Όταν ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις διάβασε το όνομα της Κάθι Μπέιτς, υπήρξε έκπληξη στο Shrine Civic Auditorium. Στην κούρσα του 1990 για να κερδίσει το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, είχε απέναντί τις Anjelica Huston και Joanne Woodward, την αγαπημένη της Ακαδημίας, Meryl Streep, και τη νέα αγαπημένη της Αμερικής, Julia Roberts. Ο Τύπος δεν υπολόγιζε στη νίκη της. Σε ηλικία 40 ετών, η Μπέιτς ήταν σχεδόν άγνωστη. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα, η ερμηνεία της Annie Wilkes στο «Misery» έχει γίνει εμβληματική και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι άξιζε το Όσκαρ!
Αυτό το Όσκαρ ήταν, επίσης, ένα βραβείο επιμονής. Για ένα μεγάλο μέρος του κοινού ήταν ένα άγνωστο πρόσωπο, αλλά πίσω από την υπέροχη ερμηνεία της υπήρχαν δύο δεκαετίες σεβαστής και βραβευμένης δουλειάς στο θέατρο. Αυτό, ωστόσο, δεν την έκανε λιγότερο αόρατη στη βιομηχανία του κινηματογράφου. Κουρασμένη από την αγνόηση και συνειδητοποιώντας ότι το Χόλιγουντ δεν επρόκειτο να ανοίξει τις πόρτες του, αναγκάστηκε να τις «γκρεμίσει».
Πριν από την ταινία «Misery» -την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου του Stephen King- η Bates είχε δει πως οι ρόλοι που είχε παίξει στη σκηνή πήγαιναν σε άλλες ηθοποιούς όταν οι παραγωγές γίνονταν ταινίες. Δεν της δόθηκε καν η δυνατότητα να περάσει από οντισιόν. Αυτό συνέβη και με το «Night, Mother», όπου αφού ερμήνευσε τον ρόλο της Jessie Cates στο Broadway για 11 μήνες, η Bates παραγνωρίστηκε για τη Sissy Spacek στην ταινία του 1986. Και πάλι στην ταινία «Crimes of the Heart», όπου ο πρωταγωνιστικός ρόλος δόθηκε στη Diane Keaton.
«Κουράστηκα να δίνω υλικό για τη Sissy Spacek και άλλες σταρ», δήλωσε στους «New York Times». «Έτσι είπα στον εαυτό μου: ‘’Ας δούμε τι μπορώ να κάνω με αυτό’’». Μετά από 11 χρόνια στη Νέα Υόρκη, μετακόμισε στο Λος Άντζελες, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι τα πράγματα θα άλλαζαν σύντομα. Έπρεπε ακόμα να περάσει μια από εκείνες τις ταπεινωτικές εμπειρίες που σημαδεύουν μια καριέρα.
Αν υπήρχε ένας ρόλος που έχτισε τη φήμη της στο Μπρόντγουεϊ, ήταν αυτός της Φράνκι, της ατημέλητης σερβιτόρας στο «Frankie and Johnny in the Clair de Lune». Η Φράνκι ήταν το είδος της γυναίκας που ζητάει από τον φίλο της να σβήσει τα φώτα, επειδή νιώθει αμήχανα για τη σωματική της διάπλαση. Είναι ένα απροσδιόριστο άτομο, συνηθισμένο στο να είναι αόρατο και παραιτημένο από το γεγονός ότι δεν ένιωσε ποτέ επιθυμητή. Ο θεατρικός συγγραφέας Terrence McNally έγραψε τον ρόλο ειδικά για τη Bates και εκείνη ανταποκρίθηκε με μια αριστουργηματική ερμηνεία. Μετά τη συγκλονιστική επιτυχία του θεατρικού έργου, σύντομα κυκλοφόρησαν φήμες για κινηματογραφική μεταφορά του. Τον ρόλο του συντρόφου της Frankie, του Johnny - ενός φλύαρου πρώην κατάδικου μάγειρα - είχε υποδυθεί ο F. Murray Abraham στη σκηνή.
Η Kathy Bates, η οποία έγινε 76 ετών στις 28 Ιουνίου, εξακολουθεί να είναι απασχολημένη. Πέρυσι, συμμετείχε στη διασκευή του μυθιστορήματος της Judy Blume, «Are You There, God? It's Me, Margaret?» και φέτος, πρωταγωνιστεί στη ρομαντική κωμωδία «A Family Affair», στο πλευρό της Nicole Kidman και του Zac Efron. Η ίδια δεν σταματά ποτέ να μας μαγεύει. Νομίζει ότι αυτό οφείλεται στο ότι είναι μια φυσιολογική γυναίκα με την οποία το κοινό μπορεί να ταυτιστεί, αλλά στην πραγματικότητα οφείλεται στο ότι είναι μια εξαιρετική ηθοποιός.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.