Οι συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας με την ακραία ρητορική και τις κλιμακούμενες απειλές, δημιουργούν στην Ελλάδα ένα πολιτικό περιβάλλον, που δεν πρέπει να παραμείνει αναξιοποίητο.
Για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια, σχεδόν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, καταδίκασαν τις τουρκικές προκλήσεις κατά τρόπο απόλυτο και με επιχειρήματα που δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα επιχειρήματα που επικαλείται κι η κυβέρνηση για να εξουδετερώσει τις κινήσεις του Ερντογάν.
Πρόκειται για μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δημιουργηθεί ένα πανεθνικό μέτωπο και να επιτευχθεί αυτή η «μίνιμουμ εθνική συνεννόηση στα εθνικά ζητήματα» που πολλές κυβερνήσεις επιχείρησαν, αλλά καμιά δεν πέτυχε.
Για να συμβεί αυτό όμως κι η κυβέρνηση θα πρέπει να καταβάλλει και την δική της προσπάθεια. Καμιά συνεννόηση δεν μπορεί να επιτευχθεί, αν κι ο Πρωθυπουργός δεν αναλάβει την πρωτοβουλία να ενημερώσει τα κόμματα για την στρατηγική που ακολουθεί και για τις διαβουλεύσεις που έχει με τους ηγέτες που ελέγχουν το παιχνίδι στην διεθνή σκακιέρα.
Ακόμα και σήμερα, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν γνωρίζουν τι ακριβώς συζητήθηκε μεταξύ της ελληνικής και της αμερικανικής κυβέρνησης στην Ουάσιγκτον. Και μόλις την Τρίτη, οι αρχηγοί των κομμάτων πληροφορήθηκαν από τον γερμανό Καγκελάριο, ότι η Ελλάδα θα παραλάβει νέα γερμανικά άρματα μάχης, για να παραχωρήσει κάποια παλαιότερα στην Ουκρανία.
Προφανώς είναι δικαίωμα του πρωθυπουργού να προχωρά σε όποιες αμυντικές ή διπλωματικές συμφωνίες κρίνει χρήσιμες, αλλά είναι και υποχρέωσή του να κρατά ενήμερα τα κόμματα, αν επιθυμεί και την δική τους συναίνεση στις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει.
Ακόμα και τώρα, δεν είναι αργά για ένα κύκλο ενημερωτικών επαφών με τα κόμματα, παρότι θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει. Αν δεν γίνει όμως σύντομα, θα έχει και η κυβέρνηση ευθύνη, αν φτάσουν κάποτε και πάλι στο σημείο τα κόμματα, να διαπληκτίζονται δημοσίως για τα εθνικά ζητήματα.
