ΚΑΙΡΟΣ

Φεύγει ή μένει;…

Your browser doesn’t support HTML5 audio

Ενός κακού ή πολλών συγκεντρωμένων κακών, δεν είναι απαραίτητο πως μύρια έπονται, όπως λέει και ο λαός. Για το ΣΥΡΙΖΑ οι αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες δύνανται να αποτελέσουν την τελευταία ευκαιρία. Για να συνεχίσει να αποτελεί κόμμα εξουσίας. 

Το μείζoν ερώτημα για το ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αν θα φύγει ή θα παραμείνει πρόεδρος ο Αλέξης Τσίπρας. Ούτε αν θα αλλάξει συνολικά η ηγεσία και τα πρόσωπα. Το πολιτικό ενδιαφέρον εδράζεται στη ιδεολογική θέση που θα έχει ο «νέος» ΣΥΡΙΖΑ. 

Θα στραφεί προς τη σοσιαλοδημοκρατία, διατηρώντας τις αριστερές του ρίζες ή θα στραφεί προς το αριστερό αφήγημα; Το ερώτημα «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», δεν υπάρχει αντικειμενικά. Διότι  το αποτέλεμα και των δυο εκλογικών αναμετρήσεων είναι ξεκάθαρο. Και βούλιαξε. Και σε ποσοστό και σε πολιτικό αφήγημα. Όταν ηττάται το κόμμα, ηττάται η βασική πολιτική θέση. Όταν από το 32% μετά βίας αγγίζεις το 18%, τότε είναι μήνυμα αλλαγής.

 Επομένως το ερώτημα που τίθεται είναι «ή αλλάζεις ή αλλάζεις». Πολλοί υποστηρίζουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μια πυρηνική βόμβα στο εσωτερικό του. Το ωστικό κύμα της οποίας θα προκαλέσει συνταρακτικές αλλαγές. Προς αυτή την κατεύθυνση υποστηρίζουν πως μια προσώρας παραίτηση του ιδίου θα λειτουργούσε δυναμικά και θα θα προκαλούσε τεράστιες σεισμικές τεκτονικές δονήσεις, ικανές να δημιουργήσουν μια νέα προοπτική. 

Μια κίνηση που θα έθετε όλους προ των ευθυνών τους. Γιατί, όπως συνομολογούν οι ευθύνες είναι μοιρασμένες και όλοι έχουν το δικό τους μερίδιο. Και στο επερχόμενο συνέδριο θα τεθούν όλα επί τα τάπητος και κυρίως οι υποψηφιότητες για την ηγεσία. Και εκεί όπως όλα δείχνουν, ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι εκ νέου υποψήφιος, έχοντας, ενδεχομένως, απέναντι του και άλλον διεκδικητή. Λέγεται πως η «εσωκομματική αντιπολίτευση» κατευθύνεται προς αυτή την κατεύθυνση. Δηλαδή να αντιπαρατεθεί, πλέον, ανοιχτά με τον ηγέτη του κόμματος, και με πρόσωπο-εκφραστή των ιδεολογικών τους θέσεων. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως θα χάσουν, επιδιώκουν να ενισχύσουν την εσωκομματική τους επιρροή και να είναι παρόντες και στην επόμενη ημέρα.

Υπό την προϋπόθεση, όμως, της καθαρής ιδεολογικής θέσης του ΣΥΡΙΖΑ. Αν ακόμη και μετά το συνέδριο, συνεχίσει να υπάρχει ως αξιωματική αντιπολίτευση με το ίδιο όνομα και τίτλο. Διότι και αυτό συζητείται, πλέον. 

Ενός κακού ή πολλών συγκεντρωμένων κακών, δεν είναι απαραίτητο πως μύρια έπονται, όπως λέει και ο λαός. Για το ΣΥΡΙΖΑ οι αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες δύνανται να αποτελέσουν την τελευταία ευκαιρία. Για να συνεχίσει να αποτελεί κόμμα εξουσίας. 

Διαφορετικά, όπως επίσης τονίζει σοφά μια λαϊκή ρήση, «τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα»…