ΚΑΙΡΟΣ

Η Διαμεσολάβηση στο Νέο Οικογενειακό Δίκαιο

Της Ελισάβετ Τσέλιου

Οι νομοθετικές μεταρρυθμίσεις στο Οικογενειακό Δίκαιο, που πρόκειται σύντομα να ψηφιστούν, βρίσκονται στο επίκεντρο έντονου διαλόγου σχετικά με την λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητά τους. Ο όρος συν-επιμέλεια είναι εκείνος που κυριαρχεί στην σχετική συζήτηση και αρθρογραφία. Η συν-επιμέλεια, που σημαίνει την ανατροφή, εκπαίδευση, διαπαιδαγώγηση, φροντίδα, επίβλεψη και κάλυψη των καθημερινών αναγκών των παιδιών και από τους δύο γονείς τους, ακόμα κι αν αυτοί δεν συμβιώνουν, δεν αποτελεί απλά μία αλλαγή στη νομοθεσία. Σηματοδοτεί κυρίως την μετάβαση σ’ ένα διαφορετικό πλαίσιο αντίληψης και νοοτροπίας που είναι, η διατήρηση της ευθύνης και των δύο γονέων να μεγαλώσουν και να στηρίξουν τα παιδιά τους, ακόμα και μετά την διάσπαση της μεταξύ τους σχέσης, ή το διαζύγιό τους. Αποσκοπεί στην ισότιμη συμμετοχή των γονέων στην ζωή των παιδιών τους, αλλά και στην ενίσχυση της συνεργασίας τους για όλα τα θέματα που αφορούν τα παιδιά. 

Καλούνται λοιπόν, με το υπό ψήφιση Νομοσχέδιο, οι γονείς που χωρίζουν ή έχουν ήδη χωρίσει, να συμφωνήσουν στον τρόπο που θα συν- ασκούν την γονική μέριμνα των παιδιών τους. Να καταρτίσουν ένα γονεϊκό σχέδιο («parenting plan»), με βάση το οποίο θα πορευθούν για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών τους και την διαχείριση της καθημερινότητάς τους. Πρόκειται σαφώς για μια πρό(σ)κληση Συνεργασίας και Σύνθεσης, για την οποία ο Έλληνας νομοθέτης παρέχει στους γονείς ως βοηθητικό εργαλείο την Διαμεσολάβηση, αφήνοντας το Δικαστήριο ως την απώτατη λύση.

Η Διαμεσολάβηση είναι η πλέον κατάλληλη διαδικασία για να λειτουργήσει στην πράξη η συν-επιμέλεια. Μέσα από την διαδικασία αυτή, που διεξάγεται σε ουδέτερο και φιλικό περιβάλλον, έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα και στηρίζεται στον ισότιμο διάλογο των  δύο γονέων, είναι δυνατός ο συγκερασμός των διαφορετικών τους αντιλήψεων, δυνατοτήτων, επιθυμιών και αναγκών, ώστε να βρεθούν κοινά αποδεκτές λύσεις που μπορούν να τις υποστηρίξουν για το καλό των παιδιών τους. Στον συγκερασμό αυτό βοηθάει ουσιαστικά ο ουδέτερος και ανεξάρτητος τρίτος, ειδικά εκπαιδευμένος διαμεσολαβητής. Ο άνθρωπος που έχουν εμπιστευθεί και οι δύο γονείς, που τους ακούει σε ίσο χρόνο και με τον ίδιο σεβασμό, που ανταποκρίνεται στις εκδηλώσεις των συναισθημάτων τους, που διαχειρίζεται τις εντάσεις τους,  που βοηθάει να κατανοήσουν ο ένα τον άλλον και συνεργάζεται μαζί τους με υπομονή για την επίλυση των διαφωνιών τους, εστιάζοντας σε αυτά που τους ενώνουν: την αγάπη και τον ενδιαφέρον για τα παιδιά τους. 

Με την βοήθεια του διαμεσολαβητή, οι γονείς μπορούν να καταφέρουν την υπέρβαση από τις αρνητικές επιπτώσεις της διαταραγμένης/διαλυμένης προσωπικής τους σχέσης προς τις θετικές επιπτώσεις της γονεϊκής συνεργασίας τους, που μόνο Καλό θα προσφέρει στα παιδιά τους.

Συν - επιμέλεια χωρίς συνεργασία και συμφωνία των γονέων δεν είναι δυνατή. Για την εξασφάλισή τους παρέχεται η δυνατότητα της Διαμεσολάβησης. Ας την επιλέξουν λοιπόν οι γονείς που χωρίζουν, με ευθύνη προς τον γονεϊκό τους ρόλο, ο οποίος εξακολουθεί να υπάρχει και να υπερισχύει στην ζωή τους και στην ζωή των παιδιών τους.
  

* Ειδικευμένη Οικογενειακή Διαμεσολαβήτρια
Ιδρυτικό μέλος της «ΔΙΑΛΟΓΟΣ – Εταιρεία Εμπορικής και Οικογενειακής Διαμεσολάβησης»