας ότι ο χώρος στον οποίο είχε δημιουργηθεί το «Στέκι στο Βιολογικό» ήταν δικός τους. Κάτι σαν χρησικτησία. Σου λέει «αφού δεν μας έβγαλαν για πάνω από 20 χρόνια, δεν είναι πλέον δικό μας;»
Και βέβαια μπορούμε να θυμηθούμε και ένα άλλο εξαιρετικό σύνθημα που ακούστηκε από πολύ υψηλά ιστάμενα αριστερά χείλη, το «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», που σίγουρα θα βρισκόταν στο μυαλό των αντιεξουσιαστών όταν αποφάσισαν να επιστρέψουν στο πρώην στέκι τους για να κάνουν γυαλιά-καρφιά την νέα Βιβλιοθήκη. Δικό τους δεν είναι; Τί σημασία έχει άλλωστε η ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσα από τα βιβλία, όταν αυτές οι ιδέες δεν είναι οι δικές μας;
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.