Της Μαρίνας Χαραλάμπους
Η Kid Moxie, γνωστή για το μοναδικό "cinematic pop" στυλ της και συνεργασίες με θρύλους του κινηματογράφου όπως οι Al Pacino και Angelo Badalamenti δεν φοβάται να μοιραστεί όλες τις σκέψεις της. Με τη μουσική της να ακούγεται σε διαφημιστικές καμπάνιες διεθνών brands όπως της εταιρίας Victoria's Secret, αλλά και σε δημοφιλή videogames όπως το Cyberpunk 2077 και Forza Horizon 5, η Kid Moxie κατακτά σταθερά το διεθνές μουσικό σκηνικό, αποδεικνύοντας την ευελιξία και την προσαρμοστικότητά της σε διάφορα μουσικά είδη και μέσα.
Ξεκινήσαμε την συνέντευξη μας με το να μου εξηγεί πώς μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Αθήνας και Los Angeles. «Αυτό το διάστημα βρίσκομαι Αθήνα, έχω επικεντρωθεί σε κάποια πράγματα που κάνω εδώ και θα παραμείνω για τουλάχιστον ένα μήνα ακόμα. Είμαι πάντα μεταξύ Ελλάδας και Αμερικής, κάπως το μοιράζω. Ένα από τα βασικά πράγματα που ολοκληρώσαμε αυτόν τον καιρό είναι το άλμπουμ που μόλις βγήκε με όλες τις διασκευές που έχω κάνει εδώ και κάποια χρόνια».
Η φωνή της αλλάζει χροιά όταν μιλάει για το νέο της εγχείρημα. Κυκλοφορεί το πολυσυζητημένο της άλμπουμ με τίτλο "The Covers", μια συλλογή από αγαπημένες διασκευές πάνω σε τραγούδια που έχουν αφήσει το δικό τους «αποτύπωμα».
Πώς πήρες την απόφαση να κυκλοφορήσεις αυτό το άλμπουμ;
Είχα αρχίσει με ένα κομμάτι που είχα κάνει πριν από τρία χρόνια, το “Big in Japan”, που το έκανα για μια ταινία indie, ήταν το soundtrack της ταινίας. Και τελικά κάπως είδα πώς μου άρεσε πολύ, γιατί είναι λίγο σαν να παίρνεις μια πρώτη ύλη, που είναι και πανέμορφη, και να δεις πώς μπορείς να την φωτίσεις αλλιώς. Μέσα στο άλμπουμ υπάρχουν όλες οι συνεργασίες μου. Συνεργασίες με τον Γιώργο Μαζωνάκη, την Χαρούλα Αλεξίου και τα όλα τα κομμάτια που είναι στο Maestro. Θα πώ επίσης ένα από τα αγαπημένα κομμάτια της μητέρας μου και το «Έλα Μαζί Μου». Είναι σαν ημερολόγιο όλων των κομματιών που έχω αγαπήσει και έχω τολμήσει να διασκευάσω. Είμαι λίγο ψυχαναγκαστική και αποφάσισα να τα βάλω όλα σε ένα κεφάλαιο να τα ονομάσω “The Covers” ώστε να μπορέσω να τα ξεπεράσω…Αισθανόμουν ότι ήταν όλα διάσπαρτα γύρω μου και ήθελα να τα συγκεντρώσω κάπου. Ξέρω πώς είναι πολλοί αυτοί που θα πουν πως δεν πρέπει να τα αλλάζεις πάρα πολύ τα τραγούδια. Το ξέρω πως πολλοί μπορεί να διχάζονται και να λένε πώς “δεν έχω ιερό και όσιο” σε κάποια πράγματα, πώς δεν θα έπρεπε καν να τα αγγίζω.
Δέχτηκες ποτέ αρνητικά σχόλια για κάποια διασκευή που έχεις κάνει;
Ναι, δέχτηκα πάρα πολλά αρνητικά σχόλια μετά τη διασκευή που έκανα στο τραγούδι του Μητροπάνου, κατά την εμφάνισή μου στη σκηνή του “The Voice”. Κάπως το περίμενα πώς αν «άγγιζα» τον Μητροπάνο θα προκαλούσε κάποια αίσθηση, γιατί είναι ιερός. Αλλά είναι και για μένα ιερός, δεν είναι μόνο για αυτούς που με σχολίασαν αρνητικά. Κατάλαβα ότι οι Έλληνες τον αγαπάνε με πάθος, όπως του πρέπει, και ίσως κάποια πράγματα δεν είναι έτοιμοι να τα ακούσουν σε μια διαφορετική εκδοχή. Είναι ένα κομμάτι που είναι πολύ αρσενικό. Eίναι βαρύ. ‘Ένα κομμάτι που είναι για μία πλευρά για την οποία δεν μιλάνε οι γυναίκες. Και κάπως όλα αυτά νομίζω ήταν στοιχεία για τα οποία κάποιοι σίγουρα με κατέκριναν που πήρα την απόφαση να το τραγουδήσω. Τα αρνητικά σχόλια πάντα είναι το πιο εύκολο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος. ‘Ήταν δική μου απόφαση να πω αυτό το τραγούδι. Κάποιες φορές νομίζω ότι το μίσος ενώνει πιο πολύ από την αγάπη, κυρίως στα social media και όταν κάτι αρχίζει και μαζεύει “μίσος”, διαδίδεται πιο εύκολα.
Μοιράστηκες τις σκέψεις σου με τον Γιώργο Μαζωνάκη μετά από αυτά τα σχόλια; Τι σου είπε;
Ναι, ο Γιώργος η αλήθεια είναι ότι με βοήθησε πολύ. Με πήρε την επόμενη μέρα να μου πει πόσο χαρούμενος ήταν, πόσο καλά πήγε η εμφάνισή μας. Ήταν κάτι ξεχωριστό και διαφορετικό σίγουρα από αυτό που κάνει ο καθένας μας ξεχωριστά. Νομίζω αυτός είναι και ο λόγος που λειτούργησε, γιατί είμαστε από τελείως διαφορετικά ηχοτοπία και background. Οταν του είπα για όλα αυτά τα αρνητικά σχόλια που δέχθηκα για «Τα λαδάδικα», μου απάντησε: «Μα αυτό είναι η επιτυχία». Με βοήθησε πολύ, γιατί εγώ δεν έχω εκτεθεί πολύ γενικά, ούτε τηλεοπτικά έχω κάνει πράγματα σε μια τόσο μεγάλη πλατφόρμα και ήταν κάτι το οποίο φοβόμουν. Σε κάτι τόσο μεγάλο όπως το “Voice” κάνοντας κομμάτια τα οποία όλοι έχουν με κάποιον τρόπο αγαπήσει, ίσως αγιοποιήσει κιολας πολλές φορές, ένιωσα πώς πήδηξα στα βαθιά, αλλά το χάρηκα.
Πώς ήταν η εμπειρία σου στο “Τhe Voice”;
‘Ένιωσα πολύ γρήγορα πώς είμαι στα νερά μου. Για μένα το πιο βασικό ήταν να βρει το κάθε παιδί τι τον κάνει ξεχωριστό, να μη χρειάζεται να ακολουθήσει καλούπια άλλου.
Ποια είναι τα στοιχεία που σε συναρπάζουν περισσότερο στη μουσική και σε ωθούν να δημιουργήσεις κάτι δικό σου; Τι σε εμπνέει για τη μουσική που συνθέτεις;
Όταν γράφω soundtrack για σειρές, ταινίες όταν κάνω κομμάτια ακόμα και όταν είναι διασκευές , βάζω -αναπόφευκτα- τη σφραγίδα μου. Σίγουρα δεν σκέφτομαι είναι το τι θα πει ο κόσμος. Σκέφτομαι πάντα τη μελωδία, αυτή με καθοδηγεί. Τα σκέφτομαι γενικά όλα τα πράγματα κάπως κινηματογραφικά. Ακόμα και αν δεν είναι για τον κινηματογράφο, το σκέφτομαι πάντα σαν σκηνές κινηματογραφικές. Γιατί εμένα με εμπνέει πιο πολύ η φαντασία και όχι ο ρεαλισμός και αυτό που ζούμε. Είναι πράγματα τα οποία έχω συνθέσει και καλλιτέχνες και ταινίες στα οποία πάντα ξαναγυρνάω. Είναι για μένα σταθμοί. Όπως είναι οι ταινίες του David Lynch όπως είναι το “Blade Runner”, όπως είναι ο Βαγγέλης, οι Joy Division, πράγματα τα οποία πάντα θα με συγκινούν και πάντα κουβαλάω μέσα μου.
‘Οταν σε προσέγγισαν οι Depeche Mode για να κάνεις παραγωγή σε ένα κομμάτι τους, πως ένιωσες;
Νόμιζα πως ήταν φάρσα. Ξαφνικά δέχθηκα ένα mail από την ομάδα management τους. Ήμουν δύσπιστη μέχρι τη μέρα που βγήκε το κομμάτι. Την μέρα που κυκλοφόρησε το κομμάτι στο Spotify, τότε το πίστεψα.
Βρήκες κλειστές πόρτες στα πρώτα βήματα της καριέρας σου;
Εννοείται, μα πιο πολλές κλειστές πόρτες έχω βρει παρά ανοιχτές. Πήγα πολύ μικρή στην Αμερική, ήμουν πολύ φιλόδοξη. Είναι αλλιώς όμως η φιλοδοξία του teenager. Κυριολεκτικά πήγαινα και χτύπαγα πόρτες ανθρώπων που πίστευα ότι μπορούσαν να με βοηθήσουν. Με τον καιρό όμως τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα, όσε κλειστές πόρτες κι’αν βρεις.
Υπάρχει κάποια συμβουλή που σου έχουν δώσει και αποδείχθηκε πολύτιμη για σένα;
Μου έχουν πει πώς πρέπει να βρεις αυτό που σε κάνει εσένα ιδιαίτερη και να ρισκάρεις να βάλεις τον εαυτό σου σε εκείνο το κουτάκι. Πάντα με ρωτούσαν τι μουσική κάνεις και λέω πως κάνω κινηματογραφική pop, είναι neo-noir. Είναι ένα πολύ μικρό κουτάκι αυτό που επέλεξα να βάλω τον εαυτό μου μέσα και είναι ένα ρίσκο. Δεν μ’ αρέσει να λέω ότι τα κάνω όλα. Οπότε έχω βάλει τον εαυτό μου σε μια συγκεκριμένη γκάμα ήχων που μ' αρέσει να ζω εκεί μέσα.
Πιστεύεις ότι για αυτό το κουτάκι υπάρχει χώρος στην Ελλάδα;
Δεν είμαι σίγουρη. Βλέπω ότι κάποια πράγματα που έχω κάνει έχουν αναγνωριστεί στην Ελλάδα και ίσως και παραπάνω απ' όσο περίμενα. Αλλά πάντα νομίζω, πώς τελικά παίζει μεγάλο ρόλο και η πλατφόρμα. Δηλαδή αν το “Creep” δεν ήταν στο “Maestro” θα είχε διαφορετική απήχηση. Βάζεις κάτι το οποίο ίσως είναι avant-garde σαν ήχος σε κάτι mainstream, και εκεί μπορεί να γίνει κάτι μαγικό.
Γιατί ξαφνικά θα το ακούσει κόσμος που δεν θα το επέλεγε. Και έτσι δημιουργείς μια γέφυρα με ένα κοινό το οποίο δεν θα σε άκουγε εύκολα. Περίμενα σίγουρα την επιτυχία για το Maestro από την πρώτη σεζόν γιατί ο Χριστόφορος ό,τι πιάνει στα χέρια του το απογειώνει. Δεν περίμενα όμως πώς θα γίνει μια παγκόσμια επιτυχία. Αυτό δεν το περίμενε νομίζω κανείς από την ομάδα του Maestro. Θεωρώ πώς υπήρχε ένα μέρος στο παγκόσμιο κοινό που θα ήθελε πάρα πολύ να δει μια σειρά για την Ελλάδα από την Ελλάδα. Να είναι καλά γυρισμένη όμως hollywoodιανά. Γιατί ό,τι έχει γίνει έτσι έχει γίνει επιτυχία.
Ακούς ελληνική μουσική;
Ακούω Χαρούλα Αλεξίου. Είναι για μένα ένα σταθμός στην καριέρα μου. Ένας άνθρωπος που με εμπιστεύτηκε και δουλέψαμε μαζί. Είπαμε και μαζί την Πανσέληνο, θα είναι στο άλμπουμ “The Covers”. Ακούω και πολύ Χατζηδάκη. Μου αρέσουν οι «Τρύπες» και οι «Πυξ Λαξ».
Πριν λίγες μέρες είδαμε τους 12 υποψήφιους του ελληνικού τελικού της Eurovision. Θα πήγαινες ποτέ αν σου έκαναν πρόταση;
Μου έχει ζητηθεί, όχι επίσημα όμως. Η αλήθεια είναι ότι μου φαίνεται λίγο μακριά από μένα … Δεν είναι το όνειρό μου να σου το πω και έτσι. Το θεωρώ μεγάλο επίτευγμα θεωρώ πώς είναι για γερά νεύρα. Κάτι που μπορεί να μην έχω!
Η συμμετοχή της Μαρίνας Σάττι πώς σου φάνηκε; Γιατί και η Μαρίνα υπηρετεί έναν διαφορετικό ήχο.
Θεωρώ ότι αυτό που κάνει το κάνει πάρα πολύ καλά και είναι πολύ ταλαντούχα. Και προφανώς έχει πάρα πολύ γερά νεύρα!
Τι ονειρεύεσαι για το μέλλον;
Tα πιο μεγάλα μου όνειρα κυμαίνονται γύρω από τη σύνθεση. Ο συνδυασμός μουσικής και εικόνας είναι αυτό που με μαγεύει. Εξακολουθεί να με μαγεύει πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο. Αν γίνει το “Blade Runner” ξανά ταινία ή αν γίνει το “Twin Peaks” θα ήθελα πολύ να κάνω τα soundtrack τους. Αν γίνει μια ταινία «Του ονείρου» όπως συνηθίζω να λέω εγώ, θα ήθελα να κάνω τo soundtrack.
Μοιράστηκε μαζί μας τα σχέδιά της να κάνει κάποια live στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα εργάζεται σε συναρπαστικά projects στο εξωτερικό, όπως η σύνθεση μουσικής για μια σειρά της Fox. Η συζήτησή μας αποκάλυψε μια καλλιτέχνιδα που ξεχειλίζει από δημιουργική ενέργεια, δεν φοβάται να “κτίσει” τα δικά της κουτάκια, να τα υπηρετήσει και να τα μοιραστεί με όλο τον κόσμο.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
