Κλείσιμο

Δημοσιογραφία χωρίς φίλτρο και κανόνες;

Χρειάστηκαν δύο εισαγγελικές παρεμβάσεις, η μία από τις οποίες για βαρύ κακούργημα, για να επιχειρηθεί μια ανάσχεση στη δημοσιοποίηση πολύ προσωπικών δεδομένων για την ανήλικη, που βιάστηκε και εκδιδόταν από τον Ηλία Μίχο στον Κολωνό.

Ο διάλογός της με παιδοψυχολόγο στο πλαίσιο της αστυνομικής έρευνας, προκειμένου να βγει άκρη και να εντοπιστούν όλοι, όσοι κακοποίησαν σεξουαλικά το κοριτσάκι, είδε το φως της δημοσιότητας αυτούσιος, χωρίς περικοπές.


Λες και δεν αρκούσε για την ενημέρωση της κοινής γνώμης, η περιληπτική παράθεση των όσων το κοριτσάκι είπε στην παιδοψυχολόγο, χωρίς να αποκρυβεί η ουσία των αποκαλύψεών της. Σε τι χρειαζόταν και ποια ενημέρωση εξυπηρετούσε η αυτούσια παράθεση του διαλόγου του παιδιού;


Kαι ως να μην έφθανε ο διάλογος, υπήρξαν δημοσιεύματα με γαργαλιστικές λεπτομέρειες των σεξουαλικών κακοποιήσεων της 12χρονης, ενώ σε τηλεοπτική εκπομπή ειπώθηκε πως υπάρχει και βίντεο και σε λίγο θα κυκλοφορήσει!


Η Εισαγγελία της Αθήνας με εντολή του προϊσταμένου της Αντώνη Ελευθεριάνου παρενέβη με έρευνες, ενώ άμεσα κινήθηκε και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με πρωτοβουλία του Προέδρου του Δημήτρη Βερβεσού, για τον πειθαρχικό έλεγχο δικηγόρων που είχαν σχέση με την υπόθεση του Κολωνού και είχαν - εκ της ιδιότητας τους- πρόσβαση στη δικογραφία.
Η ΕΣΗΕΑ για τη δημοσιοποίηση του διαλόγου του παιδιού με την παιδοψυχολόγο αρκέστηκε σε προγενέστερη γενικόλογη ανακοίνωση απαγόρευσης των υπερβάσεων της δεοντολογίας, χωρίς να λάβει κάποια μέτρα, ενώ το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο αναμένεται να παρέμβει, αφού το ζήτησε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.


Σε κάθε περίπτωση οι δικηγόροι με όλο τον σεβασμό στο έργο τους για την υποστήριξη της άποψης των εντολέων τους, οφείλουν να διακρίνουν, τι μπορεί να δημοσιοποιηθεί χωρίς να φθάνει κανείς σε ακρότητες, όπως στην υπόθεση του Κολωνού, όπου στο επίκεντρο βρίσκεται ένα ανήλικο κακοποιημένο παιδί.
Σε ό,τι αφορά επαγγελματίες δημοσιογράφους και Μέσα Ενημέρωσης, εκεί τα πράγματα οφείλουν να είναι πιο σαφή. Δεν μπορούμε στο όνομα της όποιας τηλεθέασης, η του όποιου ανταγωνισμού να παραβιάζουμε τον νόμο, όχι χάριν της ενημέρωσης αλλά στο όνομα της υπέρβασης κάθε κανόνα δεοντολογίας.


Ενας διάλογος ενός 12χρονου παιδιού με παιδοψυχολόγο αυτούσιος δεν υπηρετεί- κακά τα ψέμματα- καμμία ανάγκη ενημέρωσης. Είναι κανιβαλισμός. Οι δημοσιογράφοι έχουμε ευθύνη για την προστασία των ανήλικων και της προσωπικότητας όλων των πολιτών. Δεν είμαστε ούτε ανέλεγκτοι, ούτε έχουμε δικαίωμα τη φρίκη που κάποιοι εγκληματίες παράγουν, να την πετάμε αφιλτράριστη στο πρόσωπο της κοινωνίας. Η ενημέρωση την οποία υπηρετούμε έχει κανόνες που οφείλουν να τηρούνται. Αλλιώς η δημοσιογραφία δεν θα είναι ένα επάγγελμα,  αλλά μία ζούγκλα.