«Σε τίποτε στη ζωή δε μένουμε ουδέτεροι, κι ας φαίνεται έτσι. Συμμετέχεις σε όλα με τον τρόπο σου, ακόμη και με την απουσία σου. Ασχέτως αν είναι για καλό ή για κακό»
Ραγιάς του Γιάννη Καλπούζου
Οι εκλογές απέχουν πλέον μόνο λίγα εικοσιτετράωρα, υπενθυμίζοντάς μας υπό μια έννοια τη σχετικότητα του χρόνου, του πολιτικού χρόνου ιδίως, καθώς για κάποιους η νίκη Μητσοτάκη στις εκλογές του 2019 μοιάζει σαν χθες που θέλουν να είναι κι αύριο, γι' άλλους φαντάζει με προκρούστειο μαρτύριο στο οποίο την Κυριακή πρέπει να δώσουν τέλος. Η πλειονότητα των πολιτών έχει αποφασίσει από καιρό ποιον θα ψηφίσει, ή μαυρίσει, και δεν περιμένουν από τα «ντιμπέι» ή τα ως επί το πλείστον ανέμπνευστα, τηλεοπτικά σποτ για να αποφασίσουν. Ο καβγάς γίνεται για τους αποστασιοποιημένους, τους αναποφάσιστους, τους απογοητευμένους, αυτούς που κλίνουν προς το «λευκότερο λευκό».
Σε όλες αυτές βέβαια τις «φυλές» των εκλογών ξεχωρίζει μια. Πρόκειται για τους εξυπνάκηδες, τους ακάπνους σε σχεδόν κάθε εκλογική αναμέτρηση, που αφήνουν την κάλπη παρθένα, ανέγγιχτη από το χάιδεμα του ψηφοδελτίου, μήτε καν για να κάνουν κάποια πλάκα, να γράψουν «ψηφίζω Μπάτμαν δαγκωτό», «ΠΑΟ πρωταθλητής στην καρδιά μας» ή «Σούλα γύρνα ξανά». Πρόκειται γι' αυτούς που μετεκλογικά σου κουνούν το δάχτυλο για ό,τι ψήφισες περιμένοντας σαν κοράκια το πρώτο σκάνδαλο ή συμφορά, λες και έβλεπαν στην κρυστάλλινη σφαίρα όταν εσύ έριχνες την έρημη την ψήφο.
Περιφέρουν την ανωτερότητά τους στα καφενεία ή τα σπίτια λέγοντας «εγώ τα 'λεγα» ακόμα κι αν δεν τα έλεγε, με μόνιμη επωδό «όλοι οι ίδιοι είναι». «Εγω να ψηφίσω; Σιγά βρε αδελφέ! Αυτούς;; Δεν ασχολούμαι» κι αναρωτιέσαι γιατί δεν κατεβαίνει ο ίδιος υποψήφιος εφόσον είναι καλύτερος «απ' αυτούς». «Είσαι με εμάς ή με τους άλλους;» έλεγαν παλιά σε ένα σκετσάκι, για να αποκαλυφθεί η σεναριακή ανατροπή «εμείς είμαστε οι άλλοι». Γι' αυτούς οποίοι και να κερδίσουν είναι πάντοτε οι «άλλοι». Στο τέλος αποφαίνονται στομφωδώς «όλοι οι ίδιοι είναι» και καθάρισαν. Ιδιώτες ή άλλως idiots δεν τα πάνε και τόσο καλά με τον κυρ Θουκυδίδη («Μόνοι γαρ τόν τε μηδέν τώνδε μετέχοντα ουκ απράγμονα, αλλ’ αχρείον νομίζομεν») αλλά στη ζωή κάποιος έχει δίκιο κάποιος άδικο, κι αυτοί ξέρουν καλύτερα απ' τον πεθαμένο.
Στη σκιά της πρωτοφανούς συμμετοχής στις τουρκικές εκλογές (ουσιαστικά ψήφισαν οι εννέα στους 10) που φαίνεται να εξασφαλίζει μια ακόμη θητεία στον «επτάψυχο» Ερντογάν και στον απόηχο της μεγάλης αποχής στις δικές μας εκλογές του '19 που είχε υπερβεί το 42%, είναι καλό να θυμάσαι ότι και με την απουσία σου συμμετέχεις. Τα πολλά λόγια είναι (εκλογική) φτώχεια.
