Μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπως το «The Atlantic», το «Fortune», το «Economist» και οι «Financial Times», έκαναν μια τρομερή πρόβλεψη για το 2024. Αυτά τα κορυφαία έντυπα πιστεύουν ότι αυτή θα είναι η χρονιά της αντιμεταρρύθμισης στον εργασιακό χώρο και της επιστροφής του «τοξικού» ηγέτη ή του «εταιρικού τυράννου».
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα του BBC για τις εργασιακές τάσεις, Άλεξ Κρίστιαν, αυτό συμβαίνει ήδη ή θα συμβεί παντού, αλλά κυρίως στο «φυτώριο των τάσεων» του παγκόσμιου καπιταλισμού που είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως γράφει σε άρθρο της η «El Pais».
Όπως εξηγεί ο Κρίστιαν, τα χρόνια μετά την πανδημία παρατηρήθηκαν προστριβές μεταξύ αφεντικών και εργαζομένων για το κρίσιμο ζήτημα της επιστροφής στο γραφείο. Εργαζόμενοι από όλα τα κοινωνικά στρώματα πάλεψαν με νύχια και με δόντια για να διατηρήσουν την ευελιξία και την ποιότητα ζωής τους σε σχέση με την τηλεργασία. Ορισμένοι μάλιστα πέτυχαν καλύτερους μισθούς, πιο αξιοπρεπείς συνθήκες και μεγαλύτερο βαθμό αυτονομίας.
Μεταξύ του 2021 και του καλοκαιριού του 2023, οι εργαζόμενοι είχαν στη διάθεσή τους έναν τρομερό… εφόδιο: τη «Μεγάλη Παραίτηση». Όπως ορίστηκε από τον Anthony Klotz, τον οικονομολόγο που επινόησε την έκφραση, ο όρος αυτός αναφέρεται στη διάθεση των μαζών να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους, αν δεν μπορούσαν να βρουν τρόπο να τις κάνουν συμβατές με τις προσωπικές τους προτεραιότητες και τα σχέδια ζωής τους. «Αν δεν παίζεις με τους δικούς μου κανόνες, φεύγω…».
Σύμφωνα με τον Άλεξ Κρίστιαν, έγινε μια πραγματική «εξέγερση των εργαζομένων», αλλά τελικά καταπνίγηκε αβίαστα μόλις επιβραδύνθηκε ο ρυθμός των προσλήψεων. Ήδη από το πρώτο εξάμηνο του περασμένου έτους, εταιρείες όπως η Disney, η Amazon και η KPMG έγιναν οι πρώτες που ανάγκασαν τους υπαλλήλους τους να επιστρέψουν μαζικά στο γραφείο.
Η Beatrice Nolan, δημοσιογράφος του «Business Insider», σημειώνει ότι «τα αφεντικά έχουν ανακτήσει τον έλεγχο», αφού η δαμόκλειος σπάθη της «Μεγάλης Παραίτησης» αποδείχθηκε ανίσχυρη σε αυτό το νέο κλίμα αυξανόμενου αυταρχισμού, απολύσεων και σταθερής ανόδου της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Ένα «σύμπτωμα» αυτής της απότομης αλλαγής κατεύθυνσης είναι ότι ο διεθνής επιχειρηματικός Τύπος επανέφερε ένα υποείδος που νομίζαμε ότι είχε τελειώσει: τις ιστορίες επιτυχίας των «αδίστακτων αφεντικών». Τέτοια είναι η περίπτωση του Wang Chuanfu, του ανθρώπου που μόλις άρπαξε το «στέμμα» της Tesla ως ο κορυφαίος παραγωγός ηλεκτρικών αυτοκινήτων στον κόσμο. Πρόεδρος της BYD, μιας εταιρείας που εδρεύει στην κινεζική πόλη Σιάν, και συνεργάτης του Γουόρεν Μπάφετ (μεταξύ άλλων), ο Γουάνγκ είναι τώρα στη μόδα στις σχολές διοίκησης επιχειρήσεων για την οραματική του ορμή, «την έμφαση που δίνει στην τεχνολογία, τη μείωση του κόστους και τον αυστηρό έλεγχο της αλυσίδας εφοδιασμού» και για το «αυστηρό και ανελέητο» στυλ διοίκησης, όπως εξηγούν οι Edward White και Peter Campbell στους «Financial Times».
Μερικές φορές, όπως γράφει η «El Pais», τα χειρότερα αφεντικά είναι τα πιο εμμονικά στο να προβάλλουν μια εικόνα διασπαστικής ηγεσίας.
Θεωρείται δεδομένο ότι όσοι υπάλληλοι δεν είναι διατεθειμένοι να μιλήσουν, θα αποδεχθούν αδιαμαρτύρητα τις βασικές οδηγίες της εταιρείας και του «τοξικού» ηγέτη. Το αποτέλεσμα; Οι εργαζόμενοι υφίστανται κρίσεις άγχους, πίεση ή δημόσια περιφρόνηση από έναν «ηγέτη» που πρέπει να ασκεί αυταρχικό έλεγχο της εταιρείας που διοικεί και πολύ συχνά συγχέει την ειλικρίνεια με τη σκληρότητα.
Ο Bernat Muniesa, καθηγητής πολιτικής σκέψης στο τμήμα ιστορίας του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, συνήθιζε να λέει στους φοιτητές του κάτι που παραμένει επίκαιρο τα τελευταία 30 χρόνια: «Μιλήστε ελεύθερα, ας προσποιηθούμε ότι ζούμε σε μια δημοκρατική κοινωνία. Μετά θα βγείτε στην αγορά εργασίας και θα δείτε πόσο αφελής είναι αυτή η προσποίηση...».
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
