ΚΑΙΡΟΣ

Όλοι μαζί να σπάσουμε τα γκέτο του κοινωνικού αποκλεισμού

Your browser doesn’t support HTML5 audio

Στο συνεχή διάλογο γύρω από την κοινωνική ένταξη των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων των Ρομά, η ουσιαστική επαφή και η ειλικρινής επικοινωνία με τους ανθρώπους των κοινοτήτων αποτελεί μονόδρομο. Η έννοια της ένταξης αφορά μια πολυδρομική διαδικασία που επαναφέρει συνεχώς στο προσκήνιο την ανάγκη σύμπλευσης της θεωρίας με την πράξη. 

Ωστόσο, όσο υπάρχουν γκέτο, η ένταξη θα αποτελεί μακρινό στόχο. Το σπάσιμο των γκέτο και η προσπάθεια γεφύρωσης του κοινωνικού χάσματος χρειάζεται τη συνεργασία και τη διαρκή αλληλοϋποστήριξη όλων όσων επιθυμούν και εργάζονται για την άρση του κοινωνικού αποκλεισμού έχοντας πάντα το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον που θα αφήσουμε στις νεότερες γενιές. 

Όλοι γνωρίζουμε πως εντός των γκέτο συντηρούνται και τροφοδοτούνται στερεότυπα και προκαταλήψεις. Ωστόσο, στερεοτυπικές αντιλήψεις αποτελούν κύρια αίτια συγκρούσεων που βαθαίνουν το ρήγμα στην επικοινωνία και την ομαλή συνύπαρξη. Επίσης, η ίδια αιτία συντηρεί έναν φαύλο κύκλο φόβου και αποδυνάμωσης των ανθρώπων που γίνονται αποδέκτες των προκαταλήψεων και του ρατσισμού, με αποτέλεσμα μεταξύ άλλων τη δυσκολία και αδυναμία στην κοινωνική και πολιτική συμμετοχή. 

Η αναπαραγωγή και αναζωπύρωση ρητορικών μίσους οδηγεί στη διαμόρφωση και διαιώνιση αντιλήψεων που αποτέλεσαν τη βάση, “τη μαγιά”, ακραίων συμπεριφορών και πολιτικών καθεστώτων που μαύρισαν την Ιστορία της ανθρωπότητας γράφοντας κεφάλαια που αναμφίβολα αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή. 

Στόχος και χρέος είναι οι νέες γενιές να ζήσουν σε μια κοινωνία με ευημερία και ειρήνη. Όσο υπάρχουν γκέτο και κοινότητες που ζουν κάτω απο το όριο της φτώχειας σε εξαθλιωμένες συνθήκες με αυξημένη παραβατικότητα, κανείς δεν θα πρέπει να ησυχάζει. Ρομά και μη Ρομά  μαζί μπορούμε και οφείλουμε να φέρουμε την κοινωνική αλλαγή, έχοντας συνειδητοποιήσει πως η κοινωνική ένταξη είναι εφικτή και αποτελεί κοινό κοινωνικό συμφέρον. 

Ο κοινωνικός αποκλεισμός αφορά όλους μας και όχι μόνο τους ανθρώπους που τον βιώνουν. Μπροστά σε τραγικά γεγονότα και τον θάνατο νέων ανθρώπων, χρειάζεται να βάλουμε μπροστά όσα μας ενώνουν και μαζί να προσπαθούμε να γαλουχήσουμε τη νέα γενιά με αισθήματα σεβασμού, κατανόησης και αποδοχής της διαφορετικότητας. Μένοντας ο ένας δίπλα στον άλλον και όχι απέναντι μπορούμε να κάνουμε την κοινωνική ένταξη και τη συλλογική συνύπαρξη παρόν.