ΚΑΙΡΟΣ

Η Σημαία

Η τέχνη οφείλει και να προκαλεί συζητήσεις και να προβληματίζει...

Εξεπλάγην με την απόφαση του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος να αποσυρθεί η ροζ ελληνική σημαια που αποτελούσε μέρος μιας ευρύτερης έκθεσης εντός του προξενείου της χώρας στην Νέα Υόρκη.

Εξεπλάγην διότι γνωρίζω πως ο κ. Γεραπετριτης ειναι προοδευτικός άνθρωπος και δεν μπερδεύει την τέχνη με πολιτικές παραφωνίες. Εξεπλάγην διότι γνωρίζω πως ο υπουργός εξωτερικών της χώρας ήξερε και το τι σήμαινε η συγκεκριμένη σημαία αλλά και το μήνυμα που ήθελε να περάσει. Ας σημειωθεί πως η ροζ σημαία είναι ραμμένη από κομμάτια σεντονιών στα οποια έχουν ξαπλώσει κακοποιημένες - από όλες τις μορφές - γυναίκες.

Γνώριζε επίσης πως μια μορφή τέχνης όσο και να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς είναι έκφραση πολιτισμού. Αλίμονο αν ξαναγυρίσουμε στο κάψιμο των βιβλίων ή στις μαζικές αντιδράσεις για θεατρικά έργα.

Ακράδαντα πιστεύω πως η ελληνική σημαία είναι το υπέρτατο σύμβολο μας. Είναι η σημαία για την οποια θυσιάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες σε όλη την διάρκεια της ιστορίας μας. Είναι η σημαία η οποια αντικατέστησε τη σβάστικα στην Ακρόπολη. Είναι η σημαία που κυματίζει στην ακρώτατη βραχονησίδα, η σημαία των αγώνων, των θυσιών, της δικής μας υπερηφάνειας.

Δεν αποτελεί όμως προσβολή η συμβολικη της ανάρτηση σε κάποια έκθεση τέχνης και πολιτισμού. Ειδικά όταν συμβολίζει πόνους, αγώνες για κοινωνική απελευθέρωση, για ανθρώπινα δικαιώματα. Παρεμπιπτόντως  καλό θα ηταν να παρακολουθήσουμε τη Φόνισσα διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του Αλ. Παπαδιαμαντη. Μια ελληνική ταινία...

Τι ακριβώς οδήγησε τον υπ. Εξωτερικών στη συγκεκριμένη αποφαση δεν το γνωρίζω. Όπως και δεν γνωρίζω το παρασκήνιο της εντολής που ελπίζω πως δεν είναι πολιτικό.

Η τέχνη εξαλλου οφείλει και να προκαλεί συζητήσεις και να προβληματίζει. Ειδικά για ανάλογα θέματα.